ایران در توسعه دانش سخت‌افزاری رایانه پیشرفت نداشته است.
به گفته وی، وضعیت علم و دانش از ابتدا در کشور ما مناسب بوده اما نتوانسته‌ایم به‌راحتی علم را تبدیل به ثروت کنیم.
شاید این مقام وزارت علوم اسم «کلونایزر» یا رایانه ملی ایران به گوشش نخورده باشد اما برای استحضار نامبرده عرض می‌شود سال‌ها پیش مهندسان ایرانی توانستند رایانه‌ای بسیار پیشرفته با توانمندی‌هایی بی‌نظیر ابداع کنند اما این رایانه که رسما لقب ملی گرفت در محاق بی‌توجهی مسئولان مربوط نه‌تنها مجالی برای توسعه در ایران نیافت بلکه مهندسان و طراحان آن به‌دنبال استقبالی که برخی کشورهای خارجی از این فناوری کردند رو به سوی خارج نهاده و در جست‌وجوی بازارهای فرامرزی برآمدند.
مروری بر توانمندی‌های کلونایزر می‌تواند سخنان این مقام وزارت علوم را رد کند. با کلونایزر هر فردی در هر جایی با هر زبان و تحصیلات و توان جسمی قادر است از فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی مثل رایانه، فاکس، اسکنر، چاپگر، ویدئوکنفرانس، تلفن همراه، ضبط، رادیو، دوربین عکاسی و فیلمبرداری و اینترنت استفاده کند.
کاربر می‌تواند به‌صورت گفتاری به رایانه دستور بدهد. علاوه بر این کلونایزر قادر است تنها با زدن یک دکمه، هر متنی را به زبان فارسی ترجمه کند. این رایانه مجموعه‌ای از مجهزترین و مدرن‌ترین دستگاه‌های ارتباطاتی کنونی مانند رایانه، تلویزیون، چاپگر، اسکنر، فتوکپی، نمابر، تلفن، وب‌کم، دی‌وی‌دی‌پلیر و رکوردر، دوربین عکاسی و فیلمبرداری است و حتی قابلیت دریافت سیم کارت تلفن همراه به‌عنوان گوشی را نیز دارد و به‌دلیل فناوری جدید و نوآورانه‌اش در آمریکا ثبت پتنت شده است.
اینکه چرا کلونایزر نتوانست در ایران موفق شود، خود حدیث دیگری است که نه با ویژگی‌های فنی این رایانه که با شرایط و محدودیت‌های داخلی کشور مرتبط است. دانش فنی تولید و توسعه سخت افزارهای رایانه‌ای مانند نرم‌افزارها در ایران وجود دارد اما تا زمانی که شرایط تبدیل این دانش به ثروت و محصول در تیراژ انبوه وجود ندارد و عملا دولت نیز از این اختراعات و تولیدات حمایتی نمی‌کند وضعیت به همین منوال خواهد بود.
