این حکم از سوی قضات شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران در حالی صادر شد که اولیاء دم مقتولان از قصاص قاتل گذشت کرده بودند.
صبح سهشنبه ۲۸ بهمن 84 ماجرای جنایتی خانوادگی در بلوار دریا در شهرک غرب به پلیس اطلاع داده شد، بلافاصله تیمی از کارآگاهان اداره دهم آگاهی همراه بازپرس ویژه قتل تهران در محل حادثه حضور یافتند و در تحقیقات اولیه مشخص شد یک مادر و دختر به نامهای فاطمه و مرضیه قربانی جنایتی شوم شدهاند.
بررسیها نشان میداد مقتولان پس از آنکه از سوی میهمانی آشنا غافلگیر شده بودند هدف شلیک گلولههای تفنگ شکاری قرار گرفته و جان خود را از دست دادهاند.
از آنجا که دختر دیگر خانواده نخستین کسی بود که ماجرا را به پلیس اطلاع داده بود، بازجویی از وی آغاز شد و او در این تحقیقات گفت: در محل کارم بودم که خواهرم مرضیه با من تماس گرفت و در حالی که به سختی حرف میزد گفت که او و مادرم بر اثر اصابت گلوله به شدت مجروح شدهاند. من که نمیدانستم ماجرا چیست بلافاصله به طرف خانه به راه افتادم اما وقتی به آنجا رسیدم که دیر شده بود و مادر و خواهرم جان خود را از دست داده بودند.
پس از اظهارات دختر جوان، ماموران به تحقیق از همسایهها پرداخته و در این میان متوجه اختلاف شدید میان داماد خانواده و مقتولان شدند.
یکی از همسایهها به پلیس گفت: چند روز پیش داماد جوان خانواده در پی درگیری شدید با مادرزن و خواهرزنش به حالت قهر از خانه آنها خارج شد اما 3 روز بعد به اینجا برگشت و همسرش را با خود برد. ساعتی قبل از جنایت نیز او را دیدم که با عجله از خانه مادرزنش خارج شد و سوار بر یک موتورسیکلت آنجا را ترک کرد.
رد پای قاتل در قاهره
پس از بهدست آمدن این اطلاعات جستوجو برای دستگیری داماد جوان آغاز شد و در حالی که 2 سال از این ماجرا میگذشت گزارشی در اختیار اینترپل ایران قرار گرفت که از دستگیری او به اتهام جاسوسی در قاهره حکایت داشت.
با صدور دستور قضایی تیمی از کارآگاهان به کشور مصر رفتند و متهم را در 10 فروردین به ایران بازگرداندند.
داماد کینهجو در بازجوییهای اولیه به قتل مادرزن و خواهرزنش اعتراف کرد و انگیزه خود از این جنایت را دخالتهای خانواده همسرش در زندگی آنها مطرح کرد.
با تکمیل تحقیقات، پرونده این جنایت برای صدور رأی نهایی به دادگاه کیفری استان ارسال شد اما با رضایت اولیای دم متهم از مجازات اعدام گریخت.
به این ترتیب محاکمه او از جنبه عمومی جرم صبح دیروز در شعبه 71 دادگاه کیفری برگزار شد و در حالی که وی از این جنایت ابراز پشیمانی و ندامت میکرد، پنج قاضی دادگاه (عزیزمحمدی، رحیمی، سالاری، عبداللهی و باقری) با اعلام ختم جلسه دادگاه او را به تحمل 10 سال زندان محکوم کردند.