وی سپس به هنرستان عالی موسیقی رفت و بعد از آن به دانشگاه موسیقی وین در اتریش رفت و در رشته آهنگسازی ، رهبری و موسیقی الکترونیک با درجه ممتاز فارغ التحصیلی شد.
مشایخی در سال ۲۰۰۱ ارکستر وین را تشکیل داد و از همان سال‌ها رهبری ارکسترهایی چون وین ۲۰۰۱ و کاپلا کوندورتا و همکاری با هنرمندانی چون هانا شیگولا را در فعالیت‌های خود گنجاند.
شرکت در فستیوال های معتبر اروپا، آمریکا و آسیا،رهبری ارکستر سمفونیک تهران و اجرای کنسرت با این ارکستر در اتریش(دو بار) و آلمان،تدریس در دانشگاه تهران ، دانشکده صدا و سیما و کنسرواتوار تهران. از دیگر فعالیت‌های این آهنگساز و موزیسین به شمار می‌رود.
وی بعد از آنکه علی رهبری ارکستر سمفونیک تهران را رها کرد (تابستان ۸۴)، رهبری دائمی این ارکستر را برای مدتی عهده دارشد.
مشایخی در زمینه آهنگسازی نیز تجربه‌های فراوانی دارد که از میان آنها می توان به ساخت نود و شش قطعه برای سلو ، موسیقی مجلسی ، موسیقی ارکستری و اپرا،ساخت سمفونی فیه ما فیه (سه اثر) ،اپرای ملکوت ، قطعه ارکستری پشیمانی کنتیمنتو ، مجموعه تولدی دیگر ( روی ترجمه آلمانی اشعار فروغ فرخزاد )،اجرای پروژه های موسیقی تلفیقی اصیل ایرانی در همکاری با هنرمندانی چون حسین علیزاده و هوشنگ ظریف (فستیوال سالزبورگ )،ساخت سمفونی مولانا برای صدا و سیما اشاره کرد.
وی بعد از کنار گذاشته شدن از رهبری ارکستر سمفونیک تهران[منوچهر صهبایی رهبر ارکستر سمفونیک تهران شد] به شکل دهی ارکستر مجلسی و فیلارمونیک تهران پرداخت.
