به گزراش خبرگزاری رویترز محققان می‌گویند این یافته‌ها نتایج مهمی برای تعلیم نوجوانان خواهد داشت. افزایش دادن، و نه کاهش دادن، ساعات تربیت بدنی در مدارس می‌تواند نه تنها گرایش به سبک زندگی بی‌‌حرکت را کُند کند، اما با انجام این کار خطر بیماری و "شاید عدم موفقیت‌های تحصیلی و فکری" را کاهش دهد.
دکتر اچ گئورگ کان و همکارانش از موسسه پزشکی در دانشگاه گوتبورگ می‌‌خواستند بدانند که آیا تناسب هوازی (قلبی-عروقی) و قدرت عضلات با قدرت مغزی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی آینده ارتباط دارد یا نه.
آنها به صورت مقطعی به تجزیه و تحلیل وضعیت جسمی و هوشی از همه مردان سوئدی (1.2 میلیون نفر) متولدشده بین 1950 و 1976 پرداختند. در ان دوره زمانی به خاطر نظام وظیفه اجباری در سن 18 سالگی این اطلاعات ثبت می‌شد.
آنها همچنین تاثیرات ژنتیکی و خانوادگی با بررسی نمرات برادرها و دوقلوها، و در طول زمان رابطه میان نمرات ابتدایی و معیارهای موفقیت در میانسالی از جمله میزان تحصیلات و شغل را مورد ارزیابی قرار دادند.
نتایج نشان‌دهنده رابطه مثبت قوی میان آمادگی قلبی-عروقی و افراد باهوش بود، اما میان قدرت عضلانی و مقیاس‌های هوش رابط‌ه‌ای وجود نداشت.
این نتایج همچنین اشاره داشت که تغییرات مثبت از لحاظ آمادگی بدنی می‌تواند نتایج مثبت از لحاظ قدرت شناختی پسران نوجوانان داشته باشد.
کان و همکارانش در نشریه "پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم" می‌نویسند: "مردان با آمادگی قلبی-عروقی بهبودیافته قبلی میان 15 و 18 سال به طور قابل‌توجهی نمرات ضریب هوشی به طور قابل‌توجه بالاتر نسبت به مردانی نشان دادند که آمادگی قلبی-عروقی کمتری داشتند."
کان گفت اعتبار این یافته‌ها به میزان درستی داده‌ها بستگی دارد. او گفت:"این داده‌ها
"عینی" و اندازه‌گیری‌های استانداردشده آمادگی بدنی و قدرت شناختی هستند و بر مقیاس‌ها گزارش‌دهی شخصی و پرسشنامه تکیه ندارند."
به گفته کان توانایی مقایسه نمرات دوقلوها یک مزیت دیگر این بررسی است زیرا به پژوهشگر اجازه می‌دهد که " تاثیر پس‌زمینه‌های ژنتیکی، اجتماعی و خانوادگی را کنار بگذارد."
اما این پرسش به جای خود می‌ماند: آیا پسران فعال‌تر باهوشترند یا پسران باهوش‌تر فعال‌ترند؟ این بررسی پاسخی به این سوال ندارد. کان و همکارانش در این گزارش تاکید می‌کنند: "بررسی‌های بیشتری برای تعیین رابطه سببی لازم است."
اما آیا این نتایج در مورد دختران هم صدق می‌کند یا نه. کان گفت این بررسی نمی‌تواند در این مورد چیزی بگوید، اما "دلیلی وجود ندارد که نشود فرض کرد این نتایج را می‌توان به دختران تعمیم داد. زنانی کم و بیش در معرض همان عوامل خطرساز قلبی - عروقی هستند و بنابراین از ورزش‌های هوازی به همان طریق نفع می‌برند."
