باسابقهترین تیم باشگاهی ایران و آسیا که از سال1995 پایش به این بازیها باز شده است به جز یکبار در سال2000 که صنام جانشین این تیم در این رقابتها شد در همه دورهها یکپای ثابت مسابقات بوده است. حضور مستمر پیکان در 2دهه اخیر باعث شد تا این تیم با شخصیت تیمی قوی چه در داخل و چه در آسیا با کنارزدن تیمهای مطرحی چون سامسونگ کرهجنوبی و نمایندگان ژاپن و چین به نماد والیبال ایران و آسیا مبدل شود و به رکوردی رویایی دست پیدا کند که به این زودیها از سوی هیچ تیم دیگری قابل دسترسی نیست. پیکان در بیستویکمین دوره مسابقات باشگاههای آسیا و در یازدهمین حضورش در این رقابتها بهرغم مشکلات زیادی که به دلیل کمبود وقت با آنها روبهرو بود و با وجود کمبود بازیکن برای پنجمین سال پیاپی توانست افتخارات خود و تیمهای ایرانی را در یکی از مهمترین رویدادهای قارهای با قهرمانی دیگری تداوم بخشد و جواز صعود به مسابقات باشگاههای جهان را بگیرد.
دیرپایانگرفتن لیگ برتر والیبال باشگاهی ایران و مشکلاتی که بر سر راه حضور نماینده ایران در این بازیها پدید آمد، میتوانست هر تیمی به جز پیکان را از حضور در مسابقات منصرف سازد. عدم همراهی 3 بازیکن اصلی و بهخصوص محمد محمدکاظم یکی از مهرههای کلیدی پیکان در آستانه حضور در مسابقات باشگاههای آسیا، جذب نفرات جایگزین و مشکل هماهنگکردن آنان و از همه مهمتر گرفتاریهای دریافت روادید برای نفرات اعزامی که منجر به چندبار تعویض بلیت مسیرهای پروازی به شهر «ژنجیانگ» چین شد و زمزمه رفتن چند بازیکن این تیم به تیمهای دیگر میتوانست برخلاف گذشته راه ناهمواری پیش روی بهترین تیم 2دهه اخیر ایران و آسیا خلق کند، اما پیکان به هر زحمتی بود با وجود عدم همراهی حمزه زرینی و شهرام محمودی در آخرین لحظات با 10بازیکن و به همین اندازه همراه راهی سفر دشواری شد که خیلیها قهرمانی در آن را مثل همیشه برای پیکان سخت و مشکل میپنداشتند؛ خصوصا اینکه شرق آسیاییها به جز کرهجنوبی پس از راهاندازی مسابقات باشگاههای جهان این بازیها را جدیتر از همیشه گرفته بودند و به نوعی در صدد بودند تا پس از یک دهه فترت، قهرمانی را از تیمهای غرب قاره و بهخصوص پیکان بازپس گیرند.
از سوی دیگر العربی قطر باز هم بهرغم بهرهگیری از 2بازیکن خارجی به نامهای کریستین پامبل آلمانی و هیدالگو سالوادور کوبایی و چندین بازیکن به تابعیت درآمده آفریقایی هم در دور مقدماتی و هم در فینال در برابر هوش و ذکاوت و الیبالیستهای ایران کمآورد و قزاقها نیز با ترکیب تیم ملی در لباس تیم باشگاهی آلماتی حتی قادر به راهیابی به جمع 4تیم برتر دور نیمه پایانی نشدند.
مشکل بزرگ شرق آسیاییها
مهمترین چالش نمایندگان شرق آسیا علیالخصوص ژاپن، چین و کرهجنوبی در مسابقات دورههای گذشته و تا حدودی در همین دوره به همزمانی مسابقات باشگاهی آسیا با لیگ جهانی والیبال بازمیگردد. تقارن این دو رویداد در سالهایی که نمایندگان قطبهای سنتی والیبال آسیا به طور ناقص در بازیها حاضر میشدند موجب شد تا قهرمانان این کشورها نتوانند از وجود ملیپوشان خود همانند تیمهای دیگر از جمله ایران و قزاقستان بهرهمند شوند. البته در این دوره با توجه به کاهش تعداد نمایندگان آسیا و حذف ژاپنیها از لیگ جهانی، کرهایها از شرکتدادن قهرمان باشگاههای خود طفره رفتند و چین با وجود میزبانی و حضور تیم شانگهای بدون ملیپوش از رسیدن به اهدافش در میزبانی بازماند.
در این بین تنها تیم «پاناسونیک پانترز» ژاپن بود که برخلاف دورههای پیش با 2ملیپوش سرشناس خود «تاتسویا فوکوزاوا» و «کونوهیرو شیموزو» و همراهی «تاکاهیرو یاماموتو» ستاره پرفروغ بازنشسته از تیم ملی وضعیتی متفاوت با سایر تیمهای این منطقه از آسیا داشت. این تیم نیز بهرغم این تفاوتها در دور مقدماتی مغلوب تیم بدون ملیپوش شانگهای (میزبان ) شد و در مرحله نیمهنهایی هم در برابر پیکان با نتیجه ناباورانه 3بر صفر شکست خورد.
شروعی آسان، پایانی آسانتر
پیکان بسیار خوشاقبال بود که با وجود همه ناملایماتی که در رسیدن به «ژن جیانگ» و پروازهای خستهکننده متحمل شد در دور مقدماتی و با وجود نداشتن استراحت لازم به مشکل نخورد.
فدربرائوی تایلند نخستین حریف پیکان بود. کادر فنی پیکان متشکل از علیرضا معمری، عباسبرقی و بهمن سلطانی به رغمنرسیدن بازیکنان تخصصی قطر پاسور از تهران در بازی اول با احتیاط ظاهر شدند و توانستند با محمدموسوی، یارسرعتی ملیپوش خود در پست پشت خطزن از مانع اول به راحتی عبور کنند.
حضور یک پاسور کارکشته به نام امیرحسینی و کاپیتان باتجربهای چون پیمان اکبری کافی بود تا پیکان از برتری اولیه و پرسروصدای تایلندیهای پرجنبو جوش جا نخورد و در نهایت این بازی را 3 بر صفر ببرد. حریف دوم پیکان المحرق بحرین بود که به ژنجیانگ نیامد و همین مسئله این فایده را برای پیکان داشت تا با استراحت کردن آماده بازیهای بعدی خود شود. پیکان در دیدار با ازبکها که بیشتر به یک بازی تمرینی شباهت داشت تا مسابقه، توانست آماده بازی سرگروهی با العربی قطر، جدیترین حریف خود شود.
این دیدار سنگمحک مناسبی برای کادر فنی پیکان بود تا موقعیت خود را برای بازیهای سخت آینده ارزیابی کنند. العربی همان تیمی بود که در چند سال اخیر با وجود هزینه هنگفت و جذب بازیکنان طراز اول جهان نتوانست حریف پیکان شود. آنان این بار دو بازیکن آلمانی و کوبایی را به جمع خود اضافه کردند، اما در برابر تغییر تاکتیک پیکان که با بردن موسوی به جای اصلیاش و استفاده از فرهاد قائمی در پست قطر پاسور بازهم به آرزویشان که همانا شکست پیکان بود نرسیدند.
برگ برنده پیکان
بدون تردید از بازی سوم به بعد با قرار گرفتن فرهاد قائمی، بهترین زننده آبشار مسابقات جوانان جهان در هند در قطر پاسور، پیکان به یک تیم هماهنگ و فکور مبدل شد. با جا افتادن این بازیکن در این پست خیال کادر فنی پیکان برای بازیهای حساس مراحل پایانی آسوده شد و چنین شد که پیکان در مرحله یک چهارم نهایی 3بر صفر نماینده ویتنام
«اسپرت سنتر» را برد و بهترین نمایش این تیم در مرحله نیمه پایانی بود که با شکست «پاناسونیک» به اوج رسید.
پیکان با همان ترکیب بازیکنان حاضر در لیگ، حسام بخشی، محمدموسوی، مجتبی شبان، پیمان اکبری، امیرحسینی و علی حسینی به جز قائمی که خیلی زود با این تیم هماهنگ شد در فینال هم برای بار دوم العربی قطر را ناکام گذاشت و با رسیدن به ششمین قهرمانی به مسابقات باشگاههای جهان را ه یافت.