ناسا تصاویری را با استفاده از فنآوری بر پایه شبکههای تارگستر از سفینهای در 20 میلیون مایلی دریافت کردهاست.
شبکه مقاوم در برابر اختلال (DTN) برای استفاده در فواصل طولانی که زمان پاسخ در واحد روز سنجیده میشود، مورد استفاده قرار میگیرد.
آزمایشات بیشتر در زمینه DTN قرار است در ایستگاه بینالمللی فضایی و در سال 2009 انجام شود.
آدرین هوک؛ مدیر معماری شبکههای فضایی داسا میگوید:"این اولین قدم در زمینه ارتباطات فضایی و اینترنت بین سیارهای جدید است. "
تحقیقات اولیه در زمینه DTN ده سال پیش و توسط وینت سرف؛ یکی از سازندگان پروتکلهای پایهای ارتباط تارگستر انجام شد.
تحقیقات در آن زمان باعث بوجود آمدن شبکهای شد که شدیداً در برابر تأخیرها و اختلالات در فاصلههای دور در ابعاد بین سیارهای مقاوم است.
تأخیرها و اختلالات در این فواصل میتواند به دلیل طوفانهای خورشیدی باشد. در DTN مشکل به این صورت حل میشود که هر کدام از گرههای شبکه، بستههای دیتا را تا زمانی که مقصد آنها در دسترس نباشد در خود حفظ میکند و به این ترتیب بستهها را در برابر تأخیر و گم شدن ایمن میکند.
آزمایش ناسا که یک ماه به طول انجامید با استفاده از سفینه فضایی اپوکسی به عنوان تأمین کننده اطلاعات انجام شد. قرار است اپوکسی در سال 2010 به ستاره دنبالهدار هارتلی 2 برسد ولی در زمان پرواز خود به عنوان یکی از عوامل آزمایش مورد استفاده قرار گرفت.
اپوکسی با 9 گره دیگر از لابراتوارهای JPL ناسا در زمین که نقش مدارگردها و سیارهپیماها را ایفا میکنند، ارتباط برقرار کرد.
لی تورگرسون؛ مدیر DTN در لابراتوار JPL گفت:"امروزه در فضا، یک تیم تحقیقاتی باید به طور دستی ارتباطات را تنظیم و مشخص کنند که کدام اطلاعات کی و به کجا ارسال شود. با استفاده از DTN استاندارد این امور به طور خودکار انجام میشوند."
این شبکه به ناسا در کنترل ماموریتهای پیچیده که تعداد زیادی سفینه در آن دخیل هستند، کمک میکند.