برای این افراد مهم نیست که کجا هستند؛ در پارک، در اتوبوس، پشت باجه تلفن یا در دیگر مکان‌های عمومی و طبیعی. این افراد پس از اینکه محل خود را ترک می‌کنند، معمولا تلی از پوست تخمه از خود به یادگار می‌گذارند و به این طریق قدردانی و حق‌شناسی خود را نسبت به محیطی که در آن قرار داشته‌اند، ابراز می‌کنند! درست معلوم نیست این افراد چه تصوری از زباله دارند که پوست تخمه را جزو زباله به حساب نمی‌آورند! حال آنکه پوست تخمه به‌دلیل تماس مستقیم با دهان می‌تواند ناقل بیماری‌های زیادی باشد.
با این حال این شهروندان هیچ جایی را بی‌نصیب از این پوست‌ها نمی‌گذارند؛ استخرها، چشمه‌های طبیعی، آبخوری‌ها و حتی کتابدان‌های موجود در داخل اتوبوس‌های شهری! همانگونه که سال‌ها پیش کشیدن سیگار در مکان‌های عمومی ممنوع شد و خوشبختانه امروزه می‌توان نفسی راحت در این مکان‌ها کشید، به‌نظر می‌رسد که مقررات مشابهی را هم باید در خصوص این رفتار ناخوشایند در مکان‌های عمومی وضع کرد. تخمه‌شکستن در مکان‌های عمومی آدابی دارد که متاسفانه عده‌ای از آن غافل هستند. به همراه داشتن کیسه‌ای پلاستیکی برای ریختن پوست تخمه در آن از بدیهی‌ترین این آداب است. از همه اینها گذشته، انجام این کار(تخمه شکستن) در مکان‌های عمومی باید در نهایت احترام به دیگران صورت گیرد و به گونه‌ای نباشد که آسایش دیگران را بر هم زند.