این نوع ارتباطات که در قالب ارتباطات اجتماعی و فرهنگی بروز میکند میتواند در زمینههای دیگر نیز به کار گرفته شود. این زمینهها را میتوان در قلب ارتباطات کاری و شغلی توسعه داد.
مدتهاست کارشناسان علومشهری و ترافیک بهدنبال ارائه راهکارهای مطلوبتری جهت کاهش رفتوآمد مردم و روانسازی ترافیک و کاهش آلودگیهای ناشی از ترافیک سنگین هستند.
یکی از پیشنهادهایی که جهت کاهش این معضل عظیم شهری ارائه شده است ارائه کار از منزل با استفاده از شبکه اینترنت در قالب طرح توسعه دولت الکترونیک است. البته این طرح همچنان در مراحل اولیه بررسیها و ایجاد سازوکارها و بسترسازی اداری است زیرا اجرای چنین پروژه وسیعی که میتواند حجم عظیمی از شهروندان را پوشش دهد نیازمند ایجاد یک شبکه گسترده و هماهنگی بسیار بالا و پهنای باند اینترنت زیاد جهت ارتقای سرعت است.
کار مجازی یا کار از راه دور بهنوعی از کار گفته میشود که در آن کارمندان به جای مراجعه به ساختمان محل اداره خود از منزل به کار از طریق اینترنت میپردازند. بهعنوان مثال در این شیوه از کار امکاناتی فراهم میشود تا درصورتی که فردی در یک روزنامه، دارالترجمه یا بخش اداری شرکتی مشغول به کار است بتواند از طریق پست الکترونیکی و با استفاده از نرمافزار آفیس کارهای خود را انجام دهد و سپس نسبت به ارسال آن به آدرس الکترونیکی بخش مربوطه اقدام کند.
البته این کار برای بخشی از مشاغل غیراداری نظیر کارخانهها مقدور نیست اما با ایجاد امکان کار در فضای مجازی برای بخش اداری میتوان از ترددهای غیرضروری بخش بزرگی از جمعیت شهری در ساعات کار اداری در سطح شهر جلوگیری کرد و علاوه بر آن میتوان هزینههای مربوط به اتلاف و مصرف بالای سوخت و مصرف بالای انرژی را نیز تا حد قابل توجهی کاهش داد.
از جمله مشکلات عدیدهای که کلانشهرهایی نظیر تهران با آن مواجه هستند، تردد بیش از حد خودروهای شخصی و بعضا تکسرنشین در سطح معابر و بزرگراههای شهری است که این امر منجر به بروز عوارض غیرقابل جبران و پایداری در سطح شهر نظیر افزایش آلودگی، استهلاک بیش از حد خودروها و مصرف بالای سوخت میشود که توجه به این مسائل در شرایطی که همچنان اختصاص بودجه به مترو در ابهام قرار دارد و فشارهای مغرضانه و غیرمنطقی دولتهای زورگو خارجی نیز دلالت بر تداوم تحریمهای بینالمللی و احتمال تحریم بنزین است، بسیار مهم و ضروری بهنظر میرسد. آنچه به این معضل میافزاید تولید بیرویه خودروها از سوی کارخانجات خودروساز و اختصاص بخش عمدهای از این تولیدات به شهرتهران است.
با توجه به عوامل ذکرشده در بالا آنچه در کشور و کلانشهر تهران باید مورد توجه قرار گیرد کاهش هزینههای ناشی از تحریمهای بینالمللی و جلوگیری از اتلاف روزافزون انرژی است.
بهواقع میتوان با تعیین سازوکارهای مناسب اداری و تغییر شیوه مدیریت بر نیروی انسانی و استفاده از فناوری نوین اینترنت جهت ایجاد شرایط برای کار از راه دور از هزینههای مرتبط با تحریمها کاست.علاوه بر این، ایجاد فضایی برای کار مجازی میتواند نیاز بسیاری از ادارهها و دوایر دولتی به کاغذ و پرینتر و دستگاه کپی را تا حد زیادی کاهش دهد و در کل باعث صرفهجویی بسیار قابل توجهی در زمینه اتلاف منابع انرژی شود.
البته تحقق این امر نیازمند بسترسازیهای لازم است که متأسفانه در شرایط کنونی با توجه به زیر ساختهای موجود امری دستنیافتنی بهنظر میرسد.
برای ایجاد بسترهای لازم جهت کار در فضای مجازی در درجه اول نیاز است تا شرایط موجود در زمینه سرعت اینترنت در کشور بهبود پیدا کند. در حال حاضر پهنای باند بسیار اندکی به کاربران شخصی اینترنت در منازل اختصاص مییابد که نیاز است در نخستین گام مسئولان مربوطه نسبت به این نقیصه توجه کرده و با دوراندیشی و برطرفکردن بخش عمدهای از مسائل شهری در ایران، نسبت به افزایش پهنای باند اینترنت اقدام کنند. اما گام بعدی در این ارتباط ایجاد هماهنگی و زیرساختهای لازم و تغییر قوانین اداری موجود است که با قوانین اداری امروزی نمیتوان شرایط را برای کار در فضای مجازی فراهم کرد. برای این کار همچنین باید ابزار آن نظیر لپتاپ نیز در اختیار کارمندان قرار گیرد و در این میان نیز نیاز به برپایی کلاسهای فشرده جهت آشنایی آن دسته از کاربرانی که همچنان با کامپیوتر و اینترنت آشنایی چندانی ندارند محسوس است.
ایجاد فضای مجازی چندین مزیت را در پی خواهد داشت؛ در نتیجه این تحول افراد جامعه با تکنولوژیهای نوین آشنا میشوند و به فواید دولت الکترونیک بیش از گذشته پیمیبرند. ترافیک در سطح شهرها به میزان زیادی کاهش خواهد یافت و به همان نسبت نیز از میزان آلودگی کاسته خواهد شد و فضای بهتری جهت اجرای طرحهای عمرانی در سطح شهرها پدید خواهد آمد، از سوی دیگر نیز مصرف بنزین کاهش خواهد یافت و در کل میتوان گفت که کار در فضای مجازی میتواند کاهش میزان مصرف انرژی را در پی داشته باشد.