تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۳۸۵ - ۱۱:۴۳

پریا حسامی : خیلی از گیاهان و مواد طبیعی که اطراف ما هستند خاصیت درمانی دارند و می‌توانند حتی روی بیماری‌های سخت هم تأثیر بگذارند.

موضوع داروهای طبیعی و به طور کلی داروهای غیرپزشکی، مبحثی است که تاکنون هزاران کتاب دربارة آن نوشته شده. اما واقعیت این است که حداقل 99 درصد این کتاب‌ها (که مربوط به ملل مختلف است) پایه و اساس علمی‌ ندارند و نسخه‌ها و توضیحات آن‌ها به اثبات علمی‌ و غالبا اثبات تجربی نرسیده است.

چنین کتاب‌هایی پر است از نسخه‌های فوق‌العادة درمانی، معجون‌های شفابخش، داروهای گیاهی ضد سرطان (آن هم در عرض چند روز) و حتی اکسیرهایی که جلوی همة بیماری‌ها و لابد مرگ آدم را هم می‌گیرد. این واقعیت همچنین دربارة موضوعات باطنی و نسخه‌های معنوی کاملا صدق می‌کند.

حتی اگر یک درصد این کتاب‌های پزشکی غیرعلمی،‌ درست و مؤثر باشد، بشر شاهد جهشی در مقابله با بیماری‌ها و افزایش سلامتی خواهد بود. این موضوعی است که با خرید یکی از هزاران کتابی که گفتم، می‌توانید خودتان تجربه‌اش کنید. بنابراین،‌ عملا نمی‌شد سراغ کتاب‌های غیرعلمی ‌و غیرموثق (که متأسفانه اکثریت را شامل می‌شود) رفت.

به همین دلیل، سراغ مطالبی رفتم که منعکس‌کنندة نتایج تحقیقات دانشمندان باشد. بعضی مطالب را با لحن غیرجدی و کمی‌ شوخی بیان کردم، اما این، چیزی از اعتبار علمی ‌مطلب و ارزش کار تحقیقی صورت گرفته (توسط دانشمندان) نمی‌کاهد. مطمئن باشید این نسخه‌ها علمی ‌و دقیق‌اند و به همین دلیل، اغواکننده و بیش از حد واقعی نیستند.

قرص ضدحاملگی

وقتی دانشمندان به موش‌های آزمایشگاهی نخود فرنگی دادند، هر دو جنس عقیم شدند. همین آزمایش، علت ثابت ماندن جمعیت تبتی‌ها را در 200 سال اخیر، بر ملا کرد، چون نخودفرنگی یکی از اصلی‌ترین غذاهای آنان است. در نخودفرنگی نوعی ماده شیمیایی وجود دارد که مانع از حاملگی زنان و توانایی بارورسازی مردان می‌شود.

حالا که یک عیب نخودفرنگی را گفتم، یک حسن آن را هم بگویم تا جناب نخودفرنگی از ما نرنجد. هر چه که باشد، او یک نخود است اگرچه از نوع فرنگی‌اش. نخودفرنگی یک مادة ضد سرطان (مخصوصا سرطان پروستات) است. همچنین برای رفع عفونت‌ها مؤثر و مفید است.

از طرفی اگر در خواب دیده‌اید که عن‌قریب قرار است دچار آپاندیسیت شوید،‌ بپرید و نخودفرنگی بخورید، چون این ماده می‌تواند موجودات ذره‌بینی موجود در جدار این زائده را که موجب عفونت و حمله‌های دردناک در این عضو می‌شوند، مرعوب کند.

اکسپکتورانت

اگر دفترچة بیمه ندارید، پول هم زیاد ندارید و داروی آنتی بیوتیک نیاز دارید و همچنان گران است، یک پیشنهاد برایتان دارم.

یک آنتی بیوتیک طبیعی با بیشترین اثرات موازی و تأثیر قابل توجه آنتی‌بیوتیکی. چند شلغم را بگیرید و تا حدی گوشت داخلی آن را خالی کنید طوری که از شلغم شما چیزی مثل یک تنگ آب تو خالی باقی بماند.

البته کمی‌ از گوشت‌های داخلی را باقی بگذارید، طوری که دیواره‌های این تنگ شلغمی‌، کمی ضخیم باشد. حالا درون این شلغم تو خالی، شکر بریزید و درِ شلغمی‌ آن را رویش بگذارید. حداقل دوازده ساعت بعد، در را بردارید. می‌بینید که درون تنگ شما پر از شربت ساخت وطن است.

این شربت یک اکسپکتورانت و آنتی‌بیوتیک طبیعی محسوب می‌شود و برای بعضی از بیماری‌های عفونی، مخصوصا بعضی از بیماری‌های عفونی ریه، یک داروی ملایم و چند جانبه به حساب می‌آید.

سرطان سرتان نیاید

اگر از سرطان می‌ترسید یا فکر می‌کنید سرطان به شما علاقه‌مند است و ممکن است به سراغتان بیاید، یا اگر سرطان به زور با شما همراه شده و خود را تحمیل کرده، تعدادی مادة ضد سرطان فوق‌العاده را به شما توصیه می‌کنم.

هر کدام از این مواد، کلی توضیح دارد ولی من فقط اسم‌هایشان را می‌گویم: گوجه فرنگی، هویج، کلم، سیر، پیاز و ذرت (اما نه روغن ذرت) طالبی و گریپ فروت. تحقیقات نشان داده که این مواد از بین هزاران مادة غذایی دیگر، بیشترین تأثیرات ضد سرطانی را داشته‌‌اند.

این سبزی‌ها و میوه‌های خاص بر علیه انواع سرطان‌ها عمل می‌کنند، اما مواد دیگری وجود دارند که تنها در برابر بعضی از سرطان‌ها قدرت مقابله دارند. مثلا تحقیقات علمی‌ ثابت می‌کند که یکی از بهترین دارو‌ها بر علیه سرطان لوزالمعده، خرما است. یا مصرف ماست اثر قابل توجهی در جلوگیری از سرطان رودة بزرگ که یکی از شایع‌ترین سرطان‌هاست دارد.

سویا توانایی مقابله با سرطان معده را دارد. نخود فرنگی و توت فرنگی بر علیه سرطان پروستات می‌جنگند. زردآلو توانایی تهاجم به سرطان ریه (و تا حدودی لوزالمعده) را دارد. از دیدگاه دیگر می‌توان گفت سبزیجات زرد و نارنجی رنگ و از بین میوه‌ها انواع مرکبات، بیشترین خاصیت ضد سرطانی را دارند.

گاز بزن؛ پوست نکن

خیار را با پوست آن بخورید و فریب مؤدب‌بازی‌های مرسوم را نخورید، چون بیشتر ویتامین «A»‌ی خیار در پوست آن است و خیار بیشتر برای تأمین ویتامین «A»ی بدن مناسب است. سیب و بعضی از میوه‌های مشابه را هم با پوست بخورید چون مثلا پوست سیب خاصیت ضد سرطان دارد... این از پوست بیرونی. حالا از پوست داخلی بعضی از میوه‌ها بگویم.

داخل پوست پرتقال و دیگر پرتقال‌سانان (مثل‌گریپ فروت) پوستة سفیدی هست که همیشه مورد بی‌مهری پرتقال‌خواران قرار می‌گیرد، غافل از این‌که این پوستة سفید، سرشار از ویتامین‌های «ب کمپلکس» است. همچنین این پوستة ظاهرا بی‌مصرف، موادی دارد که مکمل مواد مغذی درون پرتقال (سانان) است.

پوستة داخلی گریپ‌فروت و بیشتر فامیل‌هایش، می‌تواند کلسترول مخرب خون را حتی به اندازة تأثیر مصرف دارو پایین بیاورد و به گشایش رگ‌ها و افزایش سلامتی عمومی‌کمک کند. حرف که از داخل پوست پرتقال‌سانان شد، گفته باشم که در پوست لیمو هم ویتامینC فراوانی وجود دارد.

پس اگر لیمو را با پوستش بخورید، هم ویتامینC بیشتری گیرتان می‌آید و هم اگر در شکم بعضی‌ها مار و افعی خیلی کوچولو (که به آن جانور می‌گویند) وجود داشته باشد، کم‌کم وجود نخواهد داشت.

 خاصیت فیل‌آسایی زنجبیل

اگر حالت تهوع داشتید، می‌توانید از قرص‌های ضد تهوع  یا قرص 6 B استفاده کنید. اما اگر بخواهید از داروی غیر شیمیایی استفاده کنید، زنجبیل را به شما توصیه می‌کنم. زنجبیل اثر کاملا قاطعی بر جلوگیری از تهوع و استفراغ دارد و یک آنتی‌هیستامین طبیعی است.

همچنین زنجبیل تا اندازه‌ای محرک جنسی و مغزی است و می‌تواند تفکر را بهبود بخشد. اگر مزة‌ زنجبیل زیاد به مذاقتان خوش نیامد و شیرین‌کننده یا کپسول خالی هم در دسترس نداشتید، دیگر اثرات زنجبیل را به یاد بیاورید تا کمی‌ ذوق کنید و مذاقتان کوتاه بیاید و از خر شیطان پیاده شود. (آیا واقعا شیطان خر دارد، یا خر شیطان دارد یا شیطان مساوی خریت است؟!)

به یاد بیاورید که زنجبیل بر ضد آشفتگی‌های معده عمل می‌کند و یک منعقدکنندة‌ قوی خون است، طوری که از این نظر شبیه «آسپیرین» است، کلسترول و فشار خون و چربی خون را کاهش می‌دهد و در مقابل سرطان می‌ایستد.

فلفل نبین چه ر یزه، مزه کن ببین چه تیزه *

اگر روزی در میدان تره‌بار دچار درد شدید، چه کار می‌کنید؟ اصلا شما اهل رفتن به میدان تره بار هستید، یا از میوه فروشی‌های گران فروش خرید می‌کنید؟ حالا بر فرض در یک سبزی فروشی (از نوع گران یا ارزان آن) هستید و یک‌دفعه دچار درد می‌شوید، سراغ کدام سبزی می‌روید؟ یکی از دانشمندان می‌گوید سراغ  فلفل قرمز تند بروید.

گذاشتن ضماد فلفل قرمز تند در موضع درد یا خوردن آن می‌تواند درد شما را کاهش دهد. این به دلیل وجود نوعی ماده در فلفل قرمز است که می‌تواند باعث کم کاری سلول‌های عصبی منتقل کنندة درد شود.

از فلفل قرمز تا حدی برای بی‌حسی و حتی ایجاد احساس آرامش هم می‌توانید استفاده کنید. خوردن فلفل قرمز تند و احساس تندی و سوزش آن در دهان وگلو باعث می‌شود که مغز، مرفین طبیعی ترشح کند و همین مرفین باعث ایجاد احساس خوشایند می‌شود.

البته اگر مقادیر خیلی زیادی فلفل قرمز بخورید به امید این‌که مقادیر زیادی مرفین تهیه کنید، ممکن نیست شما را به جرم تهیه و تولید مواد مخدر بازداشت کنند، چون افرادی که از مشتریان همیشگی فلفل قرمز هستند و غالبا مقادیر زیادی از آن را مصرف می‌کنند، به تدریج مرفین طبیعی کمتری از ناحیة مغز دریافت می‌کنند.

به عبارتی کارشان برای مغز کم‌کم بی‌مزه می‌شود و مغز حاضر نیست در مقابل قیمت فلفل قرمز تند، مرفین طبیعی بپردازد. بنابراین بعضی‌ها (سودجوها و پول پرست‌ها) فکر نکنند که اگر با مته، مغز خود را سوراخ کنند و شلنگی در آن فرو ببرند و شروع کنند به فلفل خوردن، بعد از یکی دو ساعت، صاحب یک گالن مرفین و متعاقبا صاحب آپارتمان، ویلا، ماشین و چند کیلومتر اسکناس خواهند شد. طبیعت از همة ما زرنگ‌تر است.

جوجه اردک زشت نیست

در بیشتر خبر‌ها شنیده‌اید که «قهوه بد است» «قهوه نخورید»، اما من می‌خواهم بگویم « قهوه بد نیست، قهوه گاهی خوب است».

اصلا می‌دانید این قهوه تا اواخر قرن هفدهم به عنوان دارو مصرف می‌شد و محل عرضة آن داروخانه‌ها و عطاری‌ها بود. روزی روزگاری یک آدم خوشمزه‌ای به نام مونن، آمد و قهوه و شکر و شیر را با هم قاتی کرد تا مثلا به یک غذا تبدیل شود.

بعد دید مثل خودش خوشمزه شد. به بقیه هم تعارف کرد، بقیه هم به هم تعارف کردند و خلاصه، بازی «دومینو» را که یادتان هست. الان، هم در ایالت بلخ و هم در ساحل عاج و اتیوپی «کافی» میل می‌شود.

البته من هم شنیده‌ام که قهوه برای قلب خوب نیست و یا بعضی از آدم‌ها را مضطرب و نگران می‌کند. بر جنین تأثیر مثبتی ندارد. اسهال و بی‌خوابی و گاهی سردرد می‌آورد. اما وقت‌هایی که می‌خواهم نخوابم (یعنی نمی‌خواهم بخوابم، یعنی می‌خواهم به جای خوابیدن بیدار بمانم؛ یعنی...) همین که یکی دو فنجان شیر و قهوه (اگر بخواهم خودم را تحویل بگیرم با شکر، اگر نه، بی شکر و کم شیر) می‌خورم تا چند ساعت بعد، خلاصه...

قهوة صبحگاهی هم که سرجای خودش. می‌دانید قهوه مثل دوپینگ مغزی است. یک محرک مغزی می‌تواند نیشتر بزند و فعال کند. قهوه تمرکز و هوشیاری را بیشتر می‌کند، مقاومت عضلانی را افزایش می‌دهد و به تبع آن، توان جسمی‌ را زیاد می‌کند. «تانن»ی که در قهوه وجود دارد، می‌تواند از کرم خوردگی دندان جلوگیری کند.

بعضی از ورزشکارها با خورن قهوه دیرتر خسته می‌شوند اما این، برای ورزشکارانی که با انگشتانشان زیادی کار دارند خوب نیست، چون در هماهنگی انگشت‌ها گاهی اختلال به وجود می‌آورد.

تازه قهوه را می‌توانید به موهایتان هم بمالید. هم برای رشد و رویش آن‌ها خوب است و هم رنگ موهایتان را عوض می‌کند. البته اگر آقا باشید یا دوشیزه(!) ممکن است پیامد‌های خانوادگی هم برای شما داشته باشد.

با این حال مهم‌ترین تأثیر قهوه همان خاصیت ضدخستگی و کاهش خواب‌آلودگی است. این اثر قهوه، مدیون کافئینی است که در آن  وجود دارد. البته داستان کشف قهوه هم خود تا حدی همین تأثیر را بیان می‌کند. در زمان‌های قدیم، چوپانی به نام کادی قهوه را کشف کرد.

او متوجه شد که وقتی گوسفندانش دانة یک نوع گیاه را می‌خورند، سر حال‌تر و با نشاط‌ترند. با خودش بر وزن «جیب ما یکی است» گفت معدة ما یکی است (چون وقتی ما گوسفند را می‌خوریم با همة بدنش و من جمله معده‌اش می‌رود توی معده‌مان) بنابراین شروع کرد به خوردن آن دانه.

وقتی مرد مقدس قبیله‌اش او را دید، تعجب کرد. گفت چقدر سرحالی. او هم جریان را تعریف کرد و سپس مرد مقدس و بعد از آن دیگران برای بیدار ماندن در شب از آن استفاده کردند. سرانجام کار به آن‌جا کشید که همین چند سال پیش، یکی از سلول‌های آن مرد مقدس چند هزار سال پیش که حالا شده بود «کاردینال ریشکیو» گفت: «تصمیم‌گیری دربارة ادارة یک ملت غالبا با یک فنجان قهوه انجام می‌شود.»

*آخر فلفل که شکسته نمی‌شود ای شاعر مرحوم گمنام