چه برزیل که به‌عنوان یکی از دو مدعی قهرمانی با اضطراب به رختکن رفت و چه کره‌شمالی که نشان داد قرار نیست در گروه مرگ جام جهانی نقش کیسه گل را بازی کند و هرچند برزیل به پیروزی 2 بر یک رسید ولی بازیکنان این تیم در لحظه سوت پایانی می‌دانستند که باید منتظر انتقادات تندی باشند.
برخلاف اکثر پیش‌بینی‌ها، برزیل به جای یک پیروزی آسان مجبور شد تا دقیقه 55 برای
باز کردن دروازه کره‌شمالی صبر کند و گل دقیقه 89 جی یون نام که اختلاف را به حداقل رساند، لحظات پراضطرابی را برای مردان دونگا رقم زد.
خبرنگار خبرگزاری فرانسه در ریودو ژانیرو گزارش می‌دهد که چگونه برزیلی‌هایی که برای دیدن این بازی از تلویزیون غول‌پیکر به کنار ساحل رفته بودند، از عملکرد ستاره‌های طلایی‌پوش عصبی شده بودند: «وقتی روبینیو نخستین ضربه را در شروع بازی به توپ زد، صدای تشویق بلندی به گوش رسید ولی با گذشت زمان که بازی بدون گل پیش می‌رفت، نگرانی به‌تدریج در چهره‌ها نمایان شد و هیجان جایش را به ناامیدی و حتی خشم داد.
کاکا، یکی از ستاره‌های تیم، وقتی در دقیقه 21 پاسش را به اشتباه به اوت فرستاد، فریادهای اعتراض هواداران بلند شد. در پایان نیمه اول هم که کم حادثه بود، تعداد زیادی از تماشاگران رفتند.» گل مایکن در شروع نیمه دوم برزیلی‌ها را از کابوس تساوی مقابل یک تیم آسیایی نجات داد.
مدافع راست برزیل با هوشیاری خروج دروازه‌بان کره‌ای را پیش‌بینی کرد و با بیرون پا توپ را به سمت دروازه فرستاد؛ ریسکی که جواب داد. گل دوم هم نتیجه پاس عالی روبینیو بود که در اواخر بازی جای کاکا به‌عنوان بازیساز را گرفت. دونگا هم ضعف تیمش را پذیرفت و از شاگردانش خواست که در بازی‌های بعدی بهتر عمل کنند: «بازی اول همیشه سخت است و بازیکنان کمی عصبی و نگران بودند. همه ما دوست داشتیم که گل بزنیم و گلی نخوریم. من از نتیجه کاملا راضی نیستم. پاس‌های ما آنطور که می‌خواستم سریع نبود ولی روحیه بازیکنان بالاست و آنها انگیزه زیادی برای یادگیری دارند.»
دونگا اضافه کرد که بازی مقابل کره‌شمالی آسان نبود: «وقتی مقابل یک تیم هجومی بازی می‌کنید، آنها مجبورند به شما فضا بدهند ولی بازی مقابل تیم‌هایی که براساس ضد‌حمله بازی می‌کنند، خیلی سخت است. کره‌شمالی در دفاع و پاسکاری عالی بود. با وجود این برزیل توانست موقعیت‌هایی خلق کند.»
برزیل با این پیروزی توانست در صدر گروه G بایستد ولی دونگا هم خوب می‌داند که تیمش برای موفقیت در بازی دوم مقابل ساحل عاج باید بهتر از این باشد؛ به‌ویژه کاکا و فابیانو که وزن بخش تهاجمی تیم روی شانه‌های آنان سنگینی می کند.
توفان زرد؛ 44 سال بعد
کره‌شمالی در نخستین نمایشش در جام نوزدهم نشان داد که توانایی خارق‌العاده‌ای در بالا بردن سطح بازی‌اش در صحنه‌های بزرگ جهانی دارد. 44 سال قبل کره‌شمالی در جام جهانی 66 توانست شگفتی‌ساز شود و تا یک چهارم نهایی صعود کرد. این بار اما کسی از این تیم که بازیکنانش در شرایط ویژه‌ای زندگی می‌کنند، انتظار زیادی نداشت.
با وجود این بازیکنان کره، در برابر ستاره‌های برزیل نمایش درخشانی از روحیه تیمی، هماهنگی و شجاعت ارائه دادند و در دشوارترین گروه، نماینده شایسته‌ای برای فوتبال آسیا بودند. اوج هنر آنها در دقیقه 89 بود که توانستند دروازه ژولیو سزار را باز کنند.
کیم جونگ هون، سرمربی کره‌شمالی در تمجید از بازیکنانش می‌گوید: «برزیل خیلی قوی است و ما نمی‌توانستیم برنده شویم، با وجود این جنگندگی بازیکنانم عالی بود. برای زدن گل مجبور شدیم تا پایان بازی صبر کنیم ولی در نیمه اول بازیکنانم نقشه بازی را به‌خوبی اجرا کردند. آنها سردرگم شده بودند که از کناره‌ها حمله کنند یا از عمق. ما برنده نشدیم ولی اعتمادمان بالا رفت و در 2 بازی بعدی بهتر خواهیم بود.»
