درست در همین راستا، آنان تمام تمهیدات را به‌کار بستند تا عنوان قهرمانی نوجوانان کشتی آزاد آسیا در سال2009 را از آن خود کنند. گویای آن میزبانی و موفقیت حسابی مزه کرده بود که امسال میزبانی بزرگسالان هر دو رشته آزاد و فرنگی را پذیرفتند که البته این بار هم به موفقیت‌های شگرفی دست یافتند.
تفاوت معنادار در قهرمانی کشتی آزاد
تیم ملی کشتی آزاد کشورمان همچون سال گذشته و سال‌های پیش از آن قله قهرمانی آسیا را درنوردید. 3مدال طلای مسعود اسماعیل‌پور، احسان لشگری و رضا یزدانی، یک نقره سعید ریاحی و برنز محمدرضا آذرشکیب در 120کیلو 53 امتیاز برای ما به‌همراه آورد تا بالاتر از کره، قزاقستان، چین و دیگر کشورهای مدعی ازجمله هند میزبان قرار بگیریم. با این حال حتما باید خاطرنشان کرد که عنوان قهرمانی دهلی‌نو هندوستان با قهرمانی سال گذشته در پاتایای تایلند تفاوت‌های معناداری با هم داشتند.
سال قبل کشتی آزاد 5طلا و 2برنز کسب کرد اما امسال مجموعا 5 مدال به‌دست آوردیم که البته تفاوت‌ها کاملا روشن است؛ اما اینکه چرا چنین نوسانی در کار بود خیلی روشن است چرا که تیم سال قبل تقریبا همان نفرات اصلی بودند که در مسابقات جهانی دانمارک پای در میدان نهاده و عنوان سوم جهان را از آن خود کرده بودند. حسن رحیمی در 55، مهدی تقوی در 66، صادق گودرزی در74، سعید ابراهیمی در 96 و فردین معصومی در 120کیلوگرم 5کشتی‌گیری بودند که برخی از آنان ازجمله تقوی، گودرزی و معصومی در هر دو میدان آسیایی و جهانی به مدال رسیدند.
ترکیب یادشده در دهلی‌نو تغییرات جدی پیدا کرده بود؛ یعنی کادر فنی کشتی آزاد با دیدگاه جوانگرایی و پشتوانه‌سازی، مصطفی حسین‌خانی را جایگزین تقوی کرده بود، سعید ریاحی جانشین صادق گودرزی شده بود و در 120کیلو نیز محمدرضا آذرشکیب روی تشک رفت؛ یعنی 3 چهره طلایی سال قبل جای خود را به نفرات جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر داده بودند.
شاید تنها نقطه تردید در عملکرد ملی‌پوشان ضعف حسن رحیمی، نماینده وزن 55کیلوگرم بود که انتظار می‌رفت در جمع سبک‌وزن‌های آسیا که درواقع قدرت‌های اول جهان محسوب می‌شوند قدرتمندانه کشتی بگیرد چراکه وی سال گذشته به مدال برنز رسیده بود در حالی‌که بعدها تجربه جهانی دانمارک، جام جهانی مسکو و رقابت‌های دیگر را هم به تجربیات قبلی اضافه کرده بود اما در دهلی انتظارات را برآورده نکرد. در مقابل اسماعیل‌پور موفق شد برنز سال2009 آسیا را به طلایی باارزش تبدیل کند.
مچنین باید به تولد ستاره ژاپنی وزن اول اشاره کرد که در جمع برترین‌های دو کره، چین، ایران، قزاقستان، ازبکستان و هند از سکوی قهرمانی بالا رفت تا نام خود را به‌عنوان یکی از پدیده‌های مسابقات آسیایی ثبت کند و در نهایت اگر آزادکاران ما نسبت به سال گذشته مدال کمتری به‌دست آورده و با اختلاف امتیاز کمتری قهرمان شدند 3 دلیل عمده داشت؛ نخست اینکه تغییرات عمده‌ای در ترکیب تیم صورت گرفته بود؛ دوم حضور قدرتمندانه تیم‌های دیگر خصوصا کره، چین و کشور میزبان بود و نهایتا اینکه برخی از نفرات ازجمله حسن رحیمی، مصطفی حسین‌خانی و حتی آذرشکیب در حد و اندازه‌های خود کشتی نگرفتند.
تجربه باارزش کشتی فرنگی
دوستداران ورزش خصوصا کشتی خوب می‌دانند که تیم کشتی فرنگی بزرگسالان ایران در مسابقات جهانی دانمارک تاریخ این رشته را به‌کلی دگرگون کرد و بعداز 50سال برای نخستین‌بار روی سکوی جهانی قرار گرفت. آنان در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان نیز گوی سبقت را از همتایان آزاد خود ربودند.
سال قبل و در آسیایی تایلند هم 6مدال از آن شاگردان محمد بنا شد که رنگ 4مدال طلایی بود و البته مقتدرانه بر سکوی قهرمانی پای نهادند اما از جمع اعضای تیم سال گذشته که برخی از آنان هم افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی در جهانی 2009 دانمارک را پیدا نکردند، تنها محمد فقیری در هندوستان حاضر بود که از قضا این کشتی‌گیر هم در آسیایی تایلند و هم دهلی‌نو توفیقی پیدا نکرده و در همان دور نخست میدان را به حریف واگذار کرد.
با این وصف به‌جرأت می‌توان اذعان کرد که تیم اعزامی به مسابقات دهلی‌نو نفرات دوم و حتی سوم کشتی فرنگی ما بودند جز برادران قربانی که در حد و اندازه بهترین‌ها کشتی گرفتند. به‌عبارت دیگر کادر فنی کشتی فرنگی به حمید سوریان، امیر نوروزی، فرشاد علیزاده، حبیب اخلاقی، طالب نعمت‌پور و امیرعلی اکبری استراحت داده بودند چرا که به اعتقاد آنان عرصه آسیا برای تیم و نفرات نایب‌قهرمان جهان کوچک می‌نمود و همانطور که از زبان محمد بنا شنیدیم چهره واقعی کشتی فرنگی را در بازی‌های آسیایی گوانجو خواهیم دید و البته وی بلافاصله تأکید کرد که ناکامی در دهلی‌نو و کسب عنوان چهارم، بسیاری از حقایق را آشکار ساخت و دستاوردی گرانبها برای کادر فنی به همراه داشت. در دهلی محمد بنا به این نتیجه رسید که دیگر نمی‌توان روی محمد فقیری حساب باز کرد.
دوری 2ساله عابدین‌زاده از میادین کشتی هزینه‌ای بس گران برای وی به همراه داشت. افشین بیابانگرد هنوز تفکر لازم جهت حضور در میادین معتبر را ندارد. محمدرضا قضایی تجربه و توان لازم را برای رویارویی با مدعیان آسیایی و جهانی ندارد و از همه مهم‌تر اینکه صرفا نمی‌توان به نفرات برتر مسابقات انتخابی دل بست. خوشبختانه در حال حاضر، کشتی فرنگی ما از نفرات قدرتمندی برخوردار است که در جهانی مسکو و بازی‌های آسیایی می‌توان به یکایک آنها امید داشت؛ بنابراین ناکامی در آسیایی هند می‌تواند انگیزه مضاعفی باشد تا کادر فنی با نگاهی عمیق‌تر و تدابیر ویژه، نفرات خود را جهت حضور در مسابقات بزرگ آینده برگزیند.
