قولی که او روز 10 اردیبهشت‌ماه در مجمع انتخابات هیأت دوومیدانی استان خوزستان به خبرنگاران داده است. البته در حالت خوش‌بینانه این وعده شاید دور از دسترس نباشد اما در وضعیت موجود که کمتر اطلاعی از برنامه‌های آماده‌سازی قهرمانان تیم ملی دوومیدانی در دست است نمی‌توان به‌صراحت پیش‌بینی رئیس این فدراسیون را به واقعیت نزدیک خواند؛ همانگونه که وعده‌های او در اهواز با واکنش و بازتاب‌های متفاوتی در میان کارشناسان دوومیدانی روبه‌رو شد.
به‌جز بازی‌های آسیایی تهران که تیم دوومیدانی ایران به لطف ستارگان آن روزها به کسب 3طلا، 2 نقره و 3 برنز به بهترین نتیجه طول تاریخ حضورش در بازی‌های آسیایی دست پیدا کرد، این بار نیز تیم دوومیدانی ایران در صورت تحقق بودجه رؤیایی 10میلیارد تومانی‌اش و در صورت برنامه‌ریزی برای ستاره‌هایی چون احسان حدادی، سجاد مرادی، احسان مهاجر شجاعی، محمد صمیمی، هادی سپهرزاد، محمد بوعذار، محسن ربانی و لیلی رجبی شرایطی کم‌وبیش مشابه با تیم پرستاره بازی‌های آسیایی 1974 تهران برای دستیابی به موفقیتی متفاوت با چند دوره گذشته‌اش دارد.
با همه خوش‌بینی مسئولان دوومیدانی، کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت‌بدنی به مدال‌آوری قهرمانان دوومیدانی ایران در بازی‌های آسیایی گوانجو، مهم‌ترین نگرانی کارشناسان درحال حاضر به نامشخص‌بودن برنامه‌ریزی اردویی برای چهره‌های شاخص این رشته برمی‌گردد. غیبت چهره‌های شاخص دوومیدانی در مسابقات جایزه بزرگ تهران با وجود تبلیغات زیاد صورت گرفته حول این رویداد و عدم اطلاع از آخرین موقعیت نفرات زبده در آستانه بازی‌های آسیایی ازجمله دلایلی است که ارزیابی موفقیت احتمالی دوومیدانی در گوانجو را دشوار می‌کند.
درحالی که رقیبان اصلی قهرمانان ما در ماده‌های مختلف از ماه‌ها پیش راهی اردوی آماده‌سازی در اروپا شده و با شرکت در تورنمنت‌های مختلف بین‌المللی سعی در کسب آمادگی آرمانی برای دستیابی به مدال در بازی‌های آسیایی گوانجو دارند، به‌دلیل عدم اطلاع‌رسانی لازم، هیچ‌کس از برنامه‌های آماده‌سازی قهرمانان کشورمان باخبر نیست. نه کمیته ملی المپیک و نه خود فدراسیون دوومیدانی که تاکنون هیچ‌کدام اعلام نکرده‌اند چه برنامه و تدارکاتی برای اعضای تیم ملی دوومیدانی ایران به‌عنوان یکی از رشته‌های مدال‌آور درنظر گرفته‌اند.
پایان عصر تک‌ستاره‌ها
آنچه بیش از هرچیز مایه نگرانی شده، این است که با از دست دادن زمان، مبادا دچار فرصت‌سوزی شویم و در پی بسترسازی 10سالهای که از دوران حسین جلالی، رئیس پیشین فدراسیون دوومیدانی آغاز شده و در دوره حضور 4ساله مصطفی کریمی تداوم پیدا کرده است در دوران به‌اصطلاح پوست‌اندازی دوومیدانی نتوانیم استفاده بهینه را ببریم.
از سال1383 که در آن بیش از 50 رکورد ملی که بیشتر آنها مربوط به 30سال پیش بود شکسته شد، بارقه‌هایی از امید به‌وجود آمد که عصر تک‌ستاره‌ای بودن دوومیدانی به‌سر رسیده. درحالی که تا قبل از آغاز دهه80 تک ستاره‌هایی چون حمید سجادی، جعفر باباخانی، مهدی جلودارزاده و عباس صمیمی با تک مدال‌های خود مانع از خاموشی چراغ حیات دوومیدانی شده بودند، در یک دهه گذشته با ظهور قهرمانان جدید مادر ورزش‌ها آسمانی پرستاره‌تر از همیشه یافت و دیگر برای راهیابی به بازی‌های المپیک نیاز به وایلدکارت اهدایی فدراسیون جهانی نبود.
با گذشت 4سال از المپیک 2004 آتن سهمیه دوومیدانی در بازی‌های المپیک پکن به 7 سهمیه ارتقا پیدا کرد، اما در میان ناباوری و درحالی که همگان در انتظار دیدن نخستین مدال طلای المپیک برای دوومیدانی و احسان حدادی بودند، عارضه درد کتف یک بخت مسلم مدال را از کاروان اعزامی ایران و دوومیدانی گرفت تا این رشته ورزشی همچنان در حسرت کسب مدال المپیک، 4سال دیگر منتظر بماند.
موفقیت‌های پیاپی در آسیا
از سال 2005 اگرچه در مسابقات المپیک و جهانی هیچ‌کدام از قهرمانان دوومیدانی تا حدودی به‌جز سجاد مرادی نتوانستند شگفتی‌ساز شوند اما موفقیت‌های آسیایی کم‌سابقه‌ای برای تیم ایران حاصل شد. سجاد در مسابقات جهانی در مرحله مقدماتی که با ثبت رکوردی بی‌نظیر به مرحله دوم رفته بود پس از آن به همراه تیم ملی در مسابقات آسیایی «اینچه‌اون» کره‌جنوبی با رکوردی تاریخی و کسب مدال برنز خاطره درخشش سجادی و جلودارزاده را در 800متر زنده کرد.
اوج درخشش دوومیدانی ایران در مسابقات آسیایی اردن در سال87 و مسابقات آسیایی چین در سال88 بود که در امان صاحب 9مدال شد و در چین نیز پس از تیم میزبان و ژاپن در جای سوم ایستاد. هرچند که در مورد هر دو رویداد یاد شده مخالفین فدراسیون و برخی از منتقدین نتیجه حاصله را غیرواقعی و به عدم حضور چهره‌های برجسته کشورهای شرکت‌کننده نسبت دادند، اما نمی‌توان پیشرفت دوومیدانی ایران نسبت به گذشته را کتمان کرد و موفقیت‌های سالهای اخیر قهرمانان دوومیدانی را که در سایه صبر و بردباری و پشتکار به دست آمده را نادیده گرفت.
امیدهای مدال
در جمع قهرمانان امروز دوومیدانی، بدون هیچ بحث و گفت‌وگویی احسان حدادی پرامیدترین عضو تیم برای کسب مدال در گوانجو است. قهرمان اسبق جوانان جهان و دارنده چندین مدال طلای آسیا هنوز هم در صورت داشتن آمادگی آرمانی تنها ورزشکاری است که می‌توان روی او در مسابقات قهرمانی جهان و المپیک 2012 لندن حساب ویژه‌ای گشود.
در پرتاب دیسک به جز حدادی برادران صمیمی و به خصوص محمد صمیمی که جانشین برادر بزرگ‌تر( عباس صمیمی دارنده مدال نقره بازی‌های آسیایی بوسان) شد هم می‌توانند نگاه جدی به مدال نقره و برنز داشته باشند. در این ماده فاصله نمایندگان ایران با سایر رقبا بسیار زیاد است. با وجود آنکه درگذشته‌های دور، مرحوم جلال کشمیری در هر دو ماده پرتاب وزنه و دیسک تحبر خاصی داشت، امروز به‌رغم تلاش‌های صورت گرفته ما در پرتاب وزنه و چکش فاقد نماینده‌ای پرقدرت برای دستیابی به مدال هستیم.
هادی سپهرزاد در یکی دو سال اخیر در دهگانه شرایط بسیار خوبی برای کسب مدال در بازی‌های آسیایی دارد. سپهرزاد که برای کسب آمادگی هرچه بیشتر اردوی آماده‌سازی خود را قرار است در کنار مربی روسی‌اش در پرتغال برگزار کند، با کسب تجارب ارزشمند در میدان‌های مختلف از جمله بازی‌های المپیک 2008 پکن ازجمله نفرات شاخص این ماده در آسیا به شمار می‌رود. در پرش طول و نیزه نیز محمد ارزنده که همین هفته پیش با رکورد 83/7 به مقام قهرمانی رسید در صورت دستیابی به رکورد 95/7قادر به رفتن روی سکو خواهد بود. در پرش با نیزه محسن ربانی رقابت سختی با 2 قهرمان مطرح چینی در جهان دارد ولی می‌تواند با سایر رقبا بخت خود را برای دستیابی به مدال برنز بیازماید.
رقابت نزدیک مرادی و مهاجر شجاعی
در 800متر همانند پرتاب دیسک هر دو نماینده ایران توانایی رفتن روی سکو را دارا هستند؛ هم سجاد مرادی که به اعتقاد کارشناسان از توانمندی و استعداد خوبی در این ماده برخوردار است و هم احسان مهاجر شجاعی که با جسارت و اعتماد به نفس بالایی می‌دود. این دو رقابت نزدیکی را مطمئناً در گوانجو هم با رقیبان و هم با یکدیگر خواهند داشت. حضور این دو در کنار محمد عاکفیان و رضا بوعذار در دوی 400×4 متر امدادی هم ایران را در زمره کسب یکی از مدال‌های این ماده قرار می‌دهد.
این گروه 4نفره می‌توانند خاطره مقام سومی تیم ایران در بازی‌های آسیایی تهران را پس از گذشت 36سال دوباره زنده کنند. دیگر قهرمانی که می‌توان برای او در چین بخت زیادی برای مدال قائل بود محمد بوعذار در 400متر است. رکورددار ایران در صورت داشتن شرایط مناسب بختی کمتر از سایرین برای دستیابی به مدال نخواهد داشت.
تنها بانوی شانس مدال
در بخش بانوان که هیچ گاه در طول تاریخ بازی‌های آسیایی به مدال دست پیدا نکرده‌ایم این بار لیلی رجبی (که اصلیتی بلاروسی دارد) از موقعیت خوبی برای کسب مدال برخوردار است.
رجبی با پشتوانه کسب مدال در اروپا در چند سال اخیر همواره در جمع آسیایی‌ها خوش درخشیده و مدال‌های رنگارنگی را به دست آورده است. حریفان اصلی رجبی هم حریفانی از چین و قزاقستان هستند.
