به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از یونیورس تودی، همه ستارگان شبیه به خورشید، و به بیان دقیق‌تر، همه ستارگان در نهایت خواهند مرد. خورشید نیز می‌میرد و تا آن زمان هنوز چند میلیارد سال دیگر باقی مانده است.
ستارگان پرجرم‌تر به شکل انفجارهای ابرنواختری می‌میرند و هنگامی که این اتفاق می‌افتد، حجم زیادی از نوترینوها را به سراسر کیهان می‌فرستند. اخترشناسان فکر می‌کنند به احتمال زیاد پیش‌زمینه‌ای از نوترینوها در سراسر کیهان وجود دارد و روزی می‌توانیم توزیع تاریخی انفجارهای ابرنواخترها را ترسیم کنیم و حتی ممکن است تا سال ۲۰۳۵ بتوانیم این کار را انجام دهیم.
مرگ ستارگان را می‌توان به ترکیدن حباب‌های برگه‌های پلاستیکی حبابدار تشبیه کرد. برخی به طرز ناامیدکننده‌ای بعد از ترکیدن صدای فسسس می‌دهند (ستارگان کم‌جرمی مانند خورشید ما)، در حالی که برخی دیگر درست و حسابی و راضی‌کننده می‌ترکند.
ستارگان عظیم معمولا در پایان عمر خود به مرحله‌ای می‌رسند که هسته‌ای غنی از آهن دارند و آهن در همجوشی انرژی تولید نمی‌کند و آن را جذب می‌کند. با وجود یک هسته آهنی، انرژی گرمایی هسته‌ای متوقف می‌شود، هسته فرو می‌ریزد و یک انفجار بزرگ ابرنواختری رخ می‌دهد. هر وقت که اتم ها از هم جدا می‌شوند یا با هم ترکیب می‌شوند، ناز خود وترینو ساطع می‌کنند. حتی یک میوه معمولی مانند موز، از رادیواکتیویته طبیعی پتاسیم، نوترینو تولید می‌کند.
همین امر در مورد انفجارهای ابرنواختری نیز صدق می‌کند. زمانی که انفجارها رخ می‌دهند، میزان قابل توجهی نوترینو در سراسر کیهان پراکنده می‌شوند. در طول تاریخ کیهان، نوترینوها در سراسر فضا پراکنده شده‌اند، بنابراین اکنون یکی از فراوان‌ترین ذرات در کل کیهان هستند. آن‌ها به قدری فراوان هستند که در هر ثانیه یک تریلیون ذره نوترینو از بدن ما عبور می‌کند.
سخت است که بفهمیم از زمان انفجار بزرگ در ۱۳.۸ میلیارد سال پیش، چند ستاره به ابرنواختر تبدیل شده‌اند، اما این امکان وجود دارد که مطالعه پس‌زمینه «وزوز» نوترینوها، به اصطلاح «پس‌زمینه نوترینویی ابرنواختر پراکنده» (DSNB) می‌تواند ما را به جواب برساند. اگر بتوانیم به (DSNB) برسیم، شاید بتوانیم نرخ فروپاشی هسته تاریخی را از ابتدای کیهان تعیین کنیم.
بیشتر بخوانید:
این مفهوم جذاب با تعدادی از ابزارهای امروزی و آینده بررسی می‌شود؛ به ویژه رصدخانه نوترینوی زیرزمینی جیانگمن (JUNO) که در سال ۲۰۲۳ شروع به جمع‌آوری داده‌ها خواهد کرد و آشکارساز نوترینو Super Kwmiokandeدر ژاپن که در ۸ سال گذشته در حال جمع‌آوری داده‌ها بوده است.
این تیم (نیک اکانگر، شونساکو هوریوچی، هیروکی ناگاکورا و سامانتا ریتز) از داده‌های موجود از این ابزار و سایر ابزارها برای اصلاح تخمین‌های DSNB استفاده کردند و به این نتیجه رسیدند که دستیابی به آن ممکن است.
نظر شما