در سال 526 میلادی در منطقه آنتیوک یک زمین لرزه بسیار شدید روی داده بود و 250 هزار تن از ساکنان شهر را کشته بود. آنتیوک در نیمه قرن چهارم پیش از میلاد توسط سلوکوس، جانشین اسکندر مقدونی ساخته شده است. این شهر و مناطق اطراف آن در اکتبر سال 637 به دست نیروهای اعراب به فرماندهی خالد بن ولید و مالک اشتر افتاد که قبلا دمشق را متصرف شده بودند و روم شرقی را در نبرد «یرموک» شکست داده بودند. در قرن یازدهم میلادی علاوه بر صلیبیون، یک بار ارمنیان و بار دیگر سلجوقیان آنتیوک را تصرف کردند. در ژوئن 1098میلادی صلیبیون آنتیوک را پس از تصرف ویران ساختند و ساکنانش را قتل عام کردند.
با کمک ایران به سلطنت بازگشت ولی مدعی شهر کویته شد
همایونشاه پادشاه وقت هند که به دربار ایران (قزوین) پناهنده شده بود و از ایران یاری گرفته بود تا تاج و تخت خود را بازیابد در راه بازگشت به هند در سال 1543 چند روز در کویته (شهری پشتون نشین و در آن زمان در قلمرو ایران) که میان سه کوه واقع شده است اقامت کرد و با همین اقامت کوتاه، نهم ژوئن 1544 و پس از بازگشت به قدرت مدعی کویته شد که ایران در سال 1556 به آنجا لشکر کشید و هندیان را بیرون راند. درّانی‌ها پس از اعلام استقلال منطقه قندهار در نیمه قرن هجدهم و جداساختن آن از ایران،کویته را هم ضمیمه قلمرو خود کرده بودند که انگلیسی‌ها پس از تکمیل تصرف هندوستان، در نیمه دوم قرن 19 آن را متصرف شدند و با کشیدن خط «دوراند» کویته و نیمی از طوایف پشتون را به هند ملحق ساختند که اینک بخش بزرگی از پاکستان را تشکیل می‌دهند که بحران زاست. باوجود مهاجرت‌های اخیر، هنوز هم اکثریت جمعیت کویته را پشتون‌ها (افغان‌ها) تشکیل می‌دهند.
خلع ید از «بی پی» در ایران
هیأت خلع ید از کمپانی انگلیسی بی‌پی (بریتیش پترولیوم) در منابع نفت ایران
19 خرداد 1330 درمیان استقبال توده‌های مردم وارد خوزستان شد و از روز بعد کار خود را آغاز کرد. مهندس مهدی بازرگان و دکتر متین دفتری از اعضای هیأت بودند که از سوی دکتر مصدق رئیس دولت وقت، مامور نظارت بر امر خلع ید در نفت ایران شده بودند. این هیأت با مشایعت ده‌ها هزار نفری تهرانی‌ها به خوزستان رفته بود. انعکاس عکس و خبر بدرقه و استقبال پرشور با پرچم و پلاکارد و ابراز احساسات میهنی از این هیأت در رسانه‌های ملل دیگر، انگلیسی‌ها را بیش از پیش نگران آینده خود در منطقه نفت‌خیز خاورمیانه ساخته بود. در همین روز دکتر مصدق، نخست‌وزیر وقت پیشنهاد انگلستان مبنی بر مشارکت 50 ــ 50 در نفت ایران را رد کرد و اعلام داشت که همانند سایر کشورها، انگلستان هم می‌تواند فقط یک خریدار خارجی نفت ملت ایران باشد.
روزی که «چارلز دیکنز» درگذشت
«چارلز دیکنز» نویسنده و روزنامه نگار انگلیسی نهم ژوئن سال 1870 در 58 سالگی درگذشت و 15 داستان طولانی و ده‌ها داستان کوتاه از خود به یادگار گذارد. دیکنز که دوران کودکی را در فقر گذرانده بود در داستان‌هایش کوشیده است جهانی بسازد که در آن از فقر و حرمان اثری نباشد. اصحاب فکر وی را متفکری توصیف کرده‌اند که از طریق داستان‌های تخیلی کوشیده است عقاید فلسفی خود را مطرح و توجیه کند. تعریف خاص دیکنز از واژه «شارلاتان» خواندنی است که از قرن بیستم به این طرف مصداق و مشابه بیشتری یافته است.
«کشته شدن شهربراز» اسپهبد نامدار ایران
نهم ژوئن سال 630 میلادی اسپهبد شهربراز (شهروراز) ژنرال مشهور ایرانی و فاتح مصر در شهر تیسفون کشته شد. وی پس از مرگ مرموز (احیانا قتل) اردشیر سوم، شاه 9 ساله ایران عملا به‌مدت 44 روز امور سلطنت ایران را به دست گرفته بود تا امپراتوری ایران را از خطر اضمحلال برهاند. محبوبیت این ژنرال در جامعه ایران آن زمان باعث تحریک احساس بخل و حسد خسرو پرویز (شاه وقت) نسبت به او شد. پس از قتل خسرو پرویز و پایان حکومت قباد دوم جانشین او، بزرگان کشور با این شرط با پادشاهی پسر خردسال قباد دوم موافقت کردند که شهربراز نایب السلطنه شود و او پذیرفت. اندکی بعد و به‌گونه‌ای ناگهانی، شاه خردسال که نام اردشیر سوم بر او گذارده شده بود درگذشت. این امر قاطبه مردم و برخی از افسران جزء پادگان تیسفون را خشمگین کرد و در یک فرصت مناسب در نهم ژوئن شهربراز را از میان برداشتند و با قتل شهربراز، سقوط امپراتوری ساسانیان تسریع شد.
