به گزارش سایت نجوم، این فضاپیما که در مارس 2015 در مدار زهره قرار می‌گیرد، مجهز به ابزاری است که جو این سیاره را طی دو سال مورد بررسی قرار می‌دهد. سیاره زهره تقریبا هم اندازه زمین است و به همین دلیل به خواهر دوقلوی زمین معروف است.
نسبت به زمین، زهره حدودا 30درصد به خورشید نزدیک‌تر است و در آغاز عصر فضا دانشمندان معتقد بودند که جو ابری این سیاره احتمالا جنگلی با شرایط فراوان زیست‌محیطی را از دید ما پنهان کرده‌است.
هرچند هنگامی که در سال1960 ماهواره‌های آمریکایی و روسی زهره را دیدند، روشن شد که این سیاره توانایی حمایت و حفظ شرایط زیستی را ندارد.
فضاپیماها در آن زمان، شرایط زهره را مانند بیابان داغی توصیف کردند که سطح بدون آب آن تحت فشار جوی تقریبا 100 برابر فشار وارد بر زمین قرار گرفته است. ابرهای موجود در آن قطرات اسید سولفوریک دارند و درجه حرارت آن 800 درجه فارنهایت است که برای ذوب قلع هم کافی است. تحت چنین شرایطی هر شکلی از حیات می‌سوزد و از بین می‌رود.
با این حال، ممکن است زمین و زهره در زمان کوتاهی بعد از تشکیل، دارای شرایط یکسانی بوده باشند. چین گوردون، مدیر تحقیق این ماموریت، پیشنهادی در مرکز فضایی گودارد ناسا می‌گوید: «حل این معما به کمک ماموریت وسپر می‌تواند پاسخی برای این باشد که چرا این دو سیاره، زهره و زمین، با اینکه تحت شرایط تقریبا یکسانی به‌وجود آمده‌اند، در حال حاضر تفاوت‌های زیادی دارند.»
وسپر ترجمه لاتین «ستاره شامگاهی» یا همان زهره است. این ماموریت ناسا برای شناخت مواد تشکیل‌دهنده جو این سیاره و چگونگی تغییر این جو است. درک این مطلب راهی برای کمک به دانشمندان در دانستن این موضوع است که چگونه جایی که می‌توانست بهشت باشد تبدیل به جهنمی سوزان شد.
طرح پیشنهادی وسپر در میان طرح‌های بی‌شماری است که در پاسخ به طرح اکتشافی ناسا در آوریل 2006 ارائه شده بود. ناسا از میان این طرح‌ها، سه طرح، از جمله وسپر را انتخاب کرد. به عنوان یک ماموریت جدید، گروه وسپر، 2/1 میلیارد دلار برای پیشبرد این طرح دریافت خواهد کرد. در صورت ادامه این طرح، وسپر بایستی ماموریتش را که شامل بایگانی و تحلیل داده‌هاست، با مبلغ کمتر از 425میلیون دلار کامل کند.
پروژه وسپر در صورت تصویب، زهره را برای دو روز مورد بررسی قرار می‌دهد. هر روز زهره معادل 243 روز زمین است! زهره به قدری آهسته می‌چرخد که روز آن از سالش طولانی‌تر است. هر یک سال زهره تقریباً برابر 7/224 روز زمین است.
ماموریت وسپر شامل این موارد است: چگونگی تکامل جوی زهره از آغاز پیدایش (مشابه با زمین) تاکنون (متناقض با زمین) و پاسخ به این پرسش به آگاهی از تغییرات آب و هوای زمین نیز کمک می‌کند.
اگرچه زهره به آهستگی می‌چرخد، ابرهایی که آن را می‌پوشانند با سرعت 200 مایل در ساعت حرکت می‌کنند. به این مسئله «چرخش بیش از حد» می‌گوییم که دانشمندان علاقه‌مند به شناسایی عامل ایجاد آن هستند.
این ابرهای در حال چرخش، گردبادهایی ایجاد می‌کنند که مانند توفان‌های توامی هستند که پهلوبه‌پهلو در هر قطب وجود دارند. دانشمندان علاقه‌مند به دانستن مسائلی از این قبیل هستند که چرا و تحت چه شرایطی این توفان‌ها ایجاد می‌شوند و آیا واکنش‌های شیمیایی مشابه با واکنش‌های شیمیایی که در زمین اتفاق می‌افتد و سبب تشکیل سوراخ لایه ازن می‌شود، در زهره هم اتفاق می‌افتد یا نه. ماموریت دیگر وسپر بررسی تغییرات طولانی در ترکیبات دی‌اکسید سولفور موجود در جو زهره و در نتیجه وجود آتشفشان‌های فعال در زهره است.
بخش عمده‌ای از جو زهره از دی‌اکسید‌کربن تشکیل شده که انتظار می‌رود نور خورشید آن را به مونوکسید کربن و اکسیژن تجزیه کند. این مسئله تا به حال در مقیاس وسیع اتفاق نیفتاده است، در غیر این صورت دانشمندان موفق به رویت آن می‌شدند. ولی از آنجایی که عامل شیمیایی ناشناخته‌ای شرایط جوی آن را ثابت نگه می‌دارد، تاحدودی صحت این مسئله تایید می‌شود.
ماموریت وسپر، تکمیل ماموریت‌های گذشته و ماموریت‌های در حال حاضر است؛ مانند فضاپیمای «سریع‌السیرزهره» آژانس فضایی اروپایی که 11آوریل 2006 به زهره رسید و به مدت دو روز زهره که معادل 486 روز زمین است، آن را بررسی کرد.
وسپر در مارس2015 وارد مدار زهره می‌شود. با بررسی جو این سیاره در زمان‌های متفاوت، دانشمندان می‌توانند رکورد کامل‌تری از چگونگی تغییرات جوی آن داشته باشند.
اگر پروژه وسپر تصویب شود، مرکز گودارد آن را به مرحله اجرا می‌گذارد. ناسا بعد از مرور جزئیات این پروژه احتمالا تحقیقات بیشتری انجام خواهد داد. تصمیمات در مورد این که کدام یک از مراحل ماموریت پیشرفت بیشتری داشته‌اند، در سال آینده اتخاذ می‌شوند.
