براساس آیین‌نامه داخلی مجلس هر ساله روز هفتم خرداد که سالروز تشکیل مجلس است انتخابات هیئت‌‌رئیسه جدید برگزار می‌شود. پس از انتخاب اعضای هیئت‌‌رئیسه، انتخابات داخلی کمیسیون‌های تخصصی نیز انجام خواهد شد.
همزمانی 2انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری و الگوگرفتن روسای کمیسیون‌های داخلی مجلس برای جمع‌آوری رای از تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری، مجلس را به ایرانی کوچک‌تر تبدیل کرده است که روابط و روش‌های انتخاباتی‌‌اش تحت‌تأثیر انتخابات خارج از مجلس قرار دارد.
بی‌تردید لاریجانی یکی از کاندیداهای اصلی ریاست مجلس برای سال دوم نیز هست. اما عده‌ای از نمایندگان طرفدار احمدی‌نژاد که خواهان ادامه ریاست‌جمهوری وی در 4سال آینده نیز هستند ریاست لاریجانی بر مجلس را برای سال دوم به چالش کشیده‌اند. اعضای فراکسیون رایحه خوش خدمت از لاریجانی انتظار داشته و دارند که درجریان انتخابات ریاست‌جمهوری موضع شفاف و علنی به نفع احمدی‌نژاد اتخاذ کند اما لاریجانی از این کار تا‌کنون خودداری و اعلام کرده است که موضع‌گیری مجلس در این رابطه را درست نمی‌داند.
پیش از این اظهارات لاریجانی، یک نماینده حامی دولت اعلام کرد که دریک جلسه خصوصی لاریجانی حمایتش را از احمدی‌نژاد اعلام کرده است. این خبر از سوی لاریجانی تکذیب شد. همین تکذیبیه حملات علیه رئیس مجلس را از سوی نمایندگان حامی دولت افزایش داد. با موضع‌گیری‌نکردن لاریجانی، هواداران دولت نهم در مجلس نیز اعلام کردند که در سال دوم به ریاست لاریجانی رای نخواهند داد و فرد دیگری را کاندیدای ریاست مجلس می‌کنند.
اصرار علی لاریجانی به اسم نبردن از احمدی‌نژاد به‌عنوان کاندیدای مورد حمایت فراکسیون اصولگرایان مجلس سبب شد که حامیان احمدی‌نژاد در مجلس پیشنهاد استعفای لاریجانی از ریاست فراکسیون اصولگرایان را نیز مطرح کنند.
لاریجانی مخالف حمایت این فراکسیون از احمدی‌نژاد است. پافشاری لاریجانی به برکنار
نگه داشتن مجلس از تضادهای انتخابات ریاست‌جمهوری و اتخاذ موضع سکوت برای مجلس باعث شد که حامیان احمدی‌نژاد در مجلس این اصولگرایان را معامله‌گر و مصلحت‌گرا خطاب کنند. رایحه خوش‌خدمتی‌ها همچنین اعلام کردند که اگر کسی نمی‌خواهد هزینه بدهد و بیانیه حمایت از احمدی‌نژاد را امضا کند بهتر است از جمع 200 نفره فراکسیون اصولگرا جدا شود.
اکنون حامیان رئیس دولت نهم قصد تشکیل ستاد انتخاباتی را دارند؛ کاری که از سوی لاریجانی با مخالفت روبه‌رو شده است.
ولی نمایندگان حامی احمدی‌نژاد بر تشکیل آن اصرار دارند. رسایی، تعداد مخالفان و منتقدان دولت نهم درمجلس هشتم را معدود می‌داند، درحالی که این تنها لاریجانی نیست که منتقد دولت است بلکه بخشی از بدنه اصولگرایان مجلس از جمله افرادی مانند احمد توکلی، باهنر، کاتوزیان و غلامرضا مصباحی مقدم همراه لاریجانی منتقد یا مخالف سیاست‌های دولت نهم هستند.
مجلس هشتم برخلاف تمام پیش‌بینی‌هایی که می‌شد همانند مجلس هفتم با دولت نهم هماهنگ نبودند. ارائه گزارش‌های تفریغ بودجه‌های سالانه در دوران دولت نهم، استیضاح کردان و... بخشی از مواردی بوده که طرفداران دولت نهم در مجلس را به‌شدت آزرده‌خاطر کرده و لذا آنها سعی دارند که پیش از انتخابات و با استفاده از انتخابات هیئت‌‌رئیسه سال دوم مجلس، مسیر مجلس هشتم را با دولت دهم که احتمال می‌دهند این دولت نیز ادامه دولت نهم باشد هماهنگ کنند.
طبیعی است که هواداران دولت نهم بخواهند با انتخاب رئیس‌مجلسی همراه با دولت، زمینه را برای افزایش همکاری مجلس با دولت در 4 سال آینده درصورت پیروزی کاندیدایشان فراهم کنند. اما این تلاش در زمانی انجام می‌شود (اوایل خرداد) که سرنوشت انتخابات ریاست‌جمهوری دهم اواخر خرداد مشخص می‌شود.
درهرصورت اگر هواداران دولت نهم بتوانند در انتخاب رئیس مجلس پیروز شوند (که با توجه به تعداد آرای فعلی‌شان بعید به‌نظر می‌رسد) در موضع قدرتمندی طی یک‌سال آینده قرار خواهند گرفت. البته اگر زمان انتخابات ریاست مجلس پس از ریاست‌جمهوری بود و کاندیدای رایحه خوش خدمت برنده انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شد قطعا این پیروزی بر انتخاب رئیس مجلس نیز بسیار تاثیرگذار بود اما اکنون بعید است امیدی به پیروزی خود در کرسی ریاست مجلس داشته باشند.
تبلیغات ریاست کمیسیون‌ها
و اما در مورد شیوه استفاده از تبلیغات انتخاباتی در مجلس هم اتفاق نادری رخ داده است.
برخی نمایندگان مجلس که امیدوارند در سال دوم هم ریاستشان بر کمیسیون تخصصی ادامه داشته و یا به ریاست انتخاب شوند این روزها دست به تبلیغات انتخاباتی در داخل مجلس زده و برای کسب رای از هر راهی تلاش می‌کنند تا جایی که کمیسیون اصل نود وادار به دادن تذکر به یکی از روسای کمیسیون‌ها شده که برای کسب رای، نمایندگان را به سفرهای تفریحی می‌برده است که آخرین سفر، سفری به سوریه بوده است.
سایت تابناک نوشته است: گفته می‌شود، کمیسیون اصل نود که نسبت به انگیزه‌های انجام این سفرها ابهام داشته، در تذکری رسمی به نماینده یاد شده، این پرسش را مطرح کرده که این سفرها با کدام هزینه و چه اهدافی انجام می‌شود؟
براساس تذکر کمیسیون اصل نود، حتی در صورتی که برای انجام این سفرها از بودجه مجلس هم هزینه نشده باشد باید مشخص شود که انگیزه آنها چیست. این در حالی است که سفرهای رسمی و کاری، صرفا از طریق بخش اداری مجلس پیگیری و اجرا می‌شود.
البته لازم به ذکر است که تا‌کنون در هیچ دوره‌ای از مجلس تذکر کمیسیون اصل نود به نماینده یا نمایندگان سابقه نداشته است و دادن این نوع تذکرات در آیین‌نامه داخلی مجلس و شرح وظایف کمیسیون اصل نود پیش‌بینی نشده است.
لذا مشخص نیست که کمیسیون اصل نود براساس چه ماده‌ای از آیین‌نامه اقدام به این کار کرده است؟ و آیا این کمیسیون راسا حق دادن چنین تذکری را دارد یا خیر و یا این تذکر در پی‌شکایت نماینده دیگری انجام شده است؟
معمولا برخورد با این نوع رفتارها به‌طور کدخدامنشانه و از طریق هیئت‌‌رئیسه انجام می‌شود و نه به‌صورت تذکر رسمی یک کمیسیون به یک نماینده زیرا همه نمایندگان از شرایط برابر در مجلس برخوردارند.
