جالب است بدانید که مردم گزینه دوم را 7برابر گزینه یک انتخاب کرده‌اند و این پاسخ غیرمنطقی به‌نظر نمی‌رسد.
کم هزینه و سالم بودن سفر یکی از گزینه‌هایی است که هر مسافری به آن می‌اندیشد و این موضوع مردم را بیشتر تشویق به مسافرت می‌کند. در شرایطی که با تغییرات اقلیمی در جهان مواجه‌ایم، بسیاری از مردم، از دولت‌ها گرفته تا شرکت‌ها و افراد منفرد مسافرت با قطار را بر سایر وسایل نقلیه ترجیح می‌دهند.
مسافرت به‌وسیله راه‌آهن در مقایسه با جاده و حمل‌ونقل هوایی به‌مراتب آلودگی کمتری به همراه دارد. طبق گفته سازمان بین‌المللی راه آهن مستقر در پاریس، این وسیله نقلیه عمومی به‌طور متوسط 3 تا 10 برابر کمتر محیط‌زیست را آلوده می‌کند.
در زمینه گسترش راه‌آهن و تولید قطارهای سریع‌السیر و دوستدار محیط‌زیست، دولت چین گوی سبقت را از سایر دولت‌ها ربوده است. این کشور با صرف هزینه‌های سنگین در این بخش باعث پدید آوردن راه‌آهنی سراسری و پر سرعت شده است. در دسامبر سال 2009 این کشور با احداث راه‌آهنی بین 2شهر «ووهان- گوانزگ هو» زمان مسافرت بین این دو شهر را از 10ساعت به حدود 3ساعت تقلیل داد. با بهره‌برداری از این پروژه فشار زیادی بر خطوط هوایی این کشور وارد شد و تعداد مسافرت‌های هوایی را تا حد زیادی کاهش داد.
میانگین سرعت قطارهایی که در این مسیر رفت‌وآمد دارند 350 کیلومتر در ساعت است و در مقایسه با قطارهای پر سرعت کشورهای اروپایی و ژاپن این قطارها سریع‌تر هستند. قطارهای اکسپرس آمریکا که زمانی پیشتاز بوده در مقایسه با این قطارها بیشتر به ترامواهایی شبیه هستند که در پارک‌های بازی از آنها استفاده می‌شوند.
در کشور سوئد نیز قطار جدیدی طراحی شده که به ترن سبز مشهور است. این قطار که به درخواست سازمان راه‌آهن سوئد ساخته شده به راننده این امکان را می‌دهد که سرعت و نیروی کشش قطار را دیده‌بانی کند.
این قطار نه تنها رکورد سرعت را در این کشور شکسته بلکه مصرف انرژی را 20 تا 30 درصد نسبت به قطارهای قبلی کاهش داده است. میانگین سرعت آن 295کیلومتر در ساعت است. با توجه به تأخیرهای زیادی که اغلب در فرودگاه‌های بزرگ و شلوغ کشورهای جهان به علت زمان‌بندی پرواز هواپیماهای سنگین و غول پیکر و امنیت خطوط هوایی اتفاق می‌افتد، درصورت دسترسی به راه‌آهن، مردم مسافرت با قطار را ترجیح می‌دهند چون نه تنها آلایندگی کمتری دارد بلکه کم هزینه بوده و در بعضی مواقع از اتلاف وقت جلو‌گیری می‌شود.
از سال 1990 تا سال 2005 در یک اقدام هماهنگ خطوط ریلی کشورهای اروپایی حدود
21 درصد از آلایندگی خود در هوا را کاسته‌اند و براساس توافقی که در ماه می 2008 بین آنها صورت گرفته این کشور‌ها تعهد کرده‌اند که تا سال2020 این تقلیل را تا 30درصد افزایش دهند.
براساس نظر سنجی دیگری از یورو استار که از سال 2008 تا 2009 به‌مدت یک سال انجام شده نزدیک به نیمی از توریست‌های بریتانیا گفته‌اند که پیامدهای زیست‌محیطی بر تصمیم‌گیری آنها در تعطیلات اثر داشته و حدود 60درصد گفته‌اند که در گذراندن تعطیلات حق تقدم را در مسائل محیط‌زیست می‌دانند اما این بدین معنا نیست که کم‌بودن هزینه سفر را فدای محیط‌زیست کنند. میانگین مسافران، وسیله‌ای را انتخاب می‌کنند که کم هزینه‌تر و مقرون به صرفه‌تر باشد. خودروهای تمام برقی نیز از باتری‌های الکتروشیمیایی به‌عنوان منبع قدرت استفاده می‌کنند و در نتیجه آلودگی زیست‌محیطی آنها تقریباً صفر است.
از مهم‌ترین مشکلات این خودروها، وزن و هزینه بالای باتری‌ها و نیز کم بودن مقدار انرژی انباشته در آنهاست که این موضوع سبب شد تا مدتی فعالیت‌های تحقیقاتی روی خودروهای تمام برقی به حالت رکود درآید اما امروزه به‌دلیل پیشرفت‌های شگرفی که در تکنولوژی باتری‌ها رخ داده است، افق روشنی برای این خودروها ترسیم می‌شود. این تحول، به‌طور عمده ناشی از نیاز بازار گوشی‌های تلفن همراه به باتری‌هایی با توان انباشت انرژی بالا بود. به‌عنوان نمونه تعداد گوشی‌هایی که مقدار مصرف باتری آنها از چند وات فراتر می‌رود، طی 4سال گذشته چند برابر شده است.
این موضوع اهمیت نیاز به باتری‌های پرانرژی را بیشتر نشان می‌دهد. مثلاً در سال 1998 باتری‌های لیتیوم یون یا لیتیوم پلیمر از جمله باتری‌های گران قیمت به شمار می‌آمدند و لذا از آنها در مصارف خاص استفاده می‌شد اما در حال حاضر این نوع باتری‌ها به وفور در گوشی‌های تلفن همراه و یا لپ‌تاپ‌ها استفاده می‌شود.
اگر این پیشرفت‌ها را در کنار پیشرفت‌های رخ داده در دهه‌های گذشته در نظر بگیریم که در آنها روند کاهش قیمت باتری و افزایش توان آن به کندی صورت می‌گرفت، رشد چشمگیر صنعت باتری در حال حاضر بیشتر نمایان می‌شود. این پیشرفت‌ها به‌گونه‌ای است که هم‌اکنون شرکت تسلاموتور، یک خودروی مجهز به باتری‌های لیتیوم یون با قیمت تقریبی 100 هزاردلار ساخته است که با هر بار شارژ کامل، 320 کیلومتر را می‌پیماید. البته این خودرو در رده خودروهای اسپرت قرار می‌گیرد و صفر تا صد آن 4 ثانیه است.
شرکت‌ها و کمپانی‌های تولید‌کننده بزرگ در تلاشند محصولاتی تولید کنند که آلایندگی کمتر و مشتری بیشتر داشته باشد؛ خواه این تولید یک ماده شوینده و ضدعفونی‌کننده باشد یا یک قطار یا وسیله نقلیه‌ای دیگر. اکثر برنامه‌های تبلیغاتی رسانه‌های جمعی جهان نیز همین هدف را دنبال می‌کنند.
Enn.com
