کریستوفر تایدی، سخنگوی یونیسف، می‌گوید تا حدود 1.5 میلیون نفر در دره کاتماندو در حال حاضر شب‌های‌شان را در فضای باز می‌گذرانند، یا به علت اینکه خانههایشان تخریب شده است یا به این علت که از گذراندن شب در خانههایشان می‌ترسند.
به گفته تایدی چنین تجمع بزرگی از مردم که در فضای باز به سر می‌برند، می‌تواند نه تنها خطر انتشار بیماریها را افزایش دهد، بلکه سرعت انتشار آنها را هم بالا می‌‌برد.
تایدی می‌گوید: «اگر افرادی در فاصله بسیار نزدیک از یکدیگر قرار بگیرند، بیماریها می‌تواند بسیار سریعتر از حالت عادی انتشار یابند. از جمله نگرانی‌های عمده کارشناسان بهداشتی پس از بروز زلزله بیماری‌های اسهالی و تنفسی است. افراد در چنین شرایطی در معرض شیوع گسترده بیماری‌های مانند سرخک قرار دارند.»
دکتر دیوید میلزمن، استاد پزشکی اورژانس در دانشکده پزشکی دانشگاه جورج‌تاون می‌گوید: «یکی از نخستین اقداماتی که گروه‌های پاسخ به بلایا انجام خواهند داد، این است که آب آشامیدنی سالم را با راه‌اندازی یک سیستم دفع فاضلاب و بهداشت محیطی فراهم کنند. در چنین اوضاعی، شما حتی بیشتر از غذا، به آب پاک نیاز دارند.»
به گفته تایدی، یونیسف به تامین هزینه محفظه‌های آب در مناطقی که مردم به صورت متراکم در کنار هم هستند، یاری می‌رساند.
او می‌گوید این سازمان همچنین به فراهم‌آوری نمک‌های خوراکی برای تامین مایعات بدنی و مکمل‌های روی را برای کمک به پیشگیری از بیماری‌های اسهالی کمک می‌کند. این نمک‌ها به آّب افزوده می‌شوند و الکترولیت‌های لازم برای کمک به حفظ مایعات را به افراد می‌رسانند. به گفته سازمان جهانی بهداشت، مکمل‌های روی به بهبود کارکرد دستگاه ایمنی و جریان مایعات در بدن کمک می‌کنند.
از طرف دیگر به علت آسیب‌های احتمالی به زیربناهای بهداشتی نپال از جمله تجهیزاتی که برای نگهداری واکسن‌ها در درجه حرارت مناسب لازم هستند، یونیسف در حال انجام اقداماتی برای اطمینان حاصل کردن از ذخیره واکسن‌ها به طور مناسب و ارزیابی شمار جمعیتی است که ممکن است به واکسیناسیون سرخک نیاز داشته باشند.
یکی از چالش‌های پس از فاجعه‌هایی مانند زمین‌لرزه نپال، فراهم کردن مراقبت‌های پزشکی برای افرادی است که از پیش نیازمند این مراقبت‌ها در زندگی‌های روزانه‌شان بوده‌اند.
میلزمن در این باره می‌گوید: «در شرایط معمول هم در هر روز گروهی از افراد بیمار و ناخوش می‌شوند. اما پس از زمین‌لرزه ادامه دادن مراقبت‌های پزشکی روتین مانند قبل مشکل خواهد شد. به این ترتیب پس از زمین‌لرزه با تشدید ثانوی بسیاری در بیماریها مواجه می‌شوید، زیرا گروهی از افراد که به علت بیماری‌های قبلی‌شان به مراقبت پزشکی متکی بوده‌اند، مراقبت‌های لازم را دریافت نمی‌کنند.»
در حال حاضر، چندین سازمان تلاش می‌کنند که تا برای بازماندگان اقلام ضروری و تجهیزات پزشکی را فراهم کنند. صلیب سرخ می‌گوید که 19 هزار کیت نجات که حاوی لباس، وسائل آشپزخانه و اقلام بهداشت شخصی و مواد دیگر را در نپال در اختیار دارد و سازمان جهانی بهداشت تجهیزات پزشکی را که می‌توانند نیازهای 40 هزار نفر را برای سه ماه فراهم کنند توزیع کرده است.
بلایا همچنین برای زنان شیرده مشکل ایجاد می‌کنند. به گفته تایدی، یونیسف اقداماتی را در دست دارد تا با کمک سازمان‌های همکارش مکان‌هایی مانند چادرهای ویژه را برای مادران شیرده برپا کنند.
یک چالش دیگر برای عملیات نجات انسان‌دوستانه دسترسی یافتن به مناطق دورافتاده در نپال است که رسیدن به آنها به علت فقدان زیربنای حمل و نقل مشکل است.
میلزمن می‌گوید که گرچه زمین‌لرزه هائیتی چالش‌ها در چنین مواردی را آشکار کرد، اما زمین‌لرزه نپال از برخی جهات به علت محل دورافتاده وقوع آن چالش‌آفرین‌تر است.
نظر شما