گروه ادب و هنر: سرانجام با تمام حرف و‌حدیث‌ها، سیمرغ‌های جشنواره بین‌المللی فیلم فجر 26 برندگان خوش اقبال خود را در میان تالار بزرگ کشور یافتند و بر دوش شان نشستند تا سال جدید سینمای ایران تحویل شود.

اگرچه « آواز گنجشک‌ها » ساخته مجید‌مجیدی بیشترین سهم را در ربودن سیمرغ‌ها داشت اما او ترجیح داد به‌جای تهران در برلین روی صحنه برود و برای مخاطبان آن‌سوی آبی خود درباره فیلم بگوید.

مجید مجیدی که آخر هفته پیش به جای حضور در میان منتقدان، فیلمش را در سینما آزادی دید، با خیال راحت از به‌دست آوردن سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از جشنواره فجر 26، اول این هفته چمدان خود را بست و به اتفاق رضا ناجی بازیگر فیلم جدید خود به برلین رفت تا در مقابل دوربین از مابهتران درباره فیلمش سخن سرایی کند.

مجیدی که چند سال قبل در جشن صد سالگی سینمای ایران، صدای پای ابتذال را شنیده بود، در کنفرانس خبری فیلم آواز گنجشک‌ها، ارزش‌های مذهبی موجود در فیلم را برگرفته از اعتقادات مذهبی خود دانست که در تمام عمر همراهش بوده است.

مجیدی در نشست مطبوعاتی پس از اولین نمایش فیلم خود گفت: از نظر من پیام فیلم این است که نباید زیاده‌خواه باشیم یا خواسته‌هایمان آنقدر زیاد باشد که ما را به سمت ویرانی بکشاند. اعتقادات و سنت‌های مذهبی در بافت فیلم تنیده شده اما بیشتر به‌عنوان ارجاعات فرهنگی مطرح می‌شود تا یک ایدئولوژی مذهبی.

فیلمساز ایرانی در این باره گفت: اعتقادات مذهبی من ریشه در خانواده‌ام دارد. من در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شدم و این ارزش‌ها در تمام زندگی با من بوده است. از دید من سؤال این نیست که چه چیز را باور داریم بلکه این سؤال مطرح است که ارزش‌های مذهبی ما را به کجا می‌برد و به انجام چه کارهایی وامی‌دارد.

اما کیلومترها دورتر، در تهران، محمدرضا شهیدی‌فر روی سن تالار بزرگ کشور رفت تا رسما آیین اختتامیه بخش سودای سیمرغ، مسابقه سینمای ایران در بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر را آغاز کند؛

مراسمی طبق معمول سرشار از تعارف و تعریف، همراه با سخنرانی‌های ملال آور و البته چاشنی اجرای موسیقی زنده که امسال گروه دنگ شو در یک نوبت و سالار عقیلی با اجرای موسیقی سنتی، در نوبت دیگر کمی حاضران را از خستگی درآوردند.

اگرچه برای خالی نبودن عریضه کلیپی محرمی هم پخش شد. همه اینها در سالنی رخ داد که هیچ آمادگی برای چنین مراسمی ندارد؛ درحالی که چند روز پیش سالن برج میلاد با آمادگی پذیرایی 2 هزار نفر و مجهز به همه امکانات صوتی و تصویری روز دنیا افتتاح شده بود.

جوایز جشنواره را هم وزیر ارشاد، معاون سینمایی او، دبیر جشنواره، اعضای هیات داوران و اعضای هیات انتخاب به برندگان اهدا کردند. اگرچه در هیچ موقعیتی درباره اتفاقات جشنواره امسال، از جمله حذف چند فیلم، اصلا حرفی به‌میان نیامد.

اما به‌جز سکوت‌های معنادار و بی‌تفاوتی‌های مسئولان، داوری‌ها نیز بسیار تعجب برانگیز می‌نمود. در جشنواره بی‌رمق امسال که ستاره‌هایش بدجور سوسو می‌زدند داوری‌ها به‌گونه‌ای صورت گرفته تا همه خودی‌ها به نوعی راضی باشند ولی معلوم نیست چرا همان اندک ستاره‌ها بدجور نادیده گرفته شدند.

جالب‌تر از همه فیلم «آتش سبز» که نتوانست حتی نظر داوران راهم جلب کند ولی از سوی شخص معاون وزیر مورد تفقد قرار گرفت.

جعفری جلوه با اهدای پلاک طلایی سیمرغ و لوح سپاس، شخصا از این فیلم تمجید کرد و در متن این لوح تصریح کرد: «با‌کوله باری از تجربه، و فراتر از سه دهه انتظار و نگاه و فرصت جویی حضور برای پاسخ به نیاز زمان که امروز و اینجا در سینمای ایران سینمایی هویت‌گرا در لحن، رنگ، زبان، نحوه روایت و بن مایه‌های شرقی، دینی و ایرانی و بازتاباننده جهان ایرانی در قاب جادویی سینما، یعنی سینمای ملی، او اکنون در جشنواره بیست و ششم در میان ماست، با آتش سبز و دستاوردی شایسته تقدیر و توجه و این لوح سپاس و پلاک طلایی سیمرغ ادای دین سینمای ایران است به او و یار همراهش، استاد محمدرضا اصلانی و قاسم قلی پور.»

حالا سیمرغ‌ها می‌توانند یک سال بخوابند تا برای پرواز بیست و هفتم آماده شوند؛ هرچند اگر بتوانند با شرمساری جشنواره 26، سر بر بالین بگذارند.

برندگان بخش ملی فجر 26

سیمرغ بلورین بهترین فیلم:
سیدرضا میرکریمی (به همین سادگی)
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی:
مجید مجیدی (آواز گنجشک‌ها)
دیپلم افتخاربهترین کارگردانی:
خسرو معصومی (باد در علفزار می‌پیچد)
سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه:
سیدرضا میر کریمی و شادمهر راستین (به همین سادگی)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد:
امین حیایی (شب)
دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد:
شهاب حسینی (محیا)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
محسن طنابنده (استشهادی برای خدا)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن:
هنگامه قاضیانی (به همین سادگی)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
مهتاب نصیرپور (فرزند خاک)
سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری:
حسین جعفریان (دیوار)
سیمرغ بلورین بهترین تدوین:
حسن حسندوست (آواز گنجشک‌ها)
سیمرغ بلورین بهترین موسیقی:
حسین علیزاده (آواز گنجشک‌ها)
سیمرغ بلورین بهترین صدا:
ایرج شهزادی (آتش سبز)
سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس:
ژیلا مهرجویی و شعله نواب تهرانی (آتش سبز)
سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه:
حسین طلابیگی (پرچم‌های قلعه کاوه)
سیمرغ بلورین بهترین چهره پردازی:
سعید ملکان (آواز گنجشک ها)
سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول:
سید روح‌الله حجازی (در میان ابرها)
سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه داستانی:
داریوش غریب‌زاده (بومرنگ)
سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند کوتاه:
حامد خسروی (ترانه اندوهگین کوهستان)
سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند بلند:
مهدی منیری (تینار)
دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند بلند:
فرزین رضاییان (هفت رخ فرخ ایران)
سیمرغ بلورین ویژه تماشاگران:
محسن علی اکبری (همیشه پای یک زن در میان است)
سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی:
سید احمد میرعلایی (فرزند خاک)
پلاک طلایی سیمرغ از نگاه ملی:
حسین حضرتی و فرزین رضاییان (مستند هفت رخ فرخ ایران)
پلاک طلایی سیمرغ و لوح سپاس از نگاه ملی:
محمدرضا اصلانی و قاسم قلی پور (آتش سبز)
سیمرغ ویژه هیات داوران برای یک عمر دستاورد فنی و هنری:
علیرضا زرین دست

برچسب‌ها