البته این برای نخستین بار نبود که واترپلوی ایران در مصاف با تیم‌های مطرح اروپایی در بازی‌های یکطرفه بازنده می‌شد اما هرگز سابقه نداشت که با اختلاف 25 گل مغلوب شود؛ آن هم نه در یک دیدار بلکه در2 تا 3 بازی.
دریافت 145 گل در برابر 19 گل زده و مقام هشتم درجمع8 تیم شرکت‌کننده حکایت از ضعف و پسرفت رشته‌ای دارد که سالیان سال مسئولان فدراسیون عقب‌ماندگی شنا را به نوعی در سایه درخشش جرقه‌وار واترپلو پنهان می‌‌کردند و حالا این حاشیه امنیت هم از آنها گرفته شده است.
دیگر واترپلو هیچ نشانی از گذشته‌اش ندارد و همین چند وقت پیش نیز درست چنین شرایطی را کم و بیش در جریان مسابقات مقدماتی لیگ جهانی در منطقه آسیا برابر استرالیا، ژاپن و قزاقستان تجربه کرده بود. در وضعیت کنونی وبا نتایج حاصله بعید به‌نظر می‌رسد که مسئولان کمیته ملی المپیک نیز با رفتن این تیم به بازی‌های آسیایی گوانجو موافقت کنند؛ مگر آنکه همانند دفعات قبل، مسئولان‌فدراسیون وعده خیالی رفتن روی سکو را بدهند.
بهترین توصیه به مسئولان سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک این است که بودجه سنگین اعزام‌های بی‌حاصل واترپلو را صرف استعدادیابی وتامین امکانات سخت افزاری کنند.
