دوشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۰۸:۱۱
۰ نفر

ترجمه مهرزاد فتوحی: اتیوپی: همیشه وقتی «آلماس» پشت کامپیوتر می­نشیند، زیر لب می­گوید: «خدا کنه باتری ا­­­ش تمام نشه.»

پسر نوجوان از روشن شدن صفحه نمایشگر لپ تاپ (رایانه قابل حمل) خیلی خوشحال می­شود، ولی مدام نگران است. چند بار تا به حال درست موقعی که به نتیجه کار یا جست و جویش نزدیک شده، رایانه خاموش شده است. « آخ باتری­اش تمام شد!»

در« مولاسایو»، دهکده ای که آلماس در آن زندگی می­کند، فقط دوتا پریز برق وجود دارد که می­توان با آن باتری رایانه را شارژ کرد. در این دهکده که فقط سه ساعت با آدیس آبابا – پایتخت اتیوپی – فاصله دارد، مردم از انرژی برق در زندگی روزمره­شان استفاده نمی­کنند. خانه­ها وخیابان ها برق ندارند.

اما از وقتی که سروکله لپ تاپ ها در خانه­­های کوچک و گلی دهکده پیدا شده ، نداشتن برق بزرگ ترین مشکل اهالی و به­ویژه نوجوان ها شده­است. بدنه  این لپ تاپ­ها از پلاستیک و به رنگ سفید و سبز است و با لپ‌تاپ­های معمولی فرق دارد. خیلی مقاوم و بسیار کم­مصرف هستند و قیمت­شان  حدود 120هزارتومان است. این لپ‌تاپ­ها بر اساس یک طرح جهانی و برای کمک به کشورهای فقیر ساخته شده­اند. تاکنون حدود 750 هزار دستگاه  از آنها بین دانش­آموزان آفریقایی توزیع شده است. اما این طرح، اشکال­های زیادی دارد؛ برای مثال شارژ باتری این دستگاه­ها در روستاهایی که برق ندارند، به یک مشکل عمومی تبدیل شده است. نوجوان‌های پابرهنه لپ تاپ به دست، درجاهایی که گاهی فقط یک یا دو تا پریز برق وجود دارد، در صف می­ایستند.

اما از سوی دیگر، آنها با دنیای جادویی اینترنت آشنا شده اند. آلماس، صفحه­ای درباره دهکده­شان و آداب و رسوم مردم قبیله اش درست کرده­است. او دوست دارد خاطراتش را در این صفحه بنویسد، ولی یک مشکل دیگر هم وجود دارد، در تمام دهکده فقط یک خط تلفن برای وصل شدن به اینترنت وجود دارد!

کد خبر 79498

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز