همشهری آنلاین: رسانه‌های سرد از عبارت‌های ابداعی مارشال مک لوهان، نظریه‌پرداز سرشناس کانادایی، است.

وی به رسانه‌هایی سرد می‌گوید که کاربران برای دریافت پیام آنها، به تمرکز فراوان حواس نیاز دارند.

برای مثال، تلویزیون، خط تصویری و تلفن رسانه‌های سرد هستند و چون کمتر به تشریح و توصیف می‌پردازند، مشارکت زیادی را می‌طلبند.

در مقابل، رسانه‌های گرم، رسانه‌هایی هستند که کاربران در برخورد با آنها احتیاج به تمرکز شدید حواس ندارند و نحوه انتقال، عرضه پیام و معنی واضحی دارد، بار معنایی خود را به روشنی منتقل می کند.

برای مثال، عکس، رادیو و سینما، وسایل ارتباطی گرم هستند زیرا مک لوهان معتقد است این دسته از وسایل ارتباطی، فقط در امتداد یکی از حواس آدمی هستند و توصیف و تشریح زیادی را در بر دارند، یعنی با میزان زیادی از داده ها همراه و از نظر بیان مقصود کامل هستند.

برای گوش‌دادن به رادیو، به جمع کردن تمام حواس نیازی نیست و این وسیله می‌تواند به عنوان آوایی جنبی در کنار دیگر فعالیت‌های انسان باشد در حالی که در تلویزیون چنین وضعی وجود ندارد و تلویزیون تماشاگر را با تمام وجودش جذب برنامه خود می‌کند و او را وا می‌دارد تا از تمامی حواسش برای درک آن استفاده کند.

مک لوهان، جوامع را نیز به دو دسته سرد و گرم تقسیم می کند. وی، جوامع کم سواد را جامعه سرد و جامعه اروپایی را جامعه گرم می‌نامد.

برچسب‌ها