این گفتوگوی کوتاه را با خسرو گلشن ایرانپور میخوانید.
- گویا جامعه تورگردانان با نمایندههای استانی درخصوص تغییرات قیمت هتلها و افزایش قیمت آنها در سال 88 گفتمانی داشتهاند.
نرخهای ما افزایش نداشته است و این قیمتها مربوط به مهر 87 است که در سایت هم موجود است. تورهای ورودی تنها با 65درصد از هتلهای کل کشور کار میکنند و تورها 85درصد از توریستهای دنیا را جابهجا میکنند و ما باید امکانات خوبی برای آنها داشته باشیم بهمنظور اینکه ورودیهای کشور را افزایش دهیم. در آن جلسه قرار برآن شد که جلسهای با آقای پورفرج و دوستان دیگر و هتلدارانی که مدنظر آنها در استانها هستند، داشته باشیم. بهمنظور ارزان کردن package در ایران باید کل عوامل در کنار هم قرار گیرند تا ببینیم که چگونه میتوان آن را ارزان کرد. قرار برآن شد که توافقی داشته باشیم و مشکل را حل کرده ولی در درازمدت قرار بر آن شد که همه عناصری که در یک pack مؤثر هستند را برآورد کرده تا مشخص شود که چگونه میتوان برنامهریزی داشته باشیم تا مشکل را حل کنیم.
- آن طور که ما مطلع شدیم تخفیفهایی که به تورهای ورودی تعلق میگرفته، لغو شده است.
خیر، تورهای ورودی از تخفیفاتی برخوردار هستند. 2مسئله مطرح است. مسئله اول این است که تورها در پیک زمانی (اواسط فروردین تا اواخر خرداد و اواسط شهریور تا اواسط آذر) کار میکنند. دولت باید کمک کند تا مقداری از سمینارها ( مخصوصا در شیراز، اصفهان و تهران که مراکز اقامتی از لحاظ پذیرش دچار مشکل هستند ) را به زمانهای دیگری از سال موکول کند، تا در این ایام دچار کمبود نشویم. دوم اینکه اگر موارد دیگری وجود دارد باید در یک جلسه مورد بحث قرار گیرد تا آن مورد خاص رفع شود.
- آیا این مشکل با گفتوگو بین جوامع توریستی حل خواهد شد؟
بله، مشکل قیمتها مربوط به بخش خصوصی است و در گفتمان جوامع توریستی حل خواهدشد. دولت تنها بهعنوان یک سیاستگذار عمل میکند.
- مورد دیگر، بحث کیفیتی است که از سوی هتلداران ارائه میشود و نسبت آن با هزینه گرفته شده از سوی مسافران.
من یک مسئله کلی را مطرح میکنم که اگر شما یک نگاهی به اطراف خود داشته باشید به این مورد پی میبرید که ایران از لحاظ قیمت هتل، ارزانترین کشور دنیاست.
- این نظر شماست؟!
خیر، نظر همه است. در ایران شما میتوانید هتلهای 5، 6 ستاره با قیمت 150، 160 دلار پیدا کنید. این در حالی است که نمیتوانید قیمت مشابه را در کل منطقه پیدا کنید.
اما تخفیف دادن داستان دیگری است. قیمت هتل در کل منطقه و کشورهای همجوار ما که هتل 5 ستاره کم است، معمولا بین 300 تا 350 دلار است که بستگی به امکانات و شرایط هتل دارد. هتل 4 ستاره بین حدود 250-240 دلار است. این بدان مسئله نیست که با تورهای ورودی با قیمت بالا قرارداد ببندیم. یک هتل ممکن است که قیمتش 350دلار باشد ولی با قیمت 100، 150 دلار رزرو شود.
فرق ما با آنها این است که شرکتهایی وجود دارند، که میتوانند هتل را خریداری کرده، در زمانی که تقاضا بالا است، گران بفروشند و در زمانی که تور هست، ارزان بفروشند، اما ما این سیستم را در ایران نداریم. برای رزرو کردن هم شما باید تابع یکسری مقررات خاصی باشید که هم نرخ سرمایهگذاری و هم نرخ درصد اشغال هتل را بالا نگه دارند. همکاران ما در حقیقت در حال بررسی همین مورد هستند. در بسیاری از مواقع سال تخت هتلها قابل استفاده است، اما مشتری وجود ندارد.
- با توجه به رکود اقتصادی جهانی، کشورهای همسایه، تعدیل قیمتی در هزینه اقامت در هتلها داشتهاند، اما ایران هنوز هیچ کاهش قیمتی را نداشته است.
خیر، در حقیقت تورهایی که به مقصد ایران هستند، قرارداد آن طرف بسته میشود و ما فقط ارائهدهنده خدماتیم.
- آیا امکان تغییری در قیمت هتلها وجود دارد؟
قیمت هتل در ایران گران نیست. در تمام دنیا، یک قرارداد فیمابین وجود دارد، که یک کسی مسافر میآورد و یک کسی مسافر میگیرد. در هیچ جای دنیا مثلا اسپانیا، امارات و یا ترکیه، برای حل مشکل یک هتل، کل کشور را مشکلدار نمیکنند.هر چیزی را که مورد استفاده قرار میدهید، قرارداد آن را میبندید. شما باید اول مشکلی داشته باشید و سپس بخواهید آن را حل کنید. یک زمانی است، که شما میخواهید یک pack را ارزان کنید، که ورودی بیشتر شود. باید کل عناصر را کنار هم بگذارید و بگویید که سیاست کشور به این شکل است.
- طرحی از سوی رئیس سازمان عنوان شده است، که مقدار زیادی تخت و اتاق تا یک محدوده زمانی خاصی اضافه شود. این طرح تا چه حد محقق شده است؟
در طول 3 سال گذشته، بالای 90 هزار تخت به کشور اضافه شده است. منتها این میزان فقط به هتلهای 5 ستاره اضافه شده است. نیاز یک مسئله دیگر است. در مسئله اقامت حدود 100 هزار تخت در همه گروهها 1 تا 5 ستاره اضافه شده است. ما وقتی میگوییم هتل برای خارجیها یعنی هتل 3 ستاره به بالا. در استان خراسان که برای گردشگری داخلی یک محل پر کشش است، در ایام نوروز تنها 8درصد اقامت را هتلها پوشش میدهند. این افراد در محلهای مختلف اقامت میکنند و هتل تنها یک بخشی از آن است.
ما کل بخش اقامت کشور نیستیم، مهمانپذیرها و هتل آپارتمانها نیز هستند. ما باید نیازمان را درجه بندی کنیم. ما باید سرمایهگذاریمان در هتلهای 3ستاره به بالا را افزایش دهیم، مخصوصا در استانهای خاص، که بازده سرمایهگذاری وجود دارد. خودبهخود وقتی یک سرمایهگذار میخواهد سرمایهگذاری کند، از قبل عنوان نمیکند که چه سیستمی را میخواهد، اعمال کند. جهت دهی سیاست سرمایهگذاریمان باید به سمتی باشد که بتوانیم نیازهایمان را رفع کنیم.