وی همزمان با تحصیل در دانشگاه به فراگیری موسیقی نزد استاد محمدرضا لطفی در دانشگاه و خارج از آن در قالب آموختن ردیف (تار و سه تار) پرداخت.
در سال 1355 به عضویت در گروه شیدا در آمد و در تولید و خلق مجموعه آلبوم‌های چاووش مشارکت داشت و نیز عضو مؤسس کانون چاووش شد.
انتشار آلبوم‌های بچه‌ها بهار (با حسین علیزاده) و آلبوم قاصدک (با صدای مرحوم اخوان ثالث) از تلاشهای مستقل درخشانی در دهه شصت بود.
پس از آن وی به آلمان عزیمت کرد و در آن کشور به مدت 20 سال اقامت کرد و در راه‌اندازی کانون موسیقی نوا و برقراری کنسرت‌ها و سمینارهای سالانه مرتبط با موسیقی ایرانی و انتشار آلبوم‌هایی چون نسیم صبحدم، گمگشته، نی‌ریز و... در این کشور تلاش‌هایی جدی صرف کرد.
اوج کار درخشانی همکاری با محمدرضا شجریان در انتشار آلبوم در خیال بود که همزمان با آن آلبوم بی کران را هم به بازار موسیقی عرضه کرد.
وی دراوایل دهه 80 به ایران آمد و به انتشار آلبوم هایی چون «من طربم»و«یبدار دلان» دست یازید.
شکل دهی به گروه 30 نفره خورشید در سال 1384 و برگزاری 15 کنسرت درتهران و شهرستانهاونیز کشور چین و فرانسه از دیگر تلاشهای مجید درخشانی بود.
انتشارآلبوم فصل باران با صدای علیرضا قربانی ( بهار 1385) و همکاری با گروه آوا و اجرای کنسرت در یونسکو و نیز تالار بزرگ کشور و همزمان انتشار آلبوم «غوغای عشقبازان» به عنوان نوازنده تار از آخرین کارهای درخشانی به شمار می‌رود.
درخشانی در آزمون آواز استاد شجریان هم به عنوان همنواز تار هنرآموزان را همراهی می‌کرد.
وی در تابستان 1386 نیز به همراه گروه خود و نیز دو گروه از تاجیکستان و افغانستان در یونسکو به مناسبت هشتصدمین سال تولد مولانا کنسرت‌هایی را در پاریس اجرا کرد.