رنگ:
در دکوراسیون‌های ژاپنی معمولا از رنگ‌های خنثی و طبیعی برای ایجاد زمینه ساده استفاده می‌شود. تاکید بیشتر بر روی معماری کار است و نظم هندسی در کارها احساس می‌شود. ضمن آن که رنگ‌های طبیعی احساس ریخت‌وپاش بودن را کم می‌کند و بر سادگی که لازمه طراحی شرقی است، تاکید دارد. وقتی از طراحی ژاپنی سخن به میان می‌آید، منظور تک رنگ بودن و بافت غالب است.
رنگ‌های شرقی معمولا خالصند. برخلاف هنر غربی، که ترکیبی از رنگ و رسیدن به رنگ‌های جدید است، هنر شرقی بکر است و هدف همان رنگ اصلی است.
هنر غربی معمولا ترکیب و هنر شرقی ساده، مستحکم و گرافیک است.
با آن که سیاه در خیلی جوامع رنگ به حساب نمی‌آید، در دکوراسیون شرقی بسیار اهمیت دارد. استفاده از رنگ مشکی در اتاق‌های شرقی فرم و معنا را می‌رساند و به خصوص وقتی با سفید ترکیب می‌شود، رنگ بودن خود را بیشتر نشان می‌دهد.
بافت و تضاد:
وقتی در مورد بافت و مواد ژاپنی صحبت می‌شود، بیش از هر چیز چوب سدر، کاغذ برنج، افرا، بامبو، سنگ و چوب کوتاه و بعد ابریشم و گل‌دوزی کیمونو به ذهن می‌رسد.
فرهنگ ژاپنی به دنبال ایجاد تعادل بین تضادها در همه جوانب زندگی است. طراحی داخلی نیز از این قانون مجزا نیست. یعنی با آن که دو چیز کاملا متضاد در کنار هم قرار داده می‌شوند، اما نتیجه که رسیدن به توازن است، حاصل می‌شود. از جمله این تضادها استفاده از کف‌پوش کاملا براق در زیر زیرانداز ضخیم، قرار دادن جعبه لاکی روی میز چوبی زبر یا بودن سنگ سفید روی لبه گرانیت سیاه براق اطراف وان است.
شکل ظاهری:
در خانه‌های غربی معمولا از یک شیئ در محیط مانند شومینه یا یک نقاشی به عنوان نقطه کانونی استفاده می‌شود اما دکوراسیون شرقی روی چیزهای اصلی مانند باغ، مکان دعا و غیره تاکید دارد.
در خانه‌های ژاپنی قسمت خاصی به نام توکونوما به قرار دادن اشیاء اختصاص دارد. اشیاء مورد استفاده در آن‌ها دو نوع حس را ایجاد می‌کنند:
1- حس طبیعی با نمایش اشیاء به تعداد فرد
2- ایجاد محیطی منظم با استفاده از تعداد زوج از اشیاء.
مثلا سه عدد قلم‌مو داخل یک فنجان طبیعی و چهار عدد سنگ داخل یک ظرف نشانه نظم است.
در ژاپن، چیزهای به نمایش درآمده سیال است. مثلا ممکن است این هفته در توکونوما یک طومار یا نوشته را قرار دهند و هفته بعد یک سری ظرف را جایگزین آن کنند. فرهنگ شرقی اشیاء را نگه‌داری و به صورت چرخشی از آن‌ها استفاده می‌کند. اشیاء مورد استفاده ژاپنی‌ها بیشتر بر اساس فصل، مناسبت‌ها و میهمانی‌هاست.
برعکس آن‌ها، غربی‌ها مایلند چیزها همیشه در معرض دید باشد. غربی‌ها با اضافه کردن، تعادل ایجاد می‌کنند و شرقی‌ها با حذف کردن. از نظر شرقی‌ها، هرچه کمتر بهتر، نظم در هماهنگی است. هر چیزی جایی دارد و هر چیز باید در جای خود قرار بگیرد.
مبلمان:
سعی ژاپنی‌ها بر آن است مبلمان کوچک و چندمنظوره باشد. مثلا از تشک‌های ژاپنی برای نشستن و خوابیدن و از سینی‌های پذیرایی برای سرویس غذاخوری هم استفاده می‌شود.
وسایل:
• هیباچی: در واقع یک نوع کباب‌پز کوچک رومیزی است که مانند یک شومینه قابل حمل است، خیلی خوب طراحی شده و در خانه‌های قدیمی و فروشگاه‌ها برای ایجاد گرما و تهیه آب‌جوش و چای استفاده می‌شود. جای دوستانه و محفل گرمی ایجاد می‌کند. معمولا دوستان و افراد خانواده کنار آن جمع می‌شوند.
در هیباچی‌های اولیه ظرف خاکستر داخل جعبه چوبی قرار داشت.
جنس آن‌ها می‌تواند سرامیک، راتان (نی مناطق گرمسیری آسیا) و فلز هم باشد.
بزرگ آن به عنوان جعبه‌های دکوری و اندازه کوچک آن که برای گرم کردن دست استفاده می‌شد را می‌توان به عنوان گلدان استفاده کرد.
• از کیمونو به عنوان یک کار هنری استفاده می‌شود. کیمونو عروسی را می‌توان به عنوان شیء باارزش در جایی از خانه آویزان کرد.
• کمربندهای پهن کیمونو را می‌توان به عنوان رومیزی به کار برد یا مجموعه‌ای از آن‌ها را برای تزیین بالای تخت زد.
• تنیگوی: پارچه‌های مستطیل شکلی است که زمانی به عنوان هدبند و در حال حاضر به عنوان زیربشقابی استفاده می‌شود.
• کیاکی: یک نوع در قدیمی است که می‌توان از آن به عنوان میزقهوه خوری استفاده کرد.
• بادبادک‌های ژاپنی آنقدر متنوع هستند که بتوان آن‌ها را به عنوان تزیین به پنجره، دیوار یا سقف اتاق بچه‌ها زد.
