به گزارش هلثدی این تجزیه و تحلیل بر روی چند بررسی بزرگ، آخرین گزارش از چندین گزارشی است که اخیرا منتشر شده و نشان دادهاند هیچکدام از این قرصهای مکمل در تخفیف درد ناشی از آرتروز نقشی ندارند.
اما از آنجایی که شواهدی وجود ندارد که این قرصها زیانی ایجاد کنند، نویسندگان این گزارش میگویند دلیلی وجود ندارد که افرادی که از این قرصها مصرف میکنند، و فکر میکنند که قرصها به آنها کمک میکند، مصرف آنها را قطع کنند.
از طرف دیگر دکتر پیتر جونی، پژوهشگر ارشد، رئیس بخش اپیدمیولوژی بالینی و آمار زیستی در انستیتو پزشکی اجتماعی و پیشگیری در دانشگاه برن در سوئیس گفت: "اگر بیماری قبلا از ترکیبات مصرف نکرده است، منطقی نیست که او را تشویق کرد از این مکملها مصرف کند."
به گفته جونی، در مجموع: "ارزیابی این دو مکمل نشان داد که هیچکدام از آنها مزیت بالینی از لحاظ کاهش درد که بتوان در بیماران مبتلا به آرتروز زانو یا لگن شناسایی کرد، ندارند."
این گزارش در 17 سپتامبر در نسخه آنلاین نشریه پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شده است.
به گفته این پژوهشگران در در بیش از 10 سال گذشته پزشکان مکملهای حاوی گلوکوزامین و کندروایتین را برای بهبود آرتروز تجویز کرده و میلیونها نفر در سراسر جهان این مکملها را به صورت بدون نسخه خریداری کردهاند.
بر اساس اطلاعاتی که در این بررسی ارائه شده است، میزان فروش مکملهای گلوکوزامین در سراسر دنیا در سال 2008 به 2 میلیارد دلار رسید- که افزایشی 60 درصدی نسبت به سال 2003 را نشان میدهد.
جونی و همکارانش در این بررسی جدید، نتایج 10 کارآزمایی بالینی کنترلشده را که بیش از 3800 بیمار مبتلا به آرتروز زانو و لگن را دربرمیگرفت، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این کارآزماییها هر تغییری در میزان درد پس از مصرف گلوکوزامین، کندروایتین یا هر دوی آنها و مقایسه آنها با دارونما یا مقایسه آنها با یکدیگر متمرکز بودند.
تجزیه و تحلیل این پژوهشگران هیچ تاثیر بالینی مربوط به مصرف کندروایتین، گلوکوزامین یا مصرف هر دوی آنها بر درد مفصل و یا باریک شدن فضای درون مفاصل دردناک (تخریب غضروف مفصلی) را نشان نداد.
جونی با توجه به این نتایج می گوید: "اگر بیمار از قبل از این ترکیبات مصرف میکند و معتقد است که آنها واقعا بر روی او موثر هستند- که به احتمال خیلی زیاد این بهبودی ناشی از سیر طبیعی بیماری یا اثر دارونما است- میتواند به مصرف آنها ادامه دهد، زیرا شاهدی در مورد زیانبار بودن آنها در دست نداریم. بنابراین تا زمانی که بیماران میتوانند هزینه مکملها را بپردازند، لزومی ندارد به طور فعال آنها را از مصرف این مکملها بازداریم."
در مقابل دکتر آندرو شرمن،استادیار و معاون دپارتمان پزشکی توانبخشی در دانشکده پزشکی لئونارد ام میلر دانشگاه میامی در تفسیری در همین شماره نشریه میگوید:"لازم است توجه دقیقتری به داروهایی بدون نسخهای بشود که مدعی انواع خواص درمانی میشوند و ممکن است ارزش پولی را که صرف آنها میشود، نداشته باشند."