به گزارش رویترز رالف استینمن، 68 ساله متولد کانادا، برنده جایزه نوبل که در حال درمان کردن خودش بر اساس پژوهش‌های خودش در باره دستگاه ایمنی بدن بود، روز جمعه 30 سپتامبر پس از 4 سال مقابله با سرطان لوزالمعده درگذشت. همکاران او در دانشگاه راکفلر در نیویورک این برنده شده را افتخاری "تلخ و شیرین" نامیدند.
کمیته نوبل در انستیتو کارولینسکا در استکهلم سوئد که پس از مرگ به کسی جایزه اهدا نمی‌کند، از مرگ استینمن آگاه بوده است، اما ظاهرا تصمیم به اعلام نام او به عنوان برنده جایزه نوبل پزشکی پیش از مرگ او گرفته شده بود. احتمالا استینمن بدون اینکه از بردن جایزه نوبل پزشکی به همراه دانشمند آمریکایی بروس بوتلر و دانشمند فرانسوی ژول هافمن آگاه باشد، درگذشته بود.
مقامات سوئدی در کمیته نوبل به سرعت تلاش کردند تا آنچه را دبیر کل این کمیته، گوران هانسون، "موقعیتی منحصر به فرد" خواند، روشن کنند، زیرا او چند ساعت پیش از اعلام برنده شدنش درگذشته بود. هانسون به خبرگزای سوئدیTT گفت این کمیته به بررسی این موضوع خواهد پرداخت تا با پول جایزه چه کند، زیرا قوانین جایزه نوبل اهدای جوایز به افراد پس از مرگشان را ممنوع کرده است. همچنین امکان معرفی یک برنده جایگزین وجود ندارد.
مارک تسیه- لاوین، رئیس دانشگاه راکفلر گفت: "بنیاد نوبل به خاطر نقش اساسی رالف استینمن در اکتشافات مربوط به پاسخ‌های ایمنی او را شایسته دریافت جایزه نوبل پزشکی دانسته است. اما اخبار هم تلخ و هم شیرین بوده است، چرا که خانواده رالف امروز صبح به ما اطلاع دادند که او چند روز پیش پس از مبارزه‌ای طولانی با سرطان درگذشته است."
دانشگاه راکفلر در بیانیه‌ای گفت: "استینمن در 30 سپتامبر درگذشت. او 68 ساله بود. چهار سال پیش سرطان لوزالمعده در او تشخیص داده شده بود، و ایمنی‌درمانی بر اساس سلول‌های دندریتی که طراحی خود او بود، او را چهار سال زنده نگهداشت."
بوتلر و هافمن که در دهه 1990 به تحقیق درباره مراحل اولیه پاسخ‌های دستگاه ایمنی به حمله سلول‌های سرطانی پرداخته بودند، با استینمن در دریافت این جایزه 1.5 میلیون دلاری شریک هستند.
کشف سلول‌های دندریتی، بوسیله استینمن، متولد مونترآل کانادا، در دهه 1970 کلید شناختن خط دوم دفاعی در مقابل سرطان بود.
این سلول‌ها در صورتی که خط اولی دفاعی بدن نتواند از پس عوامل مهاجم عفونی یا سرطانی برآید، به این عوامل حمله می‌کنند.
بوتلر 53 ساله دیگر برنده جایزه نوبل پزشکی امسال در موسسه پژوهشی اسکریپس در لا یولا در کالیفرنیای آمریکا کار می‌کند. و برنده سوم، هافمن، 70 ساله، متولد لوکزامبورگ، بیشتر عمر کاریش را در استراسبورگ فرانسه گذرانده است. 10 میلیون کرون سوئد از پول جایزه میان این دو نفر تقسیم خواهد شد. بقیه این پول قرار بود به استینمن برسد، اما مرگ او در این مورد تردیدهای ایجاد می‌کند.
از دهه 1970 به بعد جوایز بنیاد نوبل، که بوسیله آلفرد نوبل مخترع دینامیت یک قرن قبل وقف شد، تنها به افراد زنده داده شده است. مقامات کمیته نوبل گفتند هیچ برنده جایگزینی اعلام نخواهد شد.
کار این سه دانشمند نقشی اساسی در بهبود واکسن‌ها بر ضد بیماری‌های عفونی و ایجاد رویکردهای جدید در مقابله با سرطان داشته است. پژوهش‌های آنها اساس موج جدیدی از "واکسن‌های درمانی" قرار گرفت که دستگاه ایمنی را در حمله به تومورها تحریک می‌کنند.
درک بهتر پیچیدگی‌های دستگاه ایمنی همچنین سرنخ‌های جدید برای درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید به دست داده است که اجزای دستگاه ایمنی به بافت‌های خود بدن حمله می‌کنند.
بوتلر در مصاحبه‌ای گفت کار او "ممکن است به کشف درمان‌های جدیدی برای بیماری‌های التهابی و خودایمنی و احتمالا درمان‌های جدید برای سایر انواع بیماری‌ها بینجامد."
بوتلر و هافمن در دهه 1990 کشف کردند که پروتئین‌های گیرنده در بدن با شناسیایی باکتری‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها خط اول دفاعی، یا ایمنی ذاتی بدن را تشکیل می‌دهند.
کار استینمن نشان داد که چگونه در صورت لزوم سلول‌های دندریتیک، در مرحله بعدی، ایمنی تطبیقی،عوامل عفونی را که از سد اول گذشته‌اند، از بین می‌برند.
این پژوهش نهایتا به ایجاد اولین واکسن درمانی سرطان، واکسن Provenge ساخته شرکت Dendreon، انجامید که برای درمان مردان مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته به کار می‌رود.
معلوم نیست استینمن چگونه به درمان سرطان لوزالمعده خودش- یک شکل بسیار مرگبار سرطان- پرداخته بود. ایجاد درمان‌ها بر اساس پژوهش‌ها ممکن است سال‌ها به طول انجامد. دانشجوی سابق استینمن، مایکل نوسنتزویگ گفت کشف استینمن پس از انتظاری طولانی تنها به تازگی به مرحله استفاده درمانی رسیده بود.
او گفت: "هیچکس برای مدت‌های درازی به این پژوهش بر سلول‌ها اعتقادی نداشت. رویای استینمن این بود که از اکتشافش برای تولید واکسن استفاده شود و ما به تحقق رویای او بسیار نزدیک شده‌ایم."
جایزه نوبل پزشکی یا فیزیولوژی اولین جایزه نوبلی است که در هر سال اهدا می‌شود. این جوایز برای اولین بار در سال 1901 اهدا شدند.
تنها موارد اهدای جوایز نوبل پس از مرگ افراد مربوط به سوئدی‌ها بوده است: اریک آکسل کارل‌فلت در سال 1931 پس از مرگش برنده جایزه نوبل ادبیات شد؛ و دبیرکل سازمان ملل، داگ هامرشولد، نیز در سال 1961 هفته‌ها پس از اینکه به دنبال سقوط هواپیما در یک ماموریت صلح‌بانی در آفریقا درگذشت، برنده جایزه صلح نوبل شد.