رنگی برای آموختن
آبی بودن را
به من بیاموز
آسمان!
پارمیس رحمانی، خبرنگار افتخاری از تهران
عکس : زینب طیبی، خبرنگار افتخاری، بابل
روزگار ما
روزگاری می‌مرد
پروانه
برای نور شمع
دیگر گذشت آن روزها
که کسی
ندانسته
دور کسی بگردد!
شادی مجدی‌زاده، خبرنگار افتخاری از تهران
کوه به کوه
چه‌قدر سخت است
که با این فاصلۀ کم
همیشه دور باشیم
از هم!
پریسا شکوهی مجد، خبرنگار افتخاری از تهران
عادت
می‌گفتند:
«ترک عادت موجب مرض است»
این‌بار
موجب مرگ شد
ترکِ
عادتِ
نفس کشیدن!
مهلا شریف، از تهران
تصویرگری: مژده برتینا، خبرنگار افتخاری، تهران
بهانۀ شعر
بی‌تو گریستن، شاید!
بی‌تو سرودن
هرگز!
پریا پورزند، از تهران
عبور
عبور کردی از من
تا دیگر صدای اشک‌هایم
خوابت را به هم نریزد
وقت عبورت باد می‌وزید
و من گوشه‌ای مچاله شدم
با دست‌های زمستانی
برای روزهای باقی‌مانده‌ام
شعر سرودم
چه زود بود و بی‌خبر
باد هم ندید رفتنت را
و کسی به گرد دویدنت نرسید...
دیگر منتظر دستی نمی‌شوم
تمام پنجره‌ها را بسته
شمع‌های سیاه را سوزانده‌ام
از وقتی که رفته‌ای
همیشه گوشۀ این خانه
نه، منتظر نه
تنها مانده‌ام!
رعنا دلاکه، از تهران
عکس : طاهره اشرفی، خبرنگار افتخاری، تهران
بهترین جمعه
جمعه‌ها
روزنامه منتشر نمی‌شود
ولی چه تیتری می‌شود
آمدنت!
فرزاد زارع‌زاده، خبرنگار افتخاری از تهران
نیاز
روح من
مثل یک نرم‌تن
در ته اقیانوس
می‌خواهم مروارید بسازم
در صدف خلوتم!
نگین گنجعلی، خبرنگار جوان از تهران