همشهری آنلاین-هلن صدیق بنای: زندگی و کار در محیط اداری، نیاز به رعایت نکات خاص و ظریفی در ارتباط با کار و همکاران است که عدم رعایت و توجه به آنها شما یا سایرین را دچار مشکل خواهد ساخت.

محیط کار یک فضای خاص یا یک اجتماع کوچک با فرهنگی خاص است. بعضی کارها نباید در اداره انجام شوند. اگر خواستار سلامت و اعصاب آرام در محیط کار هستید از انجام این کارها در محیط کار خود، خودداری کنید.

با توجه به اینکه ما بسیاری از ساعات روز خود را در محل کار می‌گذرانیم، اما این دلیل نمی‌شود که در محل کار خود دست به هر کاری که دوست داشتیم، بزنیم.

محل و محیط کار هم مثل هر جای دیگر قوانین و شرایط خاص خود را دارد. با رعایت این شرایط و قوانین از بروز اشتباهات و مشکلات آتی جلوگیری کرده و محیط کاری امن و آرامی را برای خود و همکاران فراهم کنیم.

وقت استراحت، نهار و به طور کلی فعالیت‌هایی که در محل کار مجاز به شمار می‌آیند، حد و حدودی دارند. شما نباید با پرداختن بیش اندازه به این مسائل باعث ایجاد مشکلاتی برای سایر همکاران در محیط کار شوید.

 زندگی و کار در محیط اداری، جدایی از رعایت قوانین و شرایط آن اداره،  نیاز به رعایت نکات خاص و ظریفی در ارتباط با همکاران است که عدم رعایت و توجه به آنها شما یا سایر همکاران را دچار مشکل خواهد ساخت.

 توجه و رعایت نکات زیر به شما در فراهم ساختن یک محیط خوب و دوستانه در محیط کار کمک خواهد کرد.

قبل از هر چیز لباس شما باید مناسب محیطی که در آن کار می‌کنید باشد. از پوشیدن لباس‌های نامناسب با رنگ‌های جیغ اجتناب کنید.

  • پوشیدن لباس‌های تنگ و کوتاه نه تنها شرایط کار را بر شما سخت خواهد کرد، بلکه تحمل فشار تنگی لباس برای ساعت‌های طولانی برای سلامتی شما خطرناک است. لباس‌های فرم و یک شکل بهترین نوع لباس برای محل کار است.
  • از عطر تند در محیط کار استفاده نکنید. استفاده از خوش‌بو کننده‌های بدن یک ضرورت است. با این وجود زدن عطر‌های تند که باعث اذیت و آزار همکاران در محیط کار است، خودداری کنید. عطر‌های ملایم و ارام بخش بهترین گزینه هستند و هیچ ضرروتی برای استفاده از این همه عطر‌های تند (بخصوص ادکلن‌های مردانه) برای خوش بو کردن بدن نیست.
  • آرایش کردن هم در محیط کار برای خودش حد و حدودی دارد. بعضی از افراد با چنان آرایشی به سر کار می‌روند که گویی به یک عروسی دعوت هستند. رعایت این نکته بسیار ضروری است. آرایش شما در محیط کار نباید به هیچ عنوان جلب توجه کند. وقار و منش خود را با این نوع رفتار زیر سوال نبرید.
  • به گونه‌ای ساده و راحت برخورد کنید. حد و حدود خود را بشناسید و آن را رعایت کنید. رفتار‌های مشکوک و پنهانی، صمیمیت بیش از اندازه، شوخی‌های زننده، طعنه زدن‌ها، قهر کردن، نگاه‌های مرموز و خیره و... همه باعث ایجاد شبه و شایعاتی در باره شما خواهند شد. بهتر است، راحت، صریح و آشکارا برخورد کنید تا از ایجاد هر گونه شبه و شایعه جلوگیری کنید.
  • شایعه پراکنی و از بدگویی پشت سر سایر همکاران دست بر‌دارید. هر آنچه را که می شنوید بدون توجه و تحقیق در باره صحت و درستی، آن را تکرار و پخش نکنید. درباره رفتار‌های به ظاهر مشکوک، قضاوت و پیش داوری نکنید. به طور کلی سرتان به کار خودتان باشد و بس.
  • چهره و رفتار شما در محیط کار باید شاد و آرام باشد. محیط کار جای ناله کردن، نشان دادن خشم وغم نیست. مشکلات خارج از اداره به اداره و کارکنان آن مربوط نیست. اینکه همکاران شما مجبور هستند هر روز چهره عبوس و ناله‌ و شکایات شما را بشنوند، کار پسندیده‌ای نیست. شما باید بتوانید مشکلات روحی یا جسمی خود را کنترل کنید.

شاید فکر می‌کنید با این کار توجه و محبت آنها را به خود جلب می‌کنید، ولی اینگونه نیست. شما تنها حوصله همکارانتان را سر برده و باعث می‌شوید آنها از شما دوری کنند.

  • هنگام کار تولید سرو صدا نکنید یعنی به عادت با انگشت روی میز نزنید. یا وقتی در حال فکر کردن هستید، در یک محیط بسته راه نروید. توجه کنید که هنگام راه رفتن پاشنه کفش‌تان صدا ندهد و... همه اینها، منجر به بهم ریختن اعصاب و پرت شدن حواس سایر همکاران خواهد شد.
  • هنگام صحبت با تلفن صدای خود را کنترل کنید. حتما، سعی کنید صدای شما و تلفن شما مزاحمتی برای همکاران بوجود نیاورید. این روزها، با پیشرفت تکنولوژی همه افراد به غیر از تلفن‌ روی میز اداری یک یا دو تلفن همراه با زنگ‌های مختلف نیز با خود دارند ... بهتر است، در صورت امکان وقتی تلفن همراه‌تان زنگ می خورد به جای دیگری رفته یا حداقل آرام صحبت کنید تا مکالمه شما باعث اذیت و آزار بقیه کارکنان نشود. هیچ کس در محیط کار مجبور به شنیدن مکالمات شخصی یا اداری شما بخصوص داد و فریادهای شما نیست...

وای به روزی که تلفن همراه فردی بر روی میز جا مانده و فرد برای خوردن ناهار یا انجام کاری رفته باشد. فقط تصور کنید! مانند دزد گیر‌های ماشین‌ها که دائما آژیر می‌کشند و کسی برای قطع آن اقدام نمی‌کند... فکر می‌کنید، وقتی باز می‌گردید، دیگر اعصابی برای سایرین باقی مانده باشد؟!

  • در صورت امکان پشت میز کاری خود از غذا خوردن، خودداری کنید. این مسئله قبل از هر چیز به سلامتی شما لطمه وارد می‌سازد. بعد سر و صدای ناشی از خوردن و نوشیدن شما باعث حواس پرتی کارکنان در حال کار می‌شود. برای خوردن غذا حتما به ناهارخوری یا اتاقی که برای این کار تدارک دیده شده است، بروید، تنبلی نکنید.
  • از وسایل الکترونیکی و غیر الکترونیکی اداره برای امور شخصی استفاده نکنید. وسایل اداره برای ضرورت کاری شما در اختیار شما قرار داده‌اند. درست نیست که از آنها برای نیاز‌های شخصی استفاده کنید.
  • هنگام کار با کامپیوتر، سعی کنید صدای بلند‌گوی کامپیوتر خود را کم کنید. حتی صدای کیبورد خود را هنگام تایپ کردن کنترل کنید. آرام تایپ کنید. نیازی نیست مشکلات خود را بر سر این کلید‌های بی جان به کوبید. این صدا نیز در محیط کاری آرام، ایجاد تشنج می کند.
  • نکته آخر اینکه بعضی از افراد شناخت و درک درستی از محیط کار ندارند. آنها فضای کار را با خانه شخصی خود اشتباه گرفته و هر کاری که دلشان می‌خواهد، انجام می‌دهند. آنها از نصب تابلو‌های بی ربط گرفته تا جابجا کردن وسایل اداری، عدم راعایت نظافت، ریخت و پاش‌های بی‌حساب و...انجام داده و حسابی محیط کار را آشفته می‌سازند. باید به اینگونه افراد گفت؛ اینجا اداره است در چار چوب قوانین و ضوابط کاری، نه اتاق شخصی افراد.

indiaparenting.com

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها