تغییر بافت جغرافیایی تهران در طول این سه دهه باعث شد تا سالن‌هایی که در دهه‌های 40 و 50 مهم‌ترین مکان‌های تفریحی مردم بودند، دیگر نتوانند پاسخگوی نیاز مخاطبان باشند. اغلب سالن‌های قدیمی تهران به‌تدریج مخاطبان خود را از دست دادند. کمتر کسی سینماهایی که در مراکز تجاری پرتردد واقع شده بودند را برای دیدن فیلم انتخاب می‌کرد. سالن‌های خاطره‌انگیز دیروز، متروکه شدند و تعطیل.
پایتخت سالن‌های تازه و مدرن می‌خواست؛ اتفاقی که در دهه 80 با تأسیس پردیس‌های سینمایی رخ‌داد؛ پردیس‌هایی که امروز بیشترین مخاطبان سینما را جذب می‌کنند و چراغ اکران فیلم‌ها را روشن نگه داشته‌اند.
امیرحسین علم‌الهدی مدیر پردیس سینمایی ملت به همشهری می‌گوید: بیش از 40 درصد فروش فیلم‌ها در تهران به پردیس‌های آزادی، ملت، زندگی، تماشا و رازی اختصاص دارد که توسط شهرداری ساخته شده‌اند.
اگر دیگر مجموعه‌های سینمایی چون اریکه ایرانیان، فرهنگ، ایران، جوان و ماندانا را نیز اضافه کنیم می‌توان گفت بین 70 تا 75 درصد فروش سینماها متعلق به پردیس‌ها و مجتمع‌های سینمایی است.
به گفته این کارشناس بقیه سینماها که 2 یا 3 سالنه یا تک‌سالنه هستند 25 تا 30 درصد فروش را به‌خود اختصاص می‌دهند که رقم ایده‌آلی نیست. درواقع عمر سینماهای تک‌سالنه در همه‌جای دنیا به‌سر رسیده است.
6 ماه پیش دوبی آخرین سینمای تک‌سالنه‌اش را نیز به مجموعه سینمایی تبدیل کرد. علم‌الهدی درخصوص دلایل اقبال مخاطبان به پردیس‌های سینمایی معتقد است تنوع مهم‌ترین دلیل است که تماشاگر ترجیح می‌دهد در این مکان‌های فرهنگی به تماشای فیلم بپردازد.
او می‌افزاید: طبیعی است، وقتی سینمایی به‌جای یک فیلم، 7 تا 8 فیلم را اکران کرده کالاهای متنوعی را به مخاطب عرضه می‌کند و به سلایق بیشتری پاسخگوست.
پردیس‌های سینمایی و مولتی‌پلکس‌ها خدمات دیگری هم ارائه می‌دهند که در جذب مخاطب تأثیرگذار است؛ مانند کافی‌شاپ، گالری و دیگر فضاهایی که مخاطب جز تماشای فیلم، اوقات خود را در آنجا می‌گذراند.
ما در پردیس سینمایی ملت به‌زودی کافه کتاب را هم راه‌اندازی می‌کنیم. علم‌الهدی با اشاره به این نکته که مخاطبان در چنین فضاهای فرهنگی در کنار پر کردن اوقات فراغتشان برخی مایحتاجشان را نیز تأمین می‌کنند، گفت: «ای کاش زمانی که هایپرمارکت بلوار فردوس ساخته شد، چند سالن سینما نیز در کنار این مکان تأسیس می‌شد؛ کاری که قطعا از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر بود.»
او می‌گوید: یکی از مهم‌ترین دلایل استقبال مردم از پردیس‌های سینمایی محل واقع شدن آنهاست. پردیس‌هایی که شهرداری تهران آنها را ساخت جز پردیس رازی، به‌دلیل انتخاب درست محل جغرافیایی‌شان توانستند مورد توجه مردم قرار گیرند.
مدیر پردیس سینمایی ملت در انتها به برخی ظرفیت‌هایی اشاره کرد که به‌دلایلی مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته‌اند و گفت: «یکی دو مجموعه در تهران هست که متأسفانه بلاتکلیف مانده‌اند؛
مانند مجموعه سمرقند واقع در جنت‌آباد که 2 سال است ساخته شده ولی به‌دلیل سوءمدیریت هنوز بلاتکلیف مانده و کسی برای خریداری و تکمیل و تجهیزش که 2 میلیارد تومان هزینه دارد، پیشقدم نشده است درحالی‌که اگر اقدام مناسبی در این خصوص صورت گیرد، سمرقند به‌دلیل موقعیت ایده‌آلی که دارد می‌تواند ظرفیت خوبی را به‌لحاظ جذب مخاطب پوشش‌دهد و به یکی از پرمراجعه‌ترین پردیس‌های پایتخت تبدیل شود.
تعدد فیلم‌های روی پرده در پردیس‌های سینمایی تنوعی را درپی دارد که در جذب مخاطب بیشتر مؤثر است. سعیدی‌پور می‌گوید: «وقتی شما به جایی مراجعه می‌کنید که حق انتخاب دارید و 10 تا 12 فیلم در حال اکران است می‌توانید باتوجه به دایره گسترده فیلم‌ها، اثر مورد علاقه‌تان را که فکر می‌کنید به سلیقه‌تان نزدیک است، انتخاب کنید.» امکانات رفاهی از وجود پارکینگ گرفته تا کافی‌شاپ‌ها و فروشگاه‌هایی که در پردیس‌ها موجود است، مخاطب را بیشتر به حضور در مکان‌های فرهنگی ترغیب می‌کند.
به اعتقاد رئیس پردیس سینمایی آزادی، نور، تصویر و صدای خوب و استاندارد وقتی با امکانات جانبی همراه می‌شود، تماشاگر احساس آرامش می‌کند. هنگامی که مردم امکان پارک کردن اتومبیل‌هایشان را در پارکینگ دارند و دیگر دغدغه جریمه شدن و یافتن جای پارک ندارند بیشتر به سینما می‌آیند.
او با اشاره به فعالیت‌های شهرداری تهران در ساخت پردیس‌های سینمایی می‌افزاید: «اینکه شهرداری به‌تنهایی در این راه قدم برداشته کفایت نمی‌کند و نهادهای دیگر هم باید در این زمینه مشارکت کنند چون یکی از مهم‌ترین مشکلات ما کمبود سالن برای نمایش فیلم است.
30 سال پیش با جمعیت کمتر 500 سالن فعال در کشور داشتیم که هم‌اکنون این رقم به 200 سالن فعال و استاندارد رسیده، درحالی‌که جمعیت نسبت به آن سال‌ها دوبرابر شده است.
اگر شهرداری پردیس‌های سینمایی را نمی‌ساخت وضعیتی رخ می‌داد که به بهای آسیب جدی به سینما در کشور تمام می‌شد. در حال حاضر باید همه سازمان‌ها و نهادها که عهده‌دار وظایف فرهنگی هستند یاری کنند تا تازه به آمارهای گذشته برسیم که البته این هم کافی نیست چون الآن ما به 2 هزار سالن سینما احتیاج داریم.»
