به گزارش رویترز پژوهشگران در گزارشی که در نشریه "آرشیوهای جراحی" منتشر شده است، می‌‌گویند از هر ده بیمار چاق دیابتی که جراحی بای‌پس معده می‌شوند،هشت نفر آنها می‌توانند مصرف داروی‌های ضددیابت‌شان را قطع کنند.
دکتر یان گولد، که رئیس برنامه جراحی کاهش وزن در دانشگاه ویسکانسین که در این بررسی شرکت نداشته است، می‌گوید: "جراحی کاهش وزن باید در خط مقدم درمان دیابت برای افراد چاق قرار گیرد."
پژوهشگران داده‌های به دست آمده از 9 بررسی درباره دیابتی‌های که با بای‌پس معده یا شکل دیگر جراحی کاهش وزن، به نام "کوچک کردن معده با باند"(gastric banding) را مورد بازبینی قرار دادند.
در بای‌پس معده، غذا بدون عبور از کل معده، وارد کیسه کوچکی جدا شده از آن می‌شود که مستقیما به روده‌ها متصل است، بنابراین میزان غذایی که فرد می‌تواند بخورد و میزان جذب آن کاهش پیدا می‌کند.
در شیوه کوچک کردن معده با باند، حلقه‌ای به دور راس معده انداخته می‌شود تا میزان غذایی که فرد می‌تواند بخورد، کاهش یابد.
بر اساس این بررسی در میان دیابتی‌هایی که بای پس معده شده بودند، 83 درصد بیماران، در برخی در طول چند روز پس از عمل، از مصرف داروی ضددیابت بی‌نیاز شده بودند.
در میان دیابتی‌های چاقی که تحت عمل انداختن حلقه دور معده قرار گرفته بودند، 62 درصد توانسته بودند داروهای ضددیابت‌شان را قطع کنند و در عین حال کنترل قند خون‌شان را حفظ کنند.
دکتر ریک ماجر در انستیتوی پژوهش قلب و عروق در دانشگاه وریه در آمستردام و سرپرست این بررسی گفت این نتایج فراتر از حدی است که درمان‌های معمول دیابت می‌توانند ایجاد کنند.
او گفت: "در طبابت روزمره تنها گروه کوچکی از افراد با اراده آهنین می‌توانند وزن‌شان را آنقدر کاهش دهند که دیابت نوع 2 آنها علاج شود. بقیه بیماران دچار بیماری مزمنی خواهند بود که نیاز به درمان دارویی روزانه دارد."
روشن نیست که اثر این جراحی‌ها در درمان دیابت تا چه مدتی ممکن است طول بکشد.
در یکی از بررسی‌ها در این بازبینی نشان داد 10 سال پس از جراحی تنها در یک سوم دیابتی‌های درمان شده به این طریق، کنترل خوب قند خون ادامه یافته بود.
به گفته دکتر گولد بسیاری از دیابتی‌های ممکن است از جراحی کاهش وزن سود ببرند، اما این رویکرد به خاظر عدم پوشش بیمه‌های خصوصی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
البته جراحی کاهش وزن بالقوه ممکن است عوارضی ایجاد کند که با مصرف دارو رخ نمی‌دهد. یکی از این بررسی‌ها نشان می‌داد هفت درصد افراد پس از جراحی دچارعوارضی شده‌اند. اغلب این عوارض در حد عفونت جزئی زخم بودند، اما خونریزی وسیع، نارسایی کلیه و عوارض وخیم در بیش از دو درصد بیماران رخ داده بود.
سایر عوارض جانبی شامل تهوع و عدم به تحمل به غذا می‌شد.
گولد می‌گوید هزینه اضافی جراحی، در مقایسه هزینه‌های مداوم مراقبت از دیابت و سایر مشکلات بهداشتی ناشی از چاقی، در طول 18 ماه تا دو سال جبران می‌شود.