می‌گویند برای دل‌شان اینجا هستند و می‌خواهند تا آنجا که می‌توانند، دست زنان نیازمند را بگیرند و هر طور که شده، کمک‌شان کنند.
طرز یاری‌رساندن جمع زنانه این خیریه که نامش «فرزندان زهرا»ست، تنها پرداخت هزینه‌های خانواده نیست بلکه ایجاد اشتغال و کسب مهارت در میان زنان نیز هست.
مدیر این خیریه خانمی پزشک است که به‌تازگی از کانادا فارغ‌التحصیل شده. او می‌گوید: «کمک به زنان نیازمند طبق اصول خیریه ما روشی است که در کشورهای کانادا و فرانسه نیز اجرا شده است. به این ترتیب، در جهت کمک به نیازمندان، طریقه زندگی‌کردن نیز آموخته می‌شود تا عزت نفس‌شان افزون شود».
از نظر وی اکثر مردم ما در نوع کمک دولت در کشورهای دیگر اطلاعات ناقصی در ذهن دارند. به عنوان مثال، چنانچه هر خارجی یا فرد بومی توانایی پرداخت مخارج زندگی‌اش را نداشته باشد، می‌تواند به‌راحتی در پناهگاه‌ها ساکن شود و از محیط مناسب و غذای گرم بهره‌مند شود. چنین اتفاقی قطعا توسط خیریه‌ها و پناهگاه‌ها رخ خواهد داد اما این امکانات در ازای فعالیت و اشتغال آنهاست. او اضافه می‌کند: «چنین جریانی دقیقا خلاف عملکرد خیریه‌های مردمی ماست. ما عادت کرده‌ایم که تنها نیازمندان را تامین مالی کنیم؛ حتی در مواردی که آنها سالم هستند و توانایی کارکردن نیز دارند».
به این ترتیب با چنین الگویی، خیریه فوق تاسیس شده است و حالا زنان، سرمایه‌های اندک‌شان را روی هم گذاشته‌اند و در تلاش‌اند تا علاوه بر تامین مایحتاج، چندین خانواده کار می‌کنند تا آنها خود به یک نیروی کار تبدیل شوند. مدیر خیریه در این رابطه می‌گوید: «... زنانی که به واسطه این خیریه تامین و نیز شاغل می‌شوند، تحت سه عنوان به سوی ما جذب می‌شوند؛ زنانی که همسرشان در بستر بیماری است یا آنهایی که در اثر طلاق و مرگ، شوهرشان را از دست داده‌اند و حالا خودشان بار زندگی را به دوش گرفته‌اند».
به این ترتیب زنان با شرایط فوق در این خیریه صاحب پرونده می‌شوند، درباره آنها تحقیق به عمل می‌آید و در نهایت می‌آموزند تا چگونه از استعداد و توانایی‌هایشان برای چرخاندن چرخ زندگی استفاده کنند.
با توجه به شرایط فوق، چنانچه زنان نامبرده خود صاحب توانایی مشخصی باشند بلافاصله به کار گرفته می‌شوند یا با ساده‌ترین مشاغلی که در عین حال درآمدی مکفی نیز ایجاد می‌کنند، به سوی بازار کار فرستاده می‌شوند. از جمله این حرفه‌ها می‌توان به ساخت تولیدات خانگی از جمله انواع ترشی‌‌ها، مراحل تهیه سبزی‌های مختلف، فلافل و... اشاره کرد. علاوه بر این امور، کدبانوگری، پرستاری در خانه، آرایشگری و خیاطی نیز جزو آموزش‌هایی هستند که در نهایت به مهارت‌آموزی ختم می‌شوند. آنچه بعد از گذراندن این دوره اتفاق می‌افتد، یاری‌رساندن به این قشر است.
به این ترتیب محصولات و تولیدات‌شان که حاصل دسترنج‌شان به حساب می‌آید، توسط رابط‌های خیریه به بازار فرستاده شده و به فروش می‌رسد. از طرفی سرمایه مورد نیاز برای آموزش‌ها و همین‌طور مواد اولیه تولیدات آنها نیز توسط اعضای خیریه فراهم می‌شود. در کنار همه این یاری‌ها بر حسب شرایط افراد مورد نظر، مبلغ معینی نیز هر ماه به حساب بانکی‌شان واریز می‌شود.
مدیر موسسه در این رابطه می‌گوید: «...اکثر خانواده‌های نیازمند بدعادت شده‌اند؛ آنها می‌خواهند تنها مبلغی به صورت ماهانه به حساب‌شان واریز شود و اغلب، تن به کارکردن نمی‌دهند».
... اما با وجود همه مشکلات، تحول رخ‌داده در اطعام و اکرام نیازمندان توسط زنان چنین خیریه‌هایی به وجود آمده است؛ کسانی که همه وقت و انرژی‌شان را در مقابل سختی‌ها و معضلات دیگران می‌گذارند، به امید پیداکردن یک راه حل!
