همشهری‌انلاین: روزنامه‌ها و وبلاگ‌ها دارند به یکدیگر نزدیک‌تر می‌شوند. روزنامه‌ها دارند به مخاطبان خود وبلاگ می‌دهند و سپس از نوشته‌های آنان برای رسانه چاپی خود استفاده می‌کنند.

این مقاله که توسط Regine Bonsch نوشته شده نگاهی دارد به تحولات جهانی در این زمینه، به استفاده روزنامه‌ها از وبلاگ‌ها.

وبلاگ روزنامه وردنس گنگ (VG) نروژ در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۴ اولین عکس از خرابی‌های سونامی در فوکت تایلند را منتشر ساخت. این عکس ۴۵ دقیقه پس از وقوع سونامی و زودتر از همه خبرگزاری‌ها در جهان منتشر شد. یک توریست با موبایل خود از حادثه عکس گرفته بود.

در واقعه بمب‌گذاری‌های لندن هم که در مترو این شهر به وقوع پیوست، نخستین عکس‌های مربوط با این رویداد در وبلاگ‌ها منتشر شد و سایر رسانه‌ها از این امر خوشحال بودند که بالاخره به چنین عکس‌های دسترسی دارند.

انتشار خبر در دنیای وبلاگ‌ها (blogosphere) بسیار سریع صورت می‌گیرد و به همین دلیل هم هست که نویسندگان این گونه تفاسیر اینترنتی از نظر شکل دادن به افکار عمومی،‌ موقعیت مناسبی یافته‌اند.

طبق نتایج موتور جستجوی تکنوراتی Technorati تعداد وبلاگ‌های جهان در سال ۲۰۰۶ پنجاه میلیون بوده است و این در حالی است که این رقم لحظه به لحظه افزایش می‌یابد.

وبلاگ‌ها در هیچ جای جهان مثل فرانسه با اشتیاق نوشته و خوانده نمی‌شوند. طبق آمارهای موجود، از هر سه فرانسوی حاضر در اینترنت ۲ نفر وبلاگ می‌خوانند و از هر دو دانش‌آموز یک نفر خاطراتش را در اینترنت می‌نویسد. اما در مقام مقایسه در آمریکا و آلمان از هر سه کاربر اینترنت یک نفر بلاگر فعال است. در فرانسه نیز بحث‌ها از کافی‌شاپ‌ها به عرصه اینترنت منتقل شده است. لوموند روزنامه معروف فرانسه اکنون خوانندگانش را به ساختن وبلاگ فرا می‌خواند. اینجا [ Creez Votre Blog] می‌توان وبلاگ‌های معروف روزنامه‌نگاران و مردم عادی را دید که به تبادل آرا می‌پردازند. بحث‌هایی چون بهداشت، خانواده، هنر و البته سیاست هم در آنها جاریست.

بحث‌های نمادین جاری در وبلاگ‌ها بسیار متنوع است. این امر را می‌توان در وبلاگ‌های دیلی تلگراف Daily telegraph در انگلیس دید. در اینجا [Telegraph Blogs] قهرمان راگبی دیل کارلینگ درباره دیدار با پسرش حرف می‌زند. یا سرهنگ تیم کالینز فرمانده نظامی در عراق دیدگاه‌هایش را بر سر جنگ و یا اسکندر کبیر با دیگران در میان می‌گذارد. در همین حال، روزنامه‌نگاران هم راجع به مشکلات خودشان از موتورسواری تا آشپزی فرانسوی حرف می‌زنند.

بن منتون نویسنده دیلی تلگراف می‌گوید: با این همه، ستارگان واقعی در این فضا کسانی هستند که هیچ‌کس آنها را نمی‌شناسد، اما با مقالاتشان تأثیری پایدار بر جا خواهند گذاشت.

  • خوانندگان به مثابه فکرسازان

 ناشران روزنامه‌ها اکنون در حال آشنا شدن با جنبه دیگری از نقش خوانندگان خود هستند. مشارکت‌کنندگان "هر که در عصر دیجیتال به دنیا آمده باشد نامه به سردبیر نخواهد نوشت، بلکه وبلاگ خواهد ساخت." این سخن از آن روپرت مرداک غول رسانه‌ای است که در سال ۲۰۰۵ آن را مطرح ساخت. به نظر می‌رسد دو سویه‌گی در ارتباط بین خواننده و روزنامه، تقویت خواهد شد.

سارا وسن سردبیر نسخه اینترنتی روزنامه هندی آناندا بازارپاتریکا می‌گوید:‌ رسانه‌های دیجیتال، دیگر حکم شیرینی و شکلات همراه روزنامه را ندارند و رسانه‌های سنتی باید این نکته را درک کنند که دنیا دیگر نه حول رسانه بعنوان محصول، بلکه حول مخاطبان می‌چرخد. به همین سبب، یکی از نکات جالب در مورد روزنامه ویسکانسین ژورنال آمریکا این است که هر روز در فاصله ساعات ۱۱صبح تا ۴ بعداز ظهر چند هزار نفر (از طریق اینترنت) به جمع کارکنان نشریه می‌پیوندند تا تیتر اول را تعیین کنند. [Blogs of Wisconsin State Journal]

آمارهای منتشره در انگلیس از این نکته حکایت دارد که دردسرهای مشارکت آنلاین مخاطبان ارزش تحمل کردن را دارد. وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های دیلی تلگراف سالیانه ۶ میلیون بازدیدکننده دارد، این رقم برای تایمز ۹ میلیون و برای گاردین ۵/۱۲ میلیون بازدیدکننده است و بنابراین تعجبی ندارد که جایزه بین رسانه‌ای XMA انجمن پژوهش اینکافیج [ایفرا] نصیب گاردین در انگلیس شد. مضامین اصلی مورد مسابقه در سال ۲۰۰۶ شامل پوشش مسابقات فوتبال جام جهانی، پادکست و وبلاگ‌ بود.

برای اینکه بدانیم دنیای پلاتفرم‌های چند رسانه‌ای چه ویژگی‌هایی دارند باید به آرای ماریو گارسیا [Q&A with Mario Garcia] طراح روزنامه، رجوع کرد.

اما روزنامه راینیش پست [Rheinische Post]  در آلمان حتی پا را از این هم فراتر گذاشته است و چاپ و آنلاین را ادغام کرده است.
کلمنس باوئر (Clemens Baver) رییس هیأت اجرایی گروه رسانه‌ای راینیش پست می‌گوید: هر دو عرصه چاپی و آنلاین به طرزی عالی یکدیگر را تکمیل می‌کنند و به لحاظ مضمونی هم عرصه سوژه‌های یکدیگر را گسترده‌تر می‌سازند.

این امر باعث شده تا این روزنامه دوسلدورفی هفته‌ای یک بار مقالات موجود در وبلاگ‌هایش، یعنی در Opinio  را نیز در قالب نسخه چاپی به چاپ برساند.

نمونه قابل اشاره دیگر در این زمینه Oh my News کره جنوبی است. این سایت نمونه بارزی از  روزنامه‌نگاری شهروندی  در جهان است که دارای ۴۰ هزار نویسنده است و هر یکشنبه نسخه چاپی آن که آمیزه‌ای از پست‌های آن است، به بازار می‌آید. این روند اکنون با استقبال سیاستمداران هم مواجه شده است.

گفته می‌شود، رومو هیون رییس جمهور کره جنوبی نخستین رییس جمهور دارای وبلاگ است. وزیر کشور فرانسه یک بلاگر بسیار فعال است و بلاگرها حرف‌های فراوانی برای انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا خواهند داشت.

ترجمه: یونس شکرخواه

برچسب‌ها