پس از چاپ این مطلب، عده‌ای از خوانندگان در تماس با ما، خواستند که چیزی هم درباره نوجوانان اسکیت‌سواری که کم‌کم در این روزها به کوچه‌ها و خیابان‌ها می‌آیند، بنویسیم. پیش از هر چیز باید به این نکته اشاره کرد که بازی، ساز‌و‌کاری است که همه روانشناسان آن را برای رشد و شکوفایی جسمی و روانی کودکان و نوجوانان، مؤثر و بسیار مفید می‌دانند بنابراین مقصود ما از نگاشتن مطالبی در خصوص دوچرخه یا اسکیت‌سواری، هیچگاه نادیده گرفتن این بازی‌های شادی‌بخش نیست.
اما این به‌معنای درنظرنگرفتن خطرات این دسته از بازی‌ها در کوچه و خیابان هم نیست؛ چرا که در غیر این صورت، شادی و نشاط جای خود را به غم و سستی خواهد داد. در همین زمینه باید به اسکیت سواری در گذرگاه‌های عمومی اشاره کرد. این مسئله هر ساله سبب‌ساز حوادثی ناگوار و در مواردی، جبران‌ناپذیر- چه برای اسکیت‌سواران و چه برای عابران و سواره‌ها- شده است.
اسکیت‌سواری مانند هر ورزش و بازی دیگری، نیازمند رعایت موارد ایمنی خاص خود است. متأسفانه برخی از کودکان و نوجوانان به این نکات توجهی ندارند و همین‌طور بی‌هوا و بدون توجه به تردد وسایط نقلیه و نیز عابران پیاده، در خیابان‌ها، کوچه‌ها و پیاده‌روها اسکیت‌سواری می‌کنند.
بسیار دیده شده که برخی از این اسکیت‌سواران به کارهای بسیار خطرناکی نظیر گرفتن دستگیره و یا بدنه ماشین‌ها نیز دست می‌زنند. از این رو به پدران و مادران توصیه می‌شود که با راهنمایی فرزندان خود، هشدارهای لازم را به آنها بدهند و از آنها بخواهند که تنها در محل‌های تعیین شده و یا پیست‌های اسکیت به این بازی بپردازند. دست آخر اینکه اسکیت‌سواران برای بالا بردن ضریب ایمنی خود حتما باید از کلاه ایمنی و مچ‌بند و زانو بند استفاده کنند.
