تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۸۸ - ۱۶:۲۸

ترجمه پگاه شفتی: این بار نوجوان‌های بریتانیایی در یک پایگاه اینترنتی به بحث و تباد‌ل‌نظر درباره سیگار و مصرف موادمخدر در سن نوجوانی پرداخته‌اند

«اسکار»، نوجوان انگلیسی که به شدت مخالف مصرف مواد مخدر و سیگار است. به نوعی میزبانی این بحث را به عهده دارد.

«آدریان» با این حرف‌ها بحث را آغاز می‌کند:اگر قرار است ما در نوجوانی پوست بیندازیم و بزرگ شویم، چرا نباید تجربه کنیم؟ بزرگ شدن فقط به جسم نیست. انسان باید دنیا را تجربه کند تا به منطق و بلوغ برسد. در نهایت این تصمیم­‌گیری غلط است که ما را به مهلکه می­‌اندازد، نه تجربه غلط!

اسکار اما پاسخ دندان‌شکنی برای آدریان دارد: درست است تجربه، آن هم تجربه‌­ای که خودمان کسب­ کنیم، رشد فکری را صدچندان می­‌کند؛ اما آیا فکر نمی­‌کنی تجربه به چه قیمت؟ آیا حاضری برای این‌که کوری را تجربه کنی یک چشمت را کورکنی؟ هیچ تضمینی برای این که این تجربه در سن ما (نوجوانی) تبدیل به  عادت نشود وجود ندارد.

مرا ببخشید اما  نگاهی به نوجوان‌های معتاد و سیگاری در بریتانیا، باعث شد تا کمی از نوجوان­ بودن خودم خجالت بکشم!

بعضی از ما زمانی که پا به دوران نوجوانی می‌­گذاریم دلمان می­‌خواهد دست­ کم یک بار کارهایی را تجربه ­کنیم که باعث کوتاه شدن عمر و زجرکشیدن در زندگی می­‌شود.

اما بیایید لحظاتی زندگی را بدون سیگار، مواد مخدر، قرص­ های روان‌گردان و ... تصور کنیم. دنیا بدون سیگار و موادمخدر و... چه چیزی را ازدست می‌دهد؟

حتماً تا به حال یک هنرمند یا نویسنده را دیده‌­اید، درحالی که سیگاری با پک­ های عمیق در میان لب های کبودش خیلی سریع به انتها می‌رسد، یا موسیقی‌­دانی که لرزش دست تمرکز را از او گرفته است و ...

بیایید دنیا را این‌طور تصور کنیم: هنرمندی که سیگاری نیست؛  موسیقی‌دانی که معتاد نیست، با دست‌هایی قوی و ذهنی پر از خلاقیت، نه هنرمندی که در میان­‌سالی به دلیل مصرف بیش از حد مواد یا سرطان‌های ناشی از دخانیات در تنهایی می‌میرد.(این مثال را زدم چون چندین هنرمند، نویسنده و موسیقی­‌دان موردعلاقه­‌ام با چنین سرنوشتی از دنیا رفته‌‌اند.)

سارا: من خودم را یک هنرمند می‌دانم. چون هم شعر می­‌نویسم هم داستان. اما برای الهام گرفتن نه سیگار می­‌کشم نه مواد مصرف می­‌کنم. برعکس برای الهام گرفتن همیشه به چیزهای زیبا نگاه می­‌کنم. مثل گل، کوه، یا یک قطعه ادبی !

کریستوفر: انگار شما ویژگی خیال‌انگیزی  به موادمخدر داده‌اید. آن‌طور که درباره اعتیاد در میان هنرمندان صحبت می‌کنید، می­‌شود این­‌طور نتیجه­‌گیری کرد که مواد مخدر به ذهن قدرت خلاقیت می‌­دهد. این تصور به کلی غلط است و اصلاً  با این طرز فکر که در میان عامه مردم جاافتاده موافق نیستم.

اسکار: خواهش می­‌کنم چنین برداشتی از حرف‌های من نکنید. قبلاً  اشاره کرده‌­ام که به چه دلیل مثال هنرمندان را زدم. اتفاقاً  برعکس! اعتیاد به هر نوع ماده‌­ای به زودی ذهن صاحب خلاقیت را از بین خواهدبرد. اما نقطه تاریک در این ماجرا این حقیقت تلخ است که بیشتر کسانی که این‌طور در دام اعتیادهای فلج­ کننده افتاده‌اند اولین قدم‌­ها را در دوران نوجوانی برداشته‌­اند.

چرا؟ به اندازه کافی نصیحت نشده ­بودند؟ یا زندگی سالم برایشان خسته‌کننده بود؟ همان طور که در دنیای ما نوجوان­‌ها، تفریح یعنی یواشکی سیگارکشیدن و...  شاید این زندگی حوصله ما را هم سر برده‌باشد یا شاید فکر کنیم که رویین­ تنیم و به قول خودمان با یکی، دو بار آب­تنی کردن شنا یاد نمی‌گیریم؟

چه می­‌شد اگر تمام لذت تفریح در آخر هفته را با سیگار یا... پر نمی‌‌کردیم؟ دنیای بدون سیگار و موادمخدر یعنی دنیای بدون یک مصیبت بزرگ! چرا از جنگ و حملات تروریستی و بلایای طبیعی می‌­ترسیم، وقتی تمام هفته را نقشه می­‌کشیم تا در آخرهفته علیه بدنمان عملیات انتحاری انجام بدهیم و ذره ذره  با درد  و رنج از دنیا برویم؟

جس: با بیشتر حرف­‌هایت موافقم. البته ما با خوردن غذاهای ناسالم هم می‌­توانیم به جسممان صدمه‌بزنیم. ولی بزرگ­‌ترین ضرر مصرف مواد مخدر آسیبی است که به روح و ذهن انسان وارد می­‌شود.

اسکار: اگر به اندازه کافی(آن­ طور که همه‌­مان ادعا می­‌کنیم) باهوش و عاقل هستیم، و نیازی به نصیحت و مراقبت نداریم، چرا همچنان بر ناقص کردن جسم و روحمان با این پشتکار اصرار می­‌ورزیم؟

جواب فقط یک چیزاست: تفریح!

تفریح به هر قیمتی! و این چیزی‌است که بیشتر ما نوجوان­ ها برای آن زندگی می­‌کنیم. قبول دارم در آن لحظه‌ها فکر می کنیم  به ما خوش می­‌گذرد و یک دنیا حرف‌­های پوچ در ذهنمان رژه­‌ می‌­روند و به ما احساس قدرت و شجاعت بیشتر می‌­دهند: در لحظه خوش باش. فردا را که دیده؟ یا: آن‌­قدر زندگی برایم خسته­‌کننده شده که اهمیتی نمی‌­دهم حتی اگر ده سال از عمرم را برای این لحظه شاد از دست­ بدهم.

ربکا: درست‌است، سیگار، موادمخدر و... می­‌تواند انسان را تا مرز نابودی پیش ببرد. همیشه می­‌شود تفریح سالم پیداکرد. فقط کمی خلاقیت لازم دارد.

بله و در نهایت نتیجه تفریح‌های ناسالم تنها به یک قربانی ختم نمی‌شود.

دوستداران شخص، کسانی که شاهد زوال و نابودی او از نزدیک هستند، بیش از همه زجرمی­‌کشند. چرا به این راحتی آغوش‌هایی را که از کودکی ما را غرق در محبت و عشق کرده­‌اند با چنین جایگزین مخربی تعویض ­کنیم؟

بیاید سالم زندگی‌کنیم و از زندگی لذت ببریم. سلامتی آسان­‌ترین و  ایمن­‌ترین راه برای دست­یابی به یک زندگی شاد و موفق است.