به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یواس‌ای تودی یک بررسی جدید که نتایج آن در ژورنال پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، نشان می‌دهد افراد شرکت‌کننده در این کارآزمایی که هم چاق و هم دچار عارضه نارسایی قلبی (از نوع «با کسر جهشی حفظ شده») بودند از مصرف داروی ضد چاقی سماگلوتاید (ویگووی) سود می‌برند.
کارشناسان می‌گویند یافته‌های این کارآزمایی موفقیت بزرگس شمرده می‌شود. بررسی‌های پیشین درباره کاهش وزن در بیماران مبتلا به نارسایی قلب سودمندی مشابهی را نشان نداده‌اند، بنابراین به نظر می‌رسد سازوکار تأثیربخشی این داروهای جدید باعث این تفاوت شده باشد.
کارشنان می‌گوید کمک کردن به افراد برای کاهش وزن به خصوص اگر آنها عوامل خطرساز برای بیماری‌هیا قلبی-عروقی را داشته باشند، تأثیر مهمی شمرده می‌شود. از طرف دیگر کاهش وزن به افراد کمک می‌کند تا آسانتر فعالیت جسمی انجام دهند و این امر می‌تواند کمک حتی بیشتری به قلب آنها بکند.
نارسایی قلبی همراه با حفظ کسر جهشی که به آن نارسایی قلبی دیاستولیک هم می‌گویند، یک نشانگان بالینی است که در آن علائم فعلی یا یا قبلی نارسایی قلبی وجود دارد، اما میزان کسر جهشی (شاخص میزان خروج خون) از بطن چپ طبیعی یعنی مساوی ۵۰ درصد یا بیشتر است و شواهد اختلال کارکرد قلبی به عنوان علت علائم وجود دارد (برای مثال الگوی غیرطبیعی پرشدن بطن چپ و افزایش فشار پرشدگی به علت سفت شدن جدار قلب)
بررسی‌ها نشان می‌ٔهند که حدود یک تا درصد آمریکاییان دچار نارسایی قلب همراه به حفظ کسر جهشی هستند و بررسی‌ها تخمین می‌زنند که تا ۸۰ درصد از این افراد دارای اضافه وزن یا چاقی هم باشند. پزوهش‌های قبلی نشان داده‌اند که این داروهای جدید ضد چاقی در افرادی که از قبل حمله قلبی یا سکته مغزی داشته‌اند، همان تأثیربخشی بر روی قلب را دارند.
گروه جدید دارویی برای دیابت و کاهش وزن
سماگلوتاید بخشی از گروه داروهای جدید به نام «آگونیست‌ژهای گیرنده GLP-1» است که برای درمان دیابت تولید شده‌اند، اما برای کاهش وزن هم مورد استفاده هستند. شرکت نوو نوردیسک که هزینه هر دو کارآزمایی بالینی اخیر را تأمین کرده است، داروی سماگلوتاید را با نام تجاری اوزمپیک (Ozempic) برای دیابت می‌فروشد، همین دارو با نام تجاری ویگووی (Wegovy) برای کاهش وزن عرضه می‌کند.
داروی مونجارو (Munjaro) یک داروی از نوع GLP-1 را می‌سازد که در حال حاضر فقط برای درمان دیابت تأیید شده است، اما می‌تواند به کاهش وزن حتی بیشتری منجر شود. انتظار می‌رود سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید این دارو برای کاربرد کاهش وزن در ادامه سال در نظر بگیرد.
داروهای GLP-1 که به نام داروهای آگونیست گیرنده پپتید شبه‌گلوکاگونی-یک هم مشهور هستند، از طریق تقلید عمل هورمونی به نام پپتید شبه‌گلوکاگونی یا GLP-1 عمل می‌کنند که به طور طبیعی در بدن تولید می‌شود. GLP-1 با تحریک تولید هورمون انسولین و مهار تولید هورمون گلوکاگون قند خون را تنظیم می‌کند. این هورمون همچنین خالی شدن معهده را کند می‌کند و به این ترتیب ممکن است کاهش وزن را تجدید کند.
تفاوت میان مصرف دارو و دارونما از لحاظ اثرات قلبی در این بررسی
در بررسی جدید گروهی که دارو را دریافت می‌کردند، حدود ۱۳ درصد وزن بدنشان را درطول یک سال از دست دادند، در حالیکه آنهایی در این مدت دارونما مصرف می‌کردند، حدود ۳ درصد کاهش وزن پیدا کردند. از لحاظ معیار علائم و محدودیت‌های جسمی مربوط به عارضه قلبی، افرادی که دارو را مصرف می‌کردند بهبودی ۱۷ درصدی پیدا کردند، در حالیکه در گروه دارونما این رقم فقط ۹ درصد بود.
افرادی که داروی فعال را دریافت می‌کردند، نسبت به آنهایی که دارونما مصرف می‌کردند، تفوانستند در مدت شش دقیقه مسافرت بیشتری پیاده‌روی کنند و یک معیار مربوط به التهاب در خون آنها به طور قابل‌توجهی سقوط کرد.
فقط اندکی بیش از ۱۳ درصد از افرادی که دارو دریافت می‌کردند، «عوارض جانبی شدید» در طول دوره دریافت دارو گزارش کردند، در حالیکه در گروه دریافت‌کننده دارونما این رقم حدود ۲۷ درصد بود.
شرکت نوو نوردیسک همچنین در حال بررسی داروهای GLP-1 در بیماری مزمن کبدی و بیماری آلزایمر است تا معلوم شود آیا این داروها می‌توانند تفاوتی دراین بیماری‌ها ایجاد کنند، یا نه.