دلمشغولی چه عرض کنیم، شاید بتوان گفت دل‌نگرانی یا حتی در مواردی اضطراب! بله نزدیک فصل امتحانات قرار داریم و تا یکی دو هفته دیگر بچه‌ها برای امتحان آخر سال آماده می‌شوند. در این میان برخی از پدران و مادران چنان نگران امتحان فرزندانشان می‌شوند که گویا خود قرار است در امتحان شرکت کنند! گرچه این نگرانی‌ها تا حدی از مسئولیت والدین در قبال آینده فرزندانشان حکایت دارد اما باید به این نکته توجه داشت که مهار نکردن این نگرانی، می‌تواند سبب انتقال آن به بچه‌ها نیز شود و به نوبه‌خود نگرانی و اضطراب آنها را زیاد‌تر کند. اضطراب و هراس شب امتحان پدیده روانشناختی رایجی است که باید آن را جدی گرفت و از ایجاد آن پیشگیری کرد.
برخی از پدران و مادران در روزهای نزدیک به امتحان تازه به یاد برنامه‌ریزی برای امتحان بچه‌های خود می‌افتند و با تحمیل فشار زیاد به‌خود و فرزندانشان در شب امتحان، به خیال خود بازده آنها را بالا می‌برند، غافل از اینکه یکی‌دو شبه نمی‌توان عقب ماندگی‌ها و کاستی‌ها را جبران کرد، چه رسد به اینکه بازده و نتیجه خوب گرفت.
حال آنکه بهتر بود این والدین خیلی پیش‌تر از این به فکر کمک به فرزندان خود می‌بودند. آنها می‌توانستند با گوشزد کردن لزوم برنامه‌ریزی منظم و دقیق برای روزهای امتحان به فرزندشان و درصورت نیاز ثبت‌نام آنها در کلاس‌های تقویتی، معضل شب امتحان را حل کنند. گذاشتن همه چیز برای شب امتحان، به غیراز تحمیل فشار روانی و جسمی زیاد به‌خود و فرزندانمان نه تنها بازده خوبی عایدمان نمی‌سازد بلکه حس آینده نگری و برنامه‌ریزی را هم در فرزندان خود از میان می‌بریم.
