در جمهوری قرقیزستان قربان بیک‌باقی‌اف گرفتار قدرت مطلق و فساد مطلق شد و همین فساد مطلق موجب شد که وی با خشم شدید مردمی روبه‌رو شود که نان می‌خواستند.
قرقیزستان فقیر، ناآرام‌ترین روزهای سیاسی‌اش را پشت سر می‌گذارد. درحالی که قربان بیک‌باقی‌اف، رئیس‌جمهوری این کشور به‌دنبال شورش خونین قرقیزها به منطقه اوش در جنوب این جمهوری متواری شده است خانم رزا آتونبایوا، رئیس دولت موقت در بیشکک واقع در شمال به همراه یارانش در پی تهیه پیش‌نویس قانون اساسی جدید برای برگزاری انتخابات آزاد در 6ماه آینده است.
مردم جمهوری 5/5 میلیونی قرقیزستان در زمره مردمان فقیر جهان هستند. همین مردم در سال‌های پایانی حکومت آقایف از فساد اداری، فقر و توزیع نابرابر ثروت به ستوه آمدند و با یک انقلاب رنگین رئیس‌جمهوری فاسد را به مسکو فراری دادند.
باقی اف که در سال 2005 در دولت آقایف نخست‌وزیر بود از نارضایتی مردم نهایت استفاده را کرد و با دردست‌گرفتن رهبری انقلاب رنگین موسوم به لاله‌های قرمز سرنگونی حکومت عسگر آقایف را شتاب داد و خود به مقام ریاست‌جمهوری رسید.
خیلی زود او تبدیل به یک رئیس‌جمهور مردمی و پرقدرت شد و همین قدرت بعدها او را به همان راهی کشاند که پایانش تلخ بود اما او هرگز متوجه نشد که در قرقیزستان مردم نان می‌خواهند و به خاطر همین نان بود که مردم حکومت پلیسی آقایف را سرنگون کردند.
باقی اف پس از پیروزی بر آقایف با حذف نیروهای کارآمد، بستگان نالایق خود را در پست‌های حساس گماشت، به خواسته‌های مردم پشت کرد و با اتخاذ سیاست‌های نادرست اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جمهوری فقیر قرقیزستان را به ورطه سقوط برد.
مجموعه این اقدامات موجب تنفر شدید افکار عمومی از وی شد. اوج تنفر از او زمانی حاصل شد که وی از سوی مخالفان به تقلب در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری متهم شد. مخالفان خواهان کناره‌گیری وی از قدرت شدند اماباقی‌اف با نادیده‌گرفتن خواسته‌های افکار عمومی در قدرت باقی ماند تا خشم مردم دامنگیر وی شود.
به هرحال اکنون و با سرنگونی نسبی دولت، قرقیزستان به دو نیمه شمالی تحت حاکمیت دولت موقت تحت رهبری خانم رزا آتونبایوا و جنوب به ریاست نیروهای وفادار به‌باقی‌اف تقسیم شده است.
اما رزا آتونبایوا در مقام ریاست دولت موقت روزهای سختی را پیش رو دارد. او باید میان مخالفان داخلی و همچنین میان آمریکا و روسیه توازن ایجاد کند و بخشی از توانش را نیز برای جلوگیری از بازگشت باقی‌اف به قدرت صرف کند. در این بین مردم خواهان اصلاحات واقعی هستند. به هرحال روزهای آتی برای مردم این جمهوری حساس و سرنوشت‌ساز خواهد بود.
باقی‌اف اما این روزها در‌پی‌جمع‌آوری نیروهای خود برای بازگشت دوباره به قدرت است. این درحالی است که نه مردم خشمگین این کشور با این بازگشت موافق هستند و نه دولت‌های خارجی تمایلی به این تکرار دارند.
واقعیت این است که در جمهوری قرقیزستان خانواده سیاسی باقی‌اف را باید پایان‌یافته دانست همانطور که عصر عسگر آقایف در سال 2005 و با وقوع انقلاب لاله‌های قرمز در این جمهوری تمام شد.
