گفت‌وگوی تلفنی من و این شهروند بندرعباسی به درازا کشید. درباره خیلی چیز‌ها صحبت کردیم. از وضعیت آب و فاضلاب استان گرفته که موضوع گزارش امروز است تا موضوعاتی مثل وضعیت شهر و اجتماع و اشتغال و جوانان این استان همیشه گرم جنوبی.
این شهروند همچون ده‌ها شهروند دیگر بندرعباسی مانند گزارش کم آبی را پایانی هست؟ که چندی پیش در همین صفحه چاپ شده بود در تماس با روزنامه همشهری از کیفیت آب شهر گلایه دارند، نسبت به بوی بد و شوری بیش از حد آب شرب استان اعتراض دارند؛ کیفیتی که بیشتر مردم این شهر را ناچار به استفاده از آب‌های معدنی و تصفیه شده کرده است.
اگرچه مسئولان شرکت آب و فاضلاب استان منکر این قضیه باشند و این اخبار را تکذیب کنند و در پاسخ بگویند: «تصفیه‌خانه‌های آب بندر عباس، به‌رغم برداشت آب‌های سطحی و مشکلات عدیده مربوط به کیفیت آب رودخانه‌ها ی محلی و همجوار با تکیه بر کنترل بهینه فرآیند و اتخاذ تدابیر خاص، همواره آبی سالم و با کیفیت کاملا مطلوب ارائه می‌دهد و به‌صورت روزانه تحت کنترل و آنالیز کیفی قرار می‌گیرد.»
اما از طرف دیگر افزایش آلودگی و به تبع آن کاهش کیفیت آب بندر عباس موضوعی است که از سوی کارشناسان نیز مورد تایید قرار می‌گیرد: «عوامل طبیعی همچون خشکسالی و توفان‌های گرد و غبار و همچنین عوامل مصنوعی مختلف از جمله تخلیه فاضلاب شهری، صنعتی و کشاورزی بدون تصفیه مناسب در رودخانه از دلایل افت کیفیت آب آشامیدنی شهر است.»
مرتضی مدنی در گفت‌وگو با همشهری ورود فاضلاب خانگی به شبکه آب شهر که موجب بالا رفتن بار میکروبی می‌شود، را دلیل اصلی می داند. این کارشناس منابع طبیعی در ادامه چنین می گوید : فاضلاب کشاورزی که املاح آب را افزایش می‌دهد و فاضلاب صنعتی معمولا از جمله عواملی هستند که موجب ورود سموم و برخی فلزات سنگین به آب رودخانه‌ها می‌شوند.
اما صرف‌نظر از مسئولیت شرکت آب و فاضلاب در جلوگیری از ورود فاضلاب تصفیه‌نشده به شبکه آب شهر، این پرسش مطرح است که چرا حین تصفیه برای ورود به شبکه آب، کیفیت آن به حد لازم و استاندارد نمی‌رسد؟
مدنی در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «اگر محل‌های برداشت آب شرب از رودخانه‌ها مناسب باشد ؛ هیچگاه چنین اتفاقی نمی افتد. ضمن اینکه لازم است تا سیستم‌هایی برای کاهش آلودگی آب رودخانه‌ها وجود داشته باشد که گویا در خیلی استانها وجود ندارد.»
سازوکار برای کاهش میزان شوری آب، که شهروندان بندر عباسی هم در صحبت‌هایشان به آن اشاره کردند از جمله مواردی است که به اعتقاد مدنی در تصفیه‌خانه‌های آب بندر عباس وجود ندارد: «آب که از تصفیه‌خانه خارج می‌شود نه تنها میزان شوری آن کم نشده، بلکه کلرزنی آن باعث می‌شود تا حدی شوری آب افزایش یابد.
حتما می دانید در کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس آب دریا با شوری 40 تا 50 هزار میکرو ماوس بر سانتی‌متر را به آب آشامیدنی تبدیل می‌کنند،، اما همین آب با شوری بسیار کمتر را ما نمی‌توانیم به آبی مناسب برای نوشیدن مردم تبدیل کنیم.»
به‌نظر می‌رسد با وجود تمهیداتی که مسئولان شرکت آب و فاضلاب استان انجام داده‌اند، کیفیت آب و شوری آن همچنان در حدی است که بسیاری از شهروندان آب این شهر را غیر‌قابل شرب می‌دانند. طبق استاندارد‌های اعلام شده از سوی سازمان جهانی بهداشت، میزان هدایت الکتریکی آب شرب باید 800میکرو ماوس بر سانتی‌متر باشد که البته در استاندارد‌های دیگر این عدد تا 1500 هم ذکر شده است، اما اگر این عدد بالاتر از 2000 باشد شوری آب حس می‌شود که گویا در آب بندر عباس این مقدار خیلی بیشتر از این حرف‌هاست.
اما با همه این حرف‌ها کارشناسان نسبت به سلامت این آب از نظر میزان بار میکروبی اطمینان می‌دهند: «کلرزنی باعث می‌شود آب از نظر میکروبی مشکلی نداشته باشد، هرچند که وقتی آب آلودگی اولیه زیادی دارد ناگزیر میزان کلر مورد استفاده نیز زیاد است و همین کلر زیاد ممکن است عوارضی داشته باشد.»
همشهری استانها
