به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا بارگاس یوسا که رمان سور بز او تصویری حیرتانگیز خوفناک از دیکتاتور دومینیکن به دست میدهد در این باره گفت: ادبیات شهروندان را میپروراند تا دیگر به آسانی توسط حاکمان و مسؤولان به بازی گرفته نشوند. هیچچیز مانند ادبیات خوب نمیتواند روح جامعه را بیدار کند؛ بههمین دلیل اولین اقدام حکومتهای دیکتاتوری، اعمال سانسور و محدودیت است.»
او تاکید کرد: «چنین دولتهایی سعی در کنترل زندگی ادبی دارند؛ چون از نگاه آنها، خطرهای بالقوه برای حکومتشان در زندگی ادبی نهفته است.»
ماریو بارگاس یوسا - نویسندهی سرشناس پرویی - در یک نشست خبری در نیویورک پاسخگوی سؤالهای خبرنگاران از رسانههای مختلف بود.
او در ابتدا گفت: «امیدوارم زنده بمانم تا جایزهی نوبل را بگیرم. من تا آخرین روز زندگیام نوشتن را ادامه خواهم داد. فکر نمیکنم کسب جایزهی نوبل تغییری در نگارش، سبک و موضوعات من ایجاد کند؛ امیدوارم این جایزه فقط زندگی روزمرهی مرا تغییر دهد.»
به گزارش فرانسپرس، یوسا اعلام کرد: «شگفتزده شدهام؛ هنوز نمیتوانم باور کنم. این جایزه تأکیدی بر اهمیت ادبیات آمریکای لاتین است.»
خالق «سور بز» در ادامهی نشست خبری گفت: «دوست دارم کتابها بر روی کاغذ به چاپ برسند تا در اینترنت. در عصر کتابهای الکترونیکی و دیجیتالی، چیزهای ارزشمندی ممکن است از دست بروند. امیدوارم فناوریهای جدید منجر به پیش پاافتادگی محتوای کتابها نشود.»
این نویسندهی ٧٤ساله همچنین اظهار کرد: «نسلهای جدید را باید به مطالعه تشویق کرد. آنها باید بدانند که ادبیات فقط دانش و وسیلهای برای رسیدن به ایدهها و مفاهیم مشخص نیست؛ بلکه یک لذت فوقالعاده است.»
یوسا 27 سال بعد از برگزیده شدن گارسیا مارکز از آمریکای لاتین دومین چهرهای است که این جایزه را از آن خود میکند.[وارگاس یوسا برنده نوبل ادبیات 2010 شد]