همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: درختان چنار چهارباغ در محوطه ارک، هرچند بیشترشان به فرمان شاه‌عباس غرس شده، اما در اوایل قرن یازدهم هجری در میان آنها چنارهایی هم با قدمت دست‌کم ۲۰۰ – ۳۰۰ سال وجود داشته است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
از طرف دیگر، می‌دانیم که پیش از صفویه و در دوران تیمور در محل ارک، خانه بزرگی واقع بود، که به خان تعلق داشت و در همین عمارت، خان به فرمان تیمور از سفیر پادشاه اسپانیا، «کلاویخو»، پذیرایی می‌کند. یعنی در دوره تیموری هم در محل ارک، باغ و درختان چنار وجود داشته است. بنابراین، می‌توان گمان برد، چنارهایی را که دلاواله، جهانگرد ایتالیایی، از آنها یاد کرده، باید مربوط به خانه خان در دوره تیموری باشد.
یادآوری این نکته هم خالی از لطف نیست که در ارتفاعات بیش از دو هزار متر در کوه‌های شمیران، به سروهایی دیرپای برمی‌خوریم که آثاری است از انبوهی این نوع درخت در گذشته و حضور سرو در این مناطق. همچنین است وجود «سَر اسُل» در پشت کوه توچال در بلندی‌های «ایگل» و آبادی «باغ گل»، بدین معنا که اهالی آن را سرا سل (سرای سرو) یعنی سروستان می‌خوانند که نشانه‌ای بر این ادعاست.
از شرح این بخش درمی‌گذرم تا در پایان این یادداشت بار دیگر تاکید کنم که در تهران، در محدوده حصار صفوی، یعنی از خیابان ری تا خیابان شاهپور (وحدت اسلامی) و از خیابان امیرکبیر تا خیابان مولوی، چنارهای کهنسالی در ارک سلطنتی و تعدادی در امامزاده‌ها و اطراف آن مکان‌ها وجود داشت و هنوز تعدادی از آنها باقی است. در خارج حصار و در گستره تهران چنان که اشاره شد نیز چنارهایی وجود داشته و دارد که بیش از هزار سال قدمت دارند.
نظر شما