ترجمه یونس شکرخواه: پژوهشگران انتقادی که از اواسط دهه هفتاد در دانشگاه گلاسکو مستقر بودند، جمعاً به گروه رسانه‌ای دانشگاه گلاسگو (Glasgow university media group) معروف شدند.

گروه رسانه‌ای دانشگاه گلاسگو (GUMG) پروژه‌های تحقیقاتی را به انجام رساندند و به وسیلة این پروژه‌ها ثابت کردند اخبار تلویزیونی و چاپی در انگلیس به صورت جانبدارانه دیدگاه‌های قدرتمندان و طبقه حاکم را بیان می‌کند.

آن‌ها در یکی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین آثار انتقادی خود به نام خبرهای بد (Bad News) که در سال ۱۹۷۶ منتشر کردند، محتوا و زبان گزارش‌های خبری تلویزیونی را در رابطه با مقوله‌های صنعتی تجزیه و تحلیل کردند.

گروه رسانه‌ای دانشگاه گلاسگو اینگونه نتیجه‌گری کرد که اخبار نقش ایدوئولوژیک مهمی در فرایندهای گسترده‌تر بازتولید فرهنگی و اقتصادی سلسله مراتبی ایفا می‌کند. مطالعات بعدی آنها بار دیگر این نتیجه‌گیری را تأیید کرد.

آن‌ها معتقد بودند برنامه‌های خبری تلویزیونی عقاید دستگاه حاکم را بیان می‌کند و برای این کار به نیازهای سرمایه مشروعیت می‌بخشد و این کار را به بهای نفی نیازهای طبقه کارگر انجام می‌دهد.

مفسران حقوق سیاسی از این نتیجه‌گیری استفاده کردند و آن را چپگرا خواندند. برخی از پژوهشگران انتقادی مدعی شدند گروه رسانه‌ای دانشگاه گلاسگو می‌پندارد که در تمامی خبرها به صورت توطئه‌آمیزی از گروه‌های قدرتمند جامعه طرفداری می‌شود.

با این حال بسیاری از مفسران رسانه‌ای معتقدند گروه رسانه‌ای دانشگاه گلاسگو در رسیدن به هدف خود برای ساختارشکنی ادعای ژورنالیستی رسانه‌های انگلیسی، مبنی بر بی‌طرفی و عینی بودن، کاملاً موفق بوده است

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها