اساسنامه موقت و نخستین کنگره شورای جهانی آرشیوها در پاریس (1950) تصویب و برگزار شد.
هدف از ایجاد ایکا ICA) International Council on Archives)، بهبود استانداردهای جهانی مدیریت آرشیو و پیشبرد نظریه‌های آن است.
شورا، به برقراری ارتباط حرفه‌ای میان مؤسسات و سازمان‌های آرشیوی به منظور تبادل اندیشه‌ها و اطلاعات، حل مشکلات آرشیوی، اطمینان از حفاظت مادی میراث آرشیو بشر و حمایت از توسعه آرشیو و آموزش آن کمک می‌کند.
مباحث و مسائل مطرح در مجامع بین‌المللی آرشیو:
- سازماندهی محتوایی اسناد
- حفاظت
- تکثیر در ابعاد ریز
- دستیابی به آرشیوها
- پیشرفت‌های فناورانه در ایجاد، کنترل و حفاظت آرشیوها
برنامه‌های شورا که از اهداف آن نشأت می‌گیرند، توسط کنگره‌ها، بخش‌ها، شعبه‌های منطقه‌ای، کمیته‌های دائمی و موردی، گروه‌های کاری و دبیرخانه ایکا اجرا می‌شود.
اعضای ایکا عبارتند از: سازمان‌های آرشیو بخش عمومی در سطوح بین‌المللی، ملی و فراملی (گروه A)؛ انجمن‌های حرفه‌ای (گروه B)؛ مؤسسات ایالتی، محلی و خصوصی (گروه C)؛ افراد (گروه D)؛ و عضوهای افتخاری (گروه E).
در سال 1991، تعداد 1105 آرشیو ملی از 132 کشور جهان عضو ایکا بودند. انجمن‌های حرفه‌ای (با 41 عضو)؛ آرشیوهای شهرداری‌ها (با 155 عضو)؛ آرشیوهای سازمان‌های دولتی (با 53 عضو)؛ آموزش آرشیو (با 70 عضو)؛ و آرشیوهای بخش خصوصی و کارگری (با 85 عضو) از واحدهای فعال ایکا محسوب می‌شوند.
9 شعبه منطقه‌ای ایکا در کشورهای جهان سوم با هدف توسعه مؤسسات و پرورش نیروی کار برای آرشیوها فعالیت می‌کنند.
این شعبه‌ها در برگزاری سخنرانی، هم‌اندیشی و تهیه انتشارات فعالیت می‌کنند تا نیاز به برنامه‌های آرشیوی اصولی را آشکار سازند؛ از میراث ملی کشورهای عضو حفاظت کنند؛ و آرشیویست‌ها، کتابداران، کارمندان دولت، و عموم را آموزش دهند.
گردانندگان ایکا مجمع عمومی، کمیته اجرایی و دفتر شورا هستند. مجمع عمومی برای هدایت فعالیت‌های کاری شورا، انتخاب مسئولان، صدور قطعنامه‌ها و ارائه توصیه‌نامه در باب منافع حرفه‌ای جامعه جهانی آرشیویست‌ها، هر 4 سال یک‌بار در خلال کنگره‌های بین‌المللی آرشیوها تشکیل می‌شود.
منبع مورد استفاده برای این مدخل
