چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۸۹ - ۰۶:۱۲
۰ نفر

در انتهای هر فصل فوتبال، علاوه بر تب و تاب قهرمانی، نقل و انتقال بازیکنان هم مسئله‌ای است که جذابیت‌های زیادی دارد.

معمولا در این موقع از فصل، گمانه‌زنی‌ها درباره خریدهای جدید باشگاه‌هاست. باشگاه‌ها بازیکنان جدید را برای قوی‌تر ساختن تیم خود می‌خرند اما گاهی خرید‌ها به کار باشگاه‌ها نمی‌آیند. ساکرنت در گزارشی به چند خرید ناموفق لیگ‌برتر انگلیس در فصلی که رو به پایان است پرداخته.

گابریل اوبرتان (منچستر یونایتد، 3‌میلیون پوند)

او می‌تواند خیلی سریع و ناگهانی بدود اما شباهت‌هایش با کریستیانو رونالدو همین جا به پایان می‌رسند؛ بازیکنی که به‌عنوان جانشین کریستیانو رونالدو به منچستر پیوست، ‌این روزها به ندرت جایی در ترکیب اصلی تیم منچستر پیدا می‌کند. منچستر می‌توانست با همین میزان پول، گزینه‌های بهتری را جایگزین رونالدو بکند اما اوبرتان کسی بود که آلکس فرگوسن برای جانشینی کریستین رونالدو خرید؛ بازیکنی که احتمالا کادر فنی تیم منچستر‌یونایتد از خرید آن پشیمان شده‌اند. البته این بازیکن 21‌ساله آن قدر فرصت دارد که روزی خود را آنگونه که گمان می‌رفت مطرح کند. حالا باید منتظر ماند و دید او به سرنوشت برباتوف دچار خواهد شد یا فرگوسن از او رونالدویی دیگر خواهد ساخت.

مانوئل دکاستا ( وستهام یونایتد، بازیکن مبادله‌ای)

دکاستا قرار بود به جای ساویو انسرکو در وستهام بازی کند. قصد وستهام این بود که بازیکنی را که گمان می‌کرد ضعیف است بدهد و در مقابل بازیکنی بگیرد که به باشگاه کمک کند. اما همیشه تجارت آنگونه که گمان می‌رود، نیست. آنها فصل پیش از آن هم در تجارت اشتباه کرده بودند. وستهام ساویو انسرکو را با قراردادی سنگین خریده بود اما کار به جایی رسید که او را با دکاستا مبادله کرد. دکاستا مدافع آخر فیورنتینا بود. اشتباهات تجاری وستهام اما به اینجا ختم نشد. آنها در همین فصل جیمز کالینز را به آستون ویلا فروختند. این انتقال قطعا بدتر از به خدمت‌گرفتن دکاستا بود. جیمز کالینز در آستون ویلا یکی از بهترین دفاع‌های لیگ‌برتر شناخته شده است تا وستهام بداند چه اشتباهی کرده است. اما وضعیت دکاستا در وستهام چگونه است؟ در 9‌بازی‌ای که او به‌عنوان بازیکن اصلی در تیم بوده، وستهام 18‌گل دریافت کرده است. تجارت اینگونه می‌تواند به ضرر یک باشگاه باشد.

کولو توره و جولئون لسکات (منچستر سیتی، 14 و 22‌میلیون پوند)

منچستر سیتی مسلما اگر یکی از ثروتمندترین باشگاه‌های جهان نبود، وضع مشابهی با پورتموث می‌داشت. ابتدای فصل که قرار شد مارک‌هیوز بدون توجه به پول قرارداد به خرید مدافع برود، هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد که نتیجه این خواهد شد. ابتدا صحبت از جان تری بود که وی در چلسی ماند. پس از آن، این دوباره مارک هیوز بود که شانس داشت 4بازیکن خط دفاعی‌اش را با توجه به منبع بی‌پایان پول باشگاه خریداری کند. او کولو توره را از آرسنال به خدمت گرفت؛ یک شکست تقریبا تمام عیار.

او در مقایسه با جانشینش در آرسنال یعنی توماس فرمالن که با قیمت خیلی کمتری خریداری شده بود، خرید بسیار بدی به شمار می‌رفت. دیگر خرید مارک‌هیوز و کارخانه پول‌سازی منچستر‌سیتی، جولئون لسکات بود. او هم همانند کولوتوره خرید مناسبی نبود که مارک هیوز با پول‌های سرشار باشگاه خریده بود. اما نتیجه چه شد؟ نتیجه تقریبا همان چیزی شد که انتظار می‌رفت. از مارک‌هیوزی که خود در میانه فصل از منچستر‌سیتی کنار گذاشته شد چندان نباید انتظار زیادی داشت.  از زمانی که مانچینی به منچستر‌سیتی آمده بهترین بازیکن خط دفاع، وینست کومپانی است. مارک‌هیوز این بازیکن را با چه قیمتی خرید؟ اشتباه نکنید، کومپانی بازیکن فصل پیش منچستر سیتی است.

روکه سانتاکروز (‌منچستر‌سیتی، 18‌میلیون پوند)

داشتن پول زیاد همیشه به این معنا نیست که باشگاه‌ها در تجارت موفق هستند؛ نمونه‌اش منچستر‌سیتی است. آنها تقریبا دوست دارند همه بازیکنان خوب را بخرند.  وقتی صحبت از نقل و انتقال کسی می‌شود نام این باشگاه هم به چشم می‌خورد و خب البته گاهی مانند مورد روکه سانتاکروز اشتباه‌های اساسی مرتکب می‌شوند. سانتاکروز تنها یک خریدار داشت که منچستر‌سیتی بود و علاوه بر آن مدت‌ها به خاطر مصدومیت یا روی نیمکت ذخیره‌ها بود یا روی تخت کلینیک‌های تخصصی فیزیوتراپی.

اینها می‌توانست قیمت این بازیکن را پایین بیاورد اما پایین‌ آوردن قیمت، تنها چیزی بود که سران منچستر سیتی هنگام خرید سانتا کروز به آن توجه نمی‌کردند. البته این تنها مسئله‌  نادیده ماجرا نبود، اینکه سانتاکروز مصدوم چگونه خواهد توانست به منچستر‌سیتی کمک کند هم مسئله دیگری بود که نادیده گرفته شد. به هر حال سانتاکروز با قراردادی سنگین به منچستر سیتی منتقل شد. او در این فصل تنها در 5بازی جزو 11نفر اصلی بوده که یکی از آنها باعث مصدومیت دوباره  او شد. در مقایسه با توز و امانوئل آدبایور، سانتاکروز یک فاجعه نقل و انتقالات به شمار می‌رود.

آلبرتو آکوئیلانی ( لیورپول، 20‌میلیون پوند)

آکوئیلانی در لیورپول بدشانس هم بوده است. او همان طور که رافائل بنیتز در حمایت از او گفته است قراردادش را 5ساله بسته است و چند ماه در مقایسه با چند سال زمان زیادی نیست؛ این هم درست است. اما او با همه اینها بدترین خرید لیگ‌برتر بوده است؛ 20‌میلیون پوند پول کمی نیست. او در تیم هیچ تأثیر مثبتی نداشته است و بدتر از آن  اینکه به‌نظر می‌رسد رافائل بنیتز هم که ابتدا از او حمایت می‌کرد چندان از این بازیکن راضی نیست. آکوئیلانی در چند بازی‌ای که برای لیورپول به میدان رفته  واقعا خوب کار کرده است اما نه به آن اندازه که جایی برای خود در ترکیب اصلی تیم دست و پا کند. جانشین بازیکنی مانند ژابی‌آلونسو شدن در تیمی همچون لیورپول مسلما کار آسانی نیست اما آکوئیلانی آن‌قدر دور از انتظار بوده است که دیگر کسی از او انتظار چنین کاری را ندارد.

مایک ویلیامسون (پورتموث، 3‌میلیون پوند)

پورتموث بدهکارترین باشگاه انگلیس است و وضعیت مالی بسیار اسفناکی دارد. برای اینکه بدانیم چرا این وضعیت در پورتموث پیش آمده تنها کافی است به داستان خرید مایک ویلیامسون نگاهی بیندازیم. این بازیکن با مبلغ 3‌میلیون پوند با پورتموث قرارداد بست. 3‌میلیون پوند برای چند فصل؟ کار به آنجاها نکشید. 5 ماه بعد ویلیامسون به مبلغ یک‌میلیون پوند به نیوکاسل فروخته شد. مدافع سابق واتفورد در 5‌ماه حضورش در پورتموث تنها حدود 2‌میلیون پوند به این باشگاه ضرر وارد کرد، حتی اگر مالیات، سهم واسطه‌ها و دیگر مخارج را به حساب نیاوریم. اینکه این بازیکن چقدر توانایی فنی داشته است چندان مطرح نیست؛ مسئله این است که از بعد تجاری، خرید و سپس فروش ویلیامسون یک فاجعه تجاری است. حالا می‌توان به راحتی فهمید چرا پورتموث نزدیک به 120‌میلیون پوند بدهی دارد؛ چنین خریدهایی مسلما ورشکستگی هر باشگاهی را تضمین می‌کنند.

کد خبر 106136

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار فوتبال ايران

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز