آغازِ آغاز

روزنامه همشهری؛ دوچرخه - محدث تک‌فلاح: قطره همان آغاز است. آغازی بر حیات. آغازی بر ادامه و آغازی بر ساختن. پروردگار حکیم‌مان قطره را از آسمان می فرستد که برای جوانه‌ها زندگی را بشارت دهد. سیرابش کند و در مسیر رشد همراهش باشد. مگر نه این است که خداوند تمام دنیا را با آب زندگی بخشیده است؟ همین قطره اگر به یک هدف نشانه گیرد، سنگ را هم سوراخ نمی کند؟ پس قطره آغاز زندگی است. همان زندگی که هر بهار آغاز می‌شود و هر پاییز به خواب می‌رود و زمستان را که گذراند به دنیا پشت می‌کند. قطره آغاز است. همان قطره‌ای که حیات را مژده می‌دهد. آغاز دوری جدید از زندگی. آغاز دنیایی پر از تلاطم و تصمیم و هیجان و هیجان. آغاز دنیایی از دوستی. وداع با کودکی. آغاز مسیر پرهیاهوی تصمیم‌های مهم. آغاز نوجوانی.

سلام!

اینجا آغاز دوچرخه است اما کمی متفاوت با آغازهای دیگر. من آغاز مجدد دوچرخه را برای نوشتن، برای حرف زدن، برای گفتن، گفتن و گفتن خوش یمن می‌بینم. در روزهایی که دوچرخه حیات نداشت ثانیه‌ها به کندی سپری می‌شد. شاید بگویی: «من که اصلا دوچرخه را نمی‌شناسم.» شاید بگویی: «من با دوچرخه زندگی‌ها می‌کردم.» شاید بگویی: «آیا این دوچرخه همان دوچرخه است؟» حتی شاید بگویی(که ای کاش نگویی): «دوچرخه که برای من دیگر تمام شده است.» و هزار شاید دیگر.

این دوچرخه، با انرژی مضاعفی به میدان آمده که هرچند آغازش را دست تنها بوده، اما برای ادامه کار کلی امید دارد. امید به حضور و یاری شما. تحریریه دوچرخه در انتظار نفس گرم رفقای قدیم و جدید آغاز مجددش را جشن گرفته است تا خونی تازه در رگ نوجوانان این روزها باشد. ضربانی محکم برای اطمینان قلبش و حرکتی نو برای همراهی با درد دل‌ها و چالش‌های دنیای امروز نوجوانی. دنیایی که از اینستا و توئیتر و یوتیوب بدش نمی‌آید و صد البته خیلی هم دل به آن نبسته است. دنیایی مملو از آگاهی‌های نامحدود. آگاهی‌های لازم و البته! غیرلازم. دنیایی سرشار از سوال و ابهام و سرگشته از ظهور بی‌اعتمادی و سرکش دیدن و بچه شمردن نوجوان.
ما در دوچرخه همانند گذشته با دنیای نوجوان به دور و بر می‌نگریم. دنیایی که در این روزها کمتر از آن روایت می‌شنویم و کمتر به درمان خلاهای موجود آن می‌پردازیم. دنیایی که هرچند روانشناسان و کارشناسان محدوده سنی 12 تا 18 سال را به آن نسبت می دهند، اما به اعتقاد ما دوره محترم نوجوانی به گستردگی یافتن هویت هر شخص می‌تواند بزرگ یا کوچک باشد. ما دوچرخه‌ای‌ها نوجوانی را با عدد و رقم نمی‌شناسیم. با انگیزه و شور و هیجان برای پیدا کردن خود خود خود واقعی‌مان می‌سنجیم. نوجوان‌سنج ما از عناصری ساخته شده که روزگار از آن جنس کمتر سخن می‌گوید. اگر قرار است هر دوهفته یک بار، شنبه‌ها قطره‌ای باشد که ما را از لابه‌لای بوی کاغذ روزنامه همشهری بخوانید و یا با نوشتن نامه و رایانامه از دنیای خود دریا را به ما نشان دهید، یا حتی خودتان را در کنارمان ببینید و پیش ما باشید تا باهم چرخ دوچرخه را بچرخانیم! و همه با هم دست به دست دهیم و قطره‌هایی باشیم از این دریای بیکران، پس به دوچرخه خوش آمدید.