محمد(ص)؛ پیام آور صلح و معنویت

رشد و اعتلای انسانیت از مهمترین اهداف و دغدغه‌های آن حضرت بود.

بیش از هزار و چهار صد سال پیش در 17 ربیع الاول کودکی به نام محمد در شهر مکه چشم به جهان گشود. بنابر رسم خانواده های  بزرگ مکه  آمنه  محمد را به دایه‌ای  به نام حلیمه سپرد تا در بیابان و دور از آلودگی‌های شهر پرورش یابد.  حلیمه  به این کودک دلبستگی زیادی پیدا کرده بود و لحظه‌ای از پرستاری او غفلت نمی‌کرد. 

حلیمه بر اثر علاقه و اصرار مادرمحمد، وی را که به سن پنج سالگی  رسیده بود به مکه باز گرداند. دو سال بعد که  آمنه  برای دیدار پدر و مادر و آرامگاه شوهرش عبد الله به مدینه رفت، محمد را نیز همراه برد. پس از یک ماه، آمنه با کودکش  در مسیر بازگشت به مکه در محلی بنام  ابواء  درگذشت و محمد در سن شش سالگی از پدر و مادر هر دو یتیم شد.

از آن زمان محمد در دامان پدر بزرگش عبد المطلب  پرورش یافت. عبد المطلب  نسبت به نوه خود که آثار بزرگی در او عیان بود مهربانی  عمیقی داشت. دو سال بعد بر اثر درگذشت  عبد المطلب، محمد از سرپرستی  پدر بزرگ نیز محروم شد. به ناچار در سن هشت سالگی به خانه عموی خویش ابوطالب پدر حضرت علی(ع) رفت و تحت سرپرستی وی قرار گرفت.

در سن 12 سالگی بود که عمویش ابوطالب او را همراه خود به سفر تجارتی که آن زمان در حجاز معمول بود به شام برد. در همین سفر در محلی به نام  بصری  که از نواحی شام (سوریه فعلی) بود، ابو طالب به  راهبی مسیحی به نام بحیرا برخورد کرد. بحیرا هنگام ملاقات محمد از روی نشانه‌هایی که در کتاب‌های مقدس خوانده بود، با اطمینان دریافت که این کودک همان آخرین پیغمبر است.

محمد دوران نوجوانی و جوانی چنان در پاکی و صداقت با دیگران متمایز بود که به محمد امین  شهرت یافت.

ازدواج حضرت محمد (ص)

امانتداری و درستی پیامبر باعث شد زن ثروتمندی که پیش از آن دوبار ازدواج کرده بود و ثروتی زیاد و عفت و تقوایی  بی نظیر داشت، محمد  (ص) را برای تجارت به شام بفرستد و از سود بازرگانی خود سهمی به وی بدهد.

خدیجه چهل ساله که شیفته امانت و صداقت محمد شده بود پس از گذشت مدتی خواستار ازدواج با حضرت محمد(ص) شد که آن موقع بیست و پنج سال داشت. این درخواست از سوی پیامبر مورد قبول واقع شد.

محمد(ص) در اولین اقدام خود پس از ازدواج، بردگان خدیجه را آزاد کرد.

آغاز بعثت و نخستین مسلمانان

محمد امین (ص) قبل از شب 27 رجب در غار حرا به عبادت خدا می‌پرداخت ... تا اینکه در آن شب بزرگ فرشته وحی بر وی نازل شد ...

پیامبر (ص) دعوت به اسلام را از خانه‌اش آغاز کرد. ابتدا همسرش خدیجه و پسرعمویش علی به او ایمان آوردند. سپس کسان دیگر نیز به محمد (ص) و دین اسلام گرویدند. دعوت‌های نخست بسیار مخفیانه بود. پس از سه سال دعوت مخفیان،  پیامبری خود را برای عموم مردم آشکار کرد.

معراج

پیش از هجرت به مدینه که در ماه ربیع الاول سال سیزدهم بعثت اتفاق افتاد، دو واقعه در زندگی پیامبر مکرم (ص) پیش آمد.  در سال دهم بعثت معراج  پیغمبر اکرم اتفاق افتاد و آن سفری بود که به امر خداوند متعال و به همراه امین وحی انجام شد.

در همین سال و در شب معراج خداوند دستور داده است که امت پیامبر خاتم (ص) هر شبانه روز پنج وعده نماز بخوانند و عبادت پروردگار جهان نمایند، که نماز معراج روحانی مؤمن است.

هجرت به مدینه

مسلمانان با اجازه پیامبر مکرم اسلام به مدینه رفتند و در مکه جز پیامبر و علی (ع) و چند تن که یا بیمار بودند و یا در زندان مشرکان بودند کسی باقی نماند.

وقتی بت پرستان از هجرت پیامبر باخبر شدند، در پی نشست‌ها و مشورت‌ها قرار گذاشتند چهل نفر از قبایل را تعیین کنند، تا شب هجرت به خانه پیامبر بریزند و آن حضرت را به قتل رسانند، تا خون وی در بین تمام قبایل پخش شود و بنی هاشم نتوانند انتقام بگیرند و درنتیجه خون آن حضرت پایمال شود.

اما فرشته وحی رسول مکرم را از نقشه شوم آنها با خبر کرد. آن شب که آدمکشان قریش می‌خواستند این خیال شوم و نقشه پلید را عملی کنند، علی بن ابیطالب بجای پیغمبر خوابید و آن حضرت مخفیانه از خانه بیرون رفت.

ابتدا به غار ثور (در جنوب مکه ) پناه برد و از آنجا به همراه ابوبکر به سوی یثرب  یا مدینة النبی  که بعدها به مدینه  شهرت یافت، هجرت فرمود.

تغییر قبله

در همین سال از سوی خداوند متعال، دستور آمد مسلمانان از سوی بیت المقدس بسوی کعبه نماز بگزارند. علت این امر آن بود که، یهودیان نداشتن قبله دیگری را برای دین کامل اسلام نقص شمردند و به جهانی  بودن اسلام باور نداشتند. مسجد
ذوقبلتین (دارای دو قبله) یادگار آن واقعه مهم است.

نامه های رسول اکرم ( ص ) به پادشاهان

نامه های حضرت روشن و قاطع و کوتاه بودند. این نامه‌ها را مأمورانی با ایمان، فداکار و با تجربه برای  فرمانروایان می‌بردند. در این نامه‌ها پیامبر (ص) آنها را به اسلام و کلمه حق و برادری و برابری دعوت می‌کرد. همین پیام‌ها زمینه گسترش جهانی اسلام را فراهم آورد.

حجة الوداع

سال دهم هجرت پبامبر فرمود: مردم برای انجام مراسم عظیم حج آماده شوند. بیش از صد هزار نفر گرد آمدند. پیامبر مراسم و مناسک حج را به مسلمانان آموخت.

پیامبر در سرزمین عرفات، پس از نماز ظهر و عصر، هزاران نفر از مسلمانان را مخاطب قرار داد و مردم را به برابری و برادری فراخواند، به رعایت حقوق بانوان سفارش کرد، از شکستن حدود الهی بیم داد، از ستمکاری و تجاوز به حقوق یکدیگر بر حذر داشت و به تقوی توصیه کرد.

شک نیست یکی از مهمترین عوامل پیشرفت اسلام، اخلاق نیکو و برخورد متین و ملایم آن حضرت با مردم بود. او همیشه جانب عدل و انصاف را رعایت می‌کرد و در تجارت به دروغ و تدلیس متوسل نمی‌شد، هیچگاه در معامله سختگیرى نمی‌کرد، با کسى مجادله و لجاجت نداشت و کار خود را به دیگری واگذار نمی‌کرد.

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه