به گزارش مهر، این روزها با فراررسیدن ایام دهه فجر، عکس‌های آن دوران در موزه هنرهای معاصر یا در نمایشگاه‌‌های دیگر به نمایش درآمده است. یکی از این عکس‌ها که در تاریخ عکاسی ایران به یادگار مانده، عکسی است که حسین پرتوی از بیعت همافران با امام (ره) گرفته است.
این عکاس که چند سالی است دربستر بیماری به سرمی‌برد، همچنان دروضعیت قبلی است وبه گفته نصیرپور از شاگردان پرتوی به توجه نیاز دارد: پرتوی هنوز در بستر بیماری قرار دارد و تمام بدنش فلج شده است. گاهی چشمانش کمی تکان می‌خورند. البته به واسطه داروهایی که مصرف کرده، از نظر عضلانی نسبت به قبل وضعیت مطلوب‌تری دارد. یکی از اتاق‌های خانه‌اش که او را در آن نگهداری می‌شود به شکل بیمارستان درآورده‌اند.
نصیرپور در توضیح بیشتر وضعیت پرتوی گفت: پرتوی عکس ماندگاری از دوران انقلاب گرفت که باعث شده است در تاریخ کشور ما به یادگار بماند و به توجه بیشتری نیاز دارد. هرسال با فرا رسیدن بهمن‌ماه و ایام دهه فجر مسئولان مختلف به سراغ وی می‌آیند و ضمن عیادت، کمک‌های مالی و معنوی می‌کنند. اما این کمک‌ها و توجه‌ها باید به صورت دائمی باشند چون هزینه درمان پرتوی برای خانواده‌اش سنگین است.
نصیرپور در مورد هزینه درمان پرتوی عنوان کرد: اتاق او مانند بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها است و تمام مدت کپسول اکسیژن به او متصل هستند. همچنین به دلیل وضعیت خاصی که دارد، به پرستار دائمی که بتواند کمک‌های پزشکی را انجام دهد، نیاز دارد. گاهی مسئولان پرستارانی برای مراقبت از او می‌فرستند اما این پرستاران باید به صورت دائم حاضر باشند. هزینه درمان او به دلیل استفاده از وسایلی که استفاده می‌کند، حدود سه میلیون تومان در ماه می‌شود که باید درنظر بگیریم هزینه سنگینی برای یک خانواده است.
او افزود: خانواده پرتوی گاهی وام‌هایی می‌گیرند تا بتوانند هزنیه درمان این عکاس را متقبل شوند. بهرحال او یک عکاس تاثیر گذار بوده و باید این کمک‌ها به صورت رایگان در اختیار خانواده‌اش قرار بگیرد. گذشته از اینکه تنها بحث مالی وجود ندارد بلکه باید از نظر اخلاقی و معنوی هم به او توجه شود. انجمن عکاسان مطبوعات تا به حال سعی کرده این مسئله را به مسئولان گوشزد کنند و مسئولان هم به صورت مقطعی حمایت‌هایی انجام داده‌اند اما باید این حمایت‌ها به صورت دائم باشد.
در دوران انقلاب اسلامی حسین پرتوی از بیعت همافران با حضرت امام خمینی (ره) عکسی گرفته بود که شاپور بختیار را وادار کرد تا این عکس را ساختگی عنوان کند، اما روزنامه کیهان در شماره بعدی خود با چاپ نگاتیو و فریم‌های ثبت شده از این واقعه، حقیقت را روشن کرد.
