به گزارش همشهری آنلاین، هرکسی در دنیا برای این سوال یک جوابی دارد. اصلا شاید یک جورهایی جواب این سوال شخصی باشد. اما متن آگهی‌ای که چند سال قبل در اینترنت منتشر شد، طوری بود که خیلی‌ها قانع شدند پیشنهاد آن می‌تواند بهترین شغل دنیا باشد.
مجری این آگهی، مدیریت سازمان توریسم ایالت کوئینزلند استرالیا بود و شغلی ۶ماهه را به افرادی که دارای روابط عمومی بالا، تجربه زندگی در مناطق دورافتاده و البته انگیزه برای تجربه شرایط تازه را داشته باشند، پیشنهاد می‌داد. حالا اصل کار چی بود؟ خیلی ساده است، این آدم خوشبخت باید برای ۶ماه در جزیره هامیلتون در ایالت کوئینزلند استراحت و خوشگذرانی می‌کرد، از آنجا عکس و فیلم می‌گرفت و وب‌لاگ مخصوص جزیره را هم با یادداشت‌های جذابش به‌روز می‌کرد.
متن آگهی جذاب بود اما چیزی که باعث شد ۳۴ هزار نفر از کشورهای مختلف جهان برای رسیدن به این شغل ثبت‌نام کنند، قسمت مالی ماجرا بود. ایالت کوئینزلند که بودجه ۱/۵میلیون دلاری برای توسعه توریسم این منطقه از استرالیا در نظر گرفته، همه هزینه سفر برنده نهایی این ماراتن چند ماهه را پرداخت می‌کرد، یک ویلا با ۶اتاق در بهترین نقطه جزیره برای او و همراهش در نظر می‌گرفت و ماهانه هم ۲۵ هزار دلار استرالیا به او حقوق می‌داد! قضیه وقتی جذاب‌تر می‌شود که بدانیم گشت‌وگذار در این مجموعه جزیره فقط از عهده آدم‌های خیلی پولدار برمی‌آید.
برنده خوش‌شانس چه کسی است؟
رقابت سخت داوطلبان در نهایت به یک فهرست ۱۶ نفری رسید که افرادی از کشورهای فرانسه، آمریکا، دانمارک و انگلستان در آن حضور داشتند. بعد از اینکه تست کتبی و عملی در رشته‌های غواصی، عکاسی، گزارش‌نویسی از آنها گرفته شد، سرانجام مجریان طرح آقای بن سوتال را به عنوان فرد برگزیده معرفی کردند. سوتال ۳۴ ساله در این آزمون ۴ روزه که درچند جزیره این منطقه انجام شد، بهترین گزارش‌ها، عکس‌ها و ویدئوها را از منطقه تهیه کرده بود و همین باعث شد تا برای مدت ۶ماه خوشبخت‌ترین آدم روی زمین باشد.
مراحل قبلی این آزمون در شهرهای آمستردام و لندن برگزار شده بود. حالا سوتال باید از اول ماه ژوئن خودش را به این جزیره برساند و کار پردردسرش! را در این جزیره آغاز کند. پیتر لاولور - وزیر توریسم استرالیا - که یکی از مجریان اصلی این طرح بوده، با این انتخاب کاملا موافق است. او در مراسم ویژه‌ای که برای معرفی برنده خوش‌شانس در جزیره برگزار و از چندین شبکه تلویزیونی جهان هم به شکل مستقیم پخش شد، تاکید کرد سوتال قطعا از عهده این کار برمی‌آید و می‌تواند کاری کند تا اقتصاد توریسم ایالت کوئینزلند متحول شود.
به‌به آقای خوشبخت!
بن سوتال اهل شهر کوچک هانتس انگلستان است. او تا حالا به بهانه‌های مختلفی به شهرهای زیادی در جهان سفر کرده. تحصیلات دانشگاهی او در رشته تور لیدری است و بعد از فارغ‌التحصیلی هم در همین رشته به کارش ادامه داده. البته بن این چند سال آخر را مشغول کار در انگلستان بود و مدیریت چند برنامه خیریه را برعهده داشت.
آقای خوشبخت در ویدئوی یک دقیقه‌ای که برای معرفی در اول رقابت‌ها پر کرده بود، خودش را یک آدم ماجراجو، خل‌وضع و البته پرانرژی معرفی می‌کرد که از کار زیاد و شرایط سخت هراسی ندارد. او مدعی بود مهم‌ترین چیز برایش در زندگی داشتن شغلی است که در عین خوشحال کردنش، به چهره دیگران هم لبخند بیاورد و او را به اهدافش در زندگی برساند. از جمله فعالیت‌های مورد علاقه بن غواصی، دوچرخه‌سواری در کوهستان و عکاسی است. او در اوقات فراغت به‌مدیریت کنسرت‌های موسیقی و کوهنوردی مشغول است.
یک مرد ذاتا خوشحال!
سوتال زمانی که در آفریقا زندگی می‌کرد، برای مدتی سوار بر لندروور مدل ۱۹۸۶ پدرش دانکن، دورتادور این قاره را گشت و برای مبارزه با بیماری‌های واگیردارکه هر سال جان هزاران نفر را درآفریقا می‌گیرد، کمک مالی جمع کرد. او بهترین دوستش را «اوون درج» معرفی می‌کند که در دوران تحصیل در هانتز با او بود. آنها در تمام این سال‌ها پروژه‌های مشترکی را با هم اجرا کردند که از آن جمله تهیه گزارش از کسوف‌هایی بود که سال‌های اخیر در نقاط مختلف جهان رخ داد.
با توجه به این فعالیت‌ها تعجبی ندارد که آقای خوش‌شانس مصاحبه‌های متعدد تلویزیونی و مطبوعاتی داشته و عده زیادی در اینترنت با فعالیت‌های او آشنا باشند و به قولی قبل از اینکه همای سعادت روی سرش بنشیند و برای این کار انتخاب شود، یک پا بچه معروف بوده باشد. آقای خوش‌شانس اصرار دارد کسی از او درخواست اثر هنری نکند چون به هیچ عنوان استعدادی در این زمینه ندارد، درعوض تا دلتان بخواهد از تابستان، ملاقات با آدم‌های ناشناس، اسپورت کردن خودروها، حضور در جشنواره‌ها و کنسرت‌ها و انجام انواع و اقسام نرمش‌های سخت و طاقت‌فرسا لذت می‌برد.
منبع: همشهری سرنخ، سال ۱۳۸۸
نظر شما