محققان دانشگاه مانیتوبا در کانادا دریافتند گلبول‌های قرمز خون موش‌های کور شرقی به این جاندار امکان می‌دهند زمانی که در زیر زمین قرار دارند هوای مرده‌ای که از تنفس اکسیژن محیط به وجود آمده را دوباره تنفس کنند.
در واقع گلبول‌های قرمز خون موش‌های کور از نظر ژنتیکی به گونه‌ای تکامل یافته‌اند تا بتوانند دی اکسید کربن اضافی را با خود حمل کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، پروتئین هموگلوبین در گلبول قرمز خون علاوه بر انتقال اکسیژن به سرتاسر بدن، دی اکسید کربن را نیز به شش‌ها انتقال می‌دهد.
در موش‌های کور گنجایش حمل دی اکسید کربن این پروتئین نسبت به حد معمول بسیار بیشتر است و به این شکل به جاندار امکان می‌دهد در محیط بسته‌ای که از مقادیر زیادی دی اکسید کربن برخوردار است زنده بماند.
محققان می‌گویند موش‌های کور معمولا در محیط‌هایی به سر می‌برند که سطح اکسیژن به شدت پایین و سطح دی اکسید کربن بسیار بالا است. نقب زدن به اندازه کافی کار دشواری است که با نیاز پیدا کردن به تنفس هوای مرده‌ای که توسط خود جاندار به وجود آمده، طاقت فرساتر نیز خواهد شد.
محققان امیدوارند کشف توانایی هموگلبین موش‌های کور شرقی برای حمل مقادیر زیادتری از دی اکسید کربن بتواند در آینده منجر به ساخت خون مصنوعی انسان با ویژگی‌ها و توانایی‌های خاص‌تری شود.
