این ساختمان فرهنگی- هنری که یادگار بیش از 85 سال پیش و به جا مانده از دوران طلایی خیابان لاله‌زار است، اواخر سال 84، بعد از آخرین اجرای نمایش «لبخند» به کارگردانی جعفر رازپوش عملا تعطیل شد. این تعطیلی، همان موقع نیز واکنش و آه و حسرت اهالی فرهنگ و هنر را برانگیخت، اما ظاهرا ماجرا آنقدرها که باید، به کام مسئولان تلخ نیامده بود.
تلخی وقتی به آستانه لازم رسید که همین چند روز پیش خبر رسید مالک ساختمان، یعنی ستاد اجرایی فرمان امام (ره) برای فروش آن، مزایده‌ای را برگزار خواهد کرد. ستاد اجرایی فرمان امام (ره) پیش‌تر تئاتر پارس را به هنرمندان تئاتر خصوصی اجاره داده بود و بعد از اتمام موعد مقرر و البته پرداخت نشدن اجاره، تصمیم گرفت آن را بفروشد.
به این ترتیب، ناگهان تئاتر پارس نیز در آستانه سرنوشت تئاتر نصر قرار گرفت. تئاتر نصر، نخستین تالار جدی تئاتر در ایران، که یکی دیگر از فرزندان فرهنگی لاله‌زار است، درست در آستانه تخریب کامل مورد توجه مسئولان مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد قرار گرفت و پس از آن قرار شد با مدیریت کیومرث مرادی، مرمت و به موزه ملی تئاتر ایران تبدیل شود. اما این بار، به‌نظر می‌رسد مسئولان تئاتر کشور که ظاهرا به سختی می‌توانند از پس آن یکی هم برآیند، اقدامی نکردند و کار مزایده آغاز شد.
طبق قرار و مدارها و اعلام‌هایی که شده بود، حالا موزه ملی تئاتر ایران باید افتتاح شده باشد؛ چرا که پایان سال 87، آغاز به کار این موزه تعیین شده بود. اما حسین پارسایی، رئیس مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تابستان سال گذشته اعلام کرده بود که طبق معمول بودجه کافی وجود ندارد و مرحله اول تمام نشده است و از برنامه عقبیم و...مزایده که آغاز شد و از ارشاد خبری نشد، سازمان فرهنگی-هنری شهرداری تهران با ستاد اجرایی فرمان امام (ره) وارد مذاکره شد و آن طور که قائم مقام این سازمان می‌گوید، مزایده به پایان رسید؛
چرا که حالا یک خریدار دولتی و قابل اعتماد پیدا شده بود. مجید سرسنگی می‌گوید: «ما نگران تغییر کاربری این تئاتر قدیمی بودیم و برای حفظ تئاتر پارس با ستاد اجرایی فرمان امام (ره) وارد مذاکرده شدیم و بعد از مذاکرات قرار شد تا تئاتر از مزایده خارج شود.»حالا مسئولان مشغول انجام کارهای اداری و کارشناسی‌های لازم هستند تا پارس در ازای املاک دیگری که به مالکش داده خواهد شد، به سازمان فرهنگی-هنری تحویل شود. به گفته مدیر تئاتر پارس، قرار است پس از این انتقال، هیچ تغییری در کاربری تئاتر پارس صورت نگیرد و به‌صورت یک مجموعه مستقل در حوزه تئاتر به فعالیت‌های خود ادامه دهد.
حالا چه می‌شود؟
تئاتر پارس سال 1302 در طبقه همکف هنرستان موسیقی که توسط کلنل وزیری افتتاح شد، کارش را آغاز کرد. در حیات این سالن نیز مثل تئاتر نصر، سیدعلی نصر، رضا رخشان و فضل‌الله خان بایگان نقش حیاتی داشته‌اند. بنابراین باز هم نخستین ایده‌ای که برای ادامه زندگی این ساختمان به فکر می‌رسد، موزه است؛
همان طور که رئیس کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای شهر پیشنهاد می‌کند. احمد مسجدجامعی به خبرگزاری میراث فرهنگی می‌گوید: «بعد از خریداری تئاتر پارس از ستاد اجرایی فرمان امام ( ره) می‌توان برای رایزنی برای راه‌اندازی موزه تئاتر ایران در این فضا اقدام کرد. این فضا می‌تواند در کنار اجرای تئاترهای سنتی که خود نیز به غنای این موزه می‌افزاید به شکل فضایی برای ایجاد موزه تئاتر تبدیل شود.»
البته مسجدجامعی راه‌های دیگر را نمی‌بندد و ادامه می‌دهد: «سازمان‌ها و نهادهای مختلف می‌توانند در این باره طرح پیشنهادی‌شان را ارائه کنند و شاید پیشنهادهای دیگر و البته بهتری در این زمینه مطرح شود.»
صبا ملکی، یکی از مدیران تئاتر پارس درباره پیشنهاد موزه شدن پارس می‌گوید: «پیشنهاد راه‌اندازی موزه پیشنهاد خوبی است، اما من به شخصه هراس دارم آنچه بر سر تئاتر نصر آمد، این بار بر سر تئاتر پارس بیاید؛ چرا که ابتدا برای تئاتر نصر هم پیشنهادهایی از این دست مطرح شد، اما در نهایت شاهد بودیم که این تئاتر تخریب شد و هیچ حمایتی نیز از سوی مسئولان صورت نگرفت.»
اما مجید سرسنگی برای ارائه برنامه‌های شهرداری درباره تئاتر پارس اعلام این برنامه‌ها را به پس از اتمام مراحل خرید کامل تئاتر پارس موکول می‌کند.
